Sen ceder, tras un acordo

Os traballadores das residencias de anciáns de Gipuzkoa, entre os que se atopan os da residencia Iurreamendi de Tolosa e a residencia Santiago de Amasa-Villabona, loitarán por acabar o ano. Para lograr un convenio digno, pasaron o ano con paros e, se non se alcanza un acordo, terminarán o ano en folga. En decembro cumpriron a xornada de folga número 158. A folga, convocada polo sindicato ELA, prolongarase até o próximo 10 de xaneiro.

Os socios das residencias de Gipuzkoa levan case tres anos negociando, pero non conseguiron ningún resultado. Os sindicatos reclaman mellorar as condicións laborais de 5.000 traballadores do sector, aos que piden unha subida salarial e unha mellora de cocientes. Con todo, as negociacións non se fixeron esperar.

ELA denuncia que a Deputación Foral de Gipuzkoa ten bloqueada a negociación: «Financia o 90% do sector e subvenciona o incremento dos beneficios empresariais á conta da contratación a tempo parcial e da definitiva brecha salarial dos traballadores do sector».

A principios de novembro UXT logrou un acordo "parcial" coa patronal, pero o resto de sindicatos dixeron que van seguir loitando até lograr un pacto laboral completo.

Acordos de loita

O ano comezou coas negociacións entre traballadores do sector da gráfica e o do papel e as limpadoras de xulgados e comisarías de Gipuzkoa, entre outros. Con todo, co paso dos anos, os tres sectores chegaron a un acordo coas patronais e, con xornadas de folga, traballan con normalidade.

A pelexa máis longa foi a dos limpadores dos xulgados e comisarías de Gipuzkoa. Despois de 281 días de folga, o 26 de xuño chegaron a un acordo con Garbialdi. Os folguistas pediron que se elimine a brecha salarial que sofren, sobre todo, en comparación cos traballadores da limpeza viaria. O acordo contempla unha redución da brecha salarial para os traballadores de limpeza viaria do 70% no caso de Euskadi. Ademais, Garbialdi recoñeceulles que traballan en condicións tóxicas e en traballos penosos, polo que decidiron que o total do seu salario sexa un plus igual ao 20%.

A situación do sector de artes gráficas era distinta desde o primeiro momento, xa que os traballadores aseguran que o sector se atopaba «en boas condicións». Con todo, o anterior convenio estaba a piques de finalizar, e os sindicatos e a patronal Adegi comezaron a principios deste ano o proceso para renovar o convenio. Ante a persistencia da situación, leváronse a cabo oito días de folga ao longo do ano, e a finais de outubro acordouse a renovación do convenio. Con todo, ELA non apoiou ese acordo, xa que, ao seu xuízo, LAB asinou un convenio que «está lonxe das reivindicacións», e había «un margén para conseguir maiores logros».

Os traballadores do sector do papel de Gipuzkoa tamén se pelexaron por un novo convenio sen ver melloradas as súas ofertas por parte da patronal. Os sindicatos tamén afirmaron que a situación deste sector é «moi boa», e loitaron por conseguir un acordo que «reparta a riqueza xerada polos traballadores do sector e avance nos seus dereitos». LAB e CCOO asinaron o pacto en xullo pasado tras seis días de folga. Os traballadores das empresas Aralar de Amezketa, Ahlstrom Munksjö de Berastegi e Oria de Zizurkil sumáronse á folga. Neste caso, ELA tampouco asinou.

Sen hospital público, a favor da saúde pública

En Gipuzkoa, Tolosaldea segue sendo a única comarca sen hospitais públicos. A plataforma Tolosaldea Osasun Publikoa Alde xa dixo antes que Osakidetza ten unha débeda histórica coa nosa comarca. A Clínica da Asunción funcionou durante anos como complemento do Hospital de Donostialdea, pero tras o acordo asinado co Departamento de Saúde do Goberno Vasco, desde 2011 é o centro de referencia da comarca. A clínica recibe 21 millóns de euros ao ano para cubrir as necesidades sanitarias da poboación de Tolosaldea e segundo os membros do TOPA, «non ten infraestrutura nin persoal axeitado para dar esa función pública».

Segundo as conclusións do estudo realizado sobre o orzamento do Goberno Vasco para 2017, Osakidetza realiza un gasto de 555 euros por habitante da comarca. Comparativamente, obsérvase que se gasta 160 euros menos na atención sanitaria da poboación de Tolosaldea que a media que se destina á poboación doutras comarcas nun ano. Os membros da plataforma afirman que nos orzamentos de 2018 e 2019 mantívose esta tendencia, polo que reclaman 70 millóns de euros a Osakidetza.

Co paso dos anos a situación non foi a mellor. Antes do verán falouse da Clínica da Asunción de Tolosa, desde que o PNV fixese pública a súa postura favorable á construción do hospital. Desde entón, a coordinadora TOPA traballou na investigación dos profesionais médicos da clínica da Asunción. O ano pasado deuse a coñecer que varios profesionais da clínica abandonaron o seu posto de traballo e producíronse cambios no centro: «No último ano e medio producíronse 30 cambios médicos na clínica». Agora, tras ratificar a información co Colexio de Médicos de Gipuzkoa, realizaron unha denuncia clara: Médicos da Clínica Asunción traballan sen a homologación necesaria.

No último mes, o TOPA publicou varios números: entre outros, «o 100% dos especialistas que traballan en anestesia e reanimación en Osakidetza teñen un título homologado, mentres que o 43% dos especialistas en Asunción teñen a homologación».

Desde que a principios de 2011 iniciouse a loita, o TOPA leva case nove anos reclamando un servizo sanitario «digno» para Tolosaldea e apostando por equiparalo co do resto de comarcas.