Recentemente tivemos unha aparición arquitectónica na Escola de Arquitectura de San Sebastián. No marco dunha tese doutoral e da man do arquitecto Ibon Telleria, presentouse unha variante do coñecemento do caserío vasco. A achega di que a construción inicial dos caseríos do modelo de lagar pode situarse ao redor de 1450 anos, cando até agora foron datados no século XVI. Os caseríos eran fábricas da produción de sidra da época e o territorio vasco funcionaba como máquina de produción de sidra, sendo o caserío a unidade da máquina. O caserío non pode ser diferenciado dos terreos rurais que lle rodean, un sen nada. E o caserío e os seus arredores convertéronse en entidades paisaxísticas.
Os caseríos do país eran estruturas de madeira, realizadas con árbores da zona. Eliminemos a pedra do noso arquetipo arquitectónico vasco. Seis vans formaban a estrutura e todos seguían unha modulación e unha proporción determinada no pé, a mostra estrutural de picado de mazás atopábase no centro e na plataforma da primeira planta, adaptándose ás condicións requiridas. Lagarra é un sistema que se desenvolvía mesmo en países afastados, situados nos arredores do edificio, e cuxa estrutura se sitúa no coñecemento da construción de madeira europea. Eliminemos o noso carácter illado dos nosos mitos.
Debemos imaxinar os caseríos que chegaron a nós como un patchwork. Desde a súa construción até a actualidade sufriron numerosos cambios, non só na súa distribución interna, senón tamén na súa estrutura, construción e acabados exteriores. Gardan na súa materia tanta información, viviu tantas situacións, soubo distinguir todas as superficies de capa visibles e entender que non é un traballo calquera. Ibon Telleria di que hai que aprender a escoitar o caserío. En calquera caso, é necesario saltar o caserío desde unha imaxe estática á comprensión dun fotograma. Só por este camiño abriremos o imaxinario do caserío, ampliaremos a súa beleza e construiremos camiños para amar de verdade.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Azken egunak garrantzi handikoak izan dira Bartzelonan, etxebizitzaren aldeko mugimenduarentzat eta espekulatzaileen aurkako borrokarentzat. Urtarrilaren 28an, polizia-armada batek Raval auzoko Massana Zaharrari [zentro sozial okupatua] eraso egin zion goizaldean, aurrez abisatu... [+]
Zer jakin behar dut? Norekin erlazionatu behar dut? Non bizi behar dut? Ardura horiekin gabiltza gizakiok gure gizarteen baitan bizitza on baten ideia bizitzeko bidean. Ondo erantzuten ez badakigu, bazterretan geratuko garen beldurrez.
Joan den astean, kanpoan geratzearen... [+]
I have recently worked in class on Etxahun Barkox’s beautiful and touching cobla. The bad guy! The afflictions of the house began because of the creation of the “praube with beauty”, but in seventeen years she had entered the sea of misfortune, having to abandon the girl... [+]
The argument of a syllogism has three propositions, the last of which is necessarily deduced from the other two. It is with this deductive logic that I can analyze, for me, the long and traumatic socioecological conflict in Carpinteria that is taking place in Navarre.
The... [+]
We have renewed the dialogue in the secretariat of the faculty, for the most auspicious: they are far away, for their enrollment, the times when only the students came. The trend has changed for a long time, and parents – most notably mothers – are taking an increasingly... [+]
Gure lurraldeetan eta bizitzetan sortzen diren behar, desio eta ekimenen inguruan gero eta gehiago entzuten dugu harreman eta proiektu publiko-komunitarioak landu beharraz, eta pozgarria da benetan, merkaturik gabeko gizarte antolaketarako ezinbesteko eredua baita. Baina... [+]
I don't want my daughter disguising herself as a Gypsy in the caldereros. I don’t want Gypsy children at my daughter’s school to dress up as Gypsies in caldereros. Because being a gypsy is not a disguise. Because being a gypsy is not a party that takes place once a year, with... [+]
The road goes by steps, and I learned a little while ago that it seems to have already begun. But people also want to learn to fill that sentence with content. Alone we could achieve little, maybe even resignation as soon as we started. Gathering huge crowds can also complicate... [+]
Ez zuen egoki jokatu, neurriak hartu behar ziren, bestela, ez dugu ikasten. Itxuraz, ez zen ohartzen egindakoaren inpaktuaz, normal jarraitzen zuen, batzuetan, ingurukoek baino itxura zoriontsuagoz. Gainera, altuegi hitz egiten du, hori ez zaio inori gustatzen. Darabiltzan... [+]
The Department of Education doesn't understand why public employees have gone on strike. He's got to ask the LAB Syndicate. This union signed an agreement with the department in April 2023. Two years later they have also called for a strike because, unlike the previous ones, the... [+]
Erretiratu berri den lankide-ohi baten omenez, Historiako irakaslea. Bejondeizula!
Hezkuntza-legeek azpimarratzen dute zein garrantzitsua den ikasleengan pentsamendu kritikoa sustatzea. Baina irakasle-klaustroak, garai batean ideien eztabaidarako eta proposamenak... [+]
The liberal democracy of the Western countries has a growing appearance of a minimalist democracy. At the heart of the definition would be respect for changes in government through elections. The authoritarian variant of this was called competitive authoritarianism by political... [+]