O Departamento de Defensa dos Estados Unidos é o maior consumidor institucional de petróleo do mundo e, por tanto, o maior emisor de gases de efecto invernadoiro (GEI). O proxecto de investigación da Universidade de Boston (Massachusetts, EEUU), Pentagon Fuel Use, Climate Change, and the Costs of War, analiza en detalle o uso do combustible militar nas guerras estadounidenses e a súa influencia no efecto invernadoiro.
Entre 2001 e 2017 as emisións de CO2 de efecto invernadoiro do Pentágono foron de polo menos 1.212 millóns de toneladas métricas, equivalente ás emisións anuais de máis de 255 millóns de vehículos motorizados. Por tanto, o Departamento de Defensa de EE.UU. emitiu neste período unha media anual de 67 millóns de toneladas de CO2 procedentes da combustión, exclusivamente do uso do petróleo.
Entre 2001 e 2017 as emisións de CO2 de efecto invernadoiro do Pentágono foron como mínimo de 1.212 millóns de toneladas métricas, o que equivale ás emisións anuais de máis de 255 millóns de vehículos motorizados
As emisións do exército americano estímanse en 766 millóns de toneladas métricas, só nas operacións militares deste período, en torno ao 63% da contaminación militar total entre 2001 e 2017. En concreto, as "operacións de continxencia estranxeira", estreitamente relacionadas coa guerra, nas principais zonas bélicas de Afganistán, Paquistán, Iraq e Siria, contabilizáronse en máis de 400 millóns de toneladas de CO2e, equivalente ás emisións anuais duns 85 millóns de automóbiles. O resto corresponde ás súas instalacións, xa que o Departamento de Defensa conta con máis de 560.000 edificios en 500 instalacións militares, tanto en EEUU como no estranxeiro, que supoñen cerca do 40% das emisións de gases de efecto invernadoiro. Aínda por riba, habería que engadir a contaminación por armas químicas, explosións e demais danos colaterais da guerra.
Armas cargadas por petróleo
En 2017 as forzas militares estadounidenses compraron ao redor de 269.230 barrís de petróleo ao día e emitiron 25.000 kilotoneladas de dióxido de carbono con estes combustibles. Isto converte ao Departamento de Defensa no maior consumidor de combustibles fósiles do goberno de EE UU, influíndo entre o 77 e o 80% do consumo total de enerxía do goberno federal. Do mesmo xeito que as cadeas de subministración de empresas, utilizan para a súa actividade unha ampla rede mundial de colectores, camións e avións de carga para fornecer bombas, vehículos, hidrocarburos e outros materiais.
En 2017, as forzas militares estadounidenses compraron ao redor de 269.230 barrís de petróleo ao día e emitiron 25.000 kilotoneladas de dióxido de carbono con estes combustibles.
Neste sentido, a contabilización das emisións de gases de efecto invernadoiro realízase raramente tendo en conta todas estas infraestruturas loxísticas militares, abrigo de atención mediática e política á cantidade de enerxía e combustibles consumidos pola poboación civil. Con todo, estudos deste tipo demostraron que as forzas militares norteamericanas son un dos contaminantes máis importantes da historia, xa que consomen máis combustible líquido e emiten máis gases de efecto invernadoiro que a maioría dos países do mundo.
De feito, as emisións de gases de efecto invernadoiro do Pentágono están a ser superiores ás de moitas potencias capitalistas avanzadas, por exemplo ás de Portugal, Suecia ou Dinamarca. Se o Pentágono fose un país, só co seu consumo de combustible, situaríase entre os principais emisores de gases de efecto invernadoiro do mundo, no posto 55, entre Perú e Portugal. É dicir, emiten máis CO2 que 139 países do mundo.
As emisións de gases de efecto invernadoiro do Pentágono están a ser superiores ás de moitas potencias capitalistas avanzadas, superiores ás de Portugal, Suecia ou Dinamarca
Ingurumena, bioaniztasuna, uraren gestioa eta haurren beharrak oinarri hartuta, ikastetxeetako patioak aldatzeko proiektu kolektiboa jarri dute martxan Pirinio Atlantikoetan; Euskal Herriko lau herrik hartuko dute parte. Iruñean ere, itzal eta landare gehiago izango... [+]
Conca do Elba, 1417. Debido á seca, o nivel do río descendeu considerablemente e alguén marcou o nivel da auga nunha pedra, tallando un letreiro: “Si ves de novo esta pedra, chorarás. A auga estaba neste nivel en 1417”.
O seguinte letreiro é de 1616: “Si vesme,... [+]
O cronista Teofanes Declarante recolleu que o inverno 763-764 foi un dos máis fríos da historia. A neve e o xeo ocuparon a capital bizantina e tamén viron un iceberg en Bosforón.
Até agora considerouse que o arrefriado climático débese, entre outros factores, á falta de... [+]
Nun intervalo cada vez máis estreito entre campañas electorais, convén lembrar que entramos nos anos decisivos do século XXI. Por pór un só exemplo, os científicos están aterrorizados pola continua superación das marcas de temperatura dos océanos e xa non saben como... [+]