Following my book in the Critic of Catalonia (10 ungovernable, stories of transgression and rebellion / Books of the K. H.) have published an in-depth interview that I have been given. I should be very proud. And I am. But I have to recognize that when I saw the photos, I was stabbed. I've seen my face aged, rather than ugly.
Being a feminist is a point of schizophrenia. Questioning the sexist powers does not guarantee that we have driven them out of our brains. Instead of an angel and a devil, I have two other voices in my head that struggle to keep my attention. When I went to the interview quote, my feminist angel told me: “Your speech is the most important thing, don’t waste your time crushing it. Appear as you are.” But when I saw the photos, the gender police devil screamed: “If you had been crushed, if you had used anti-wrinkle cream, if you had dyed your white hair...”
The tyranny of youth and aesthetics, which men increasingly suffer, is today a historic burden on women. I am clear about the speech and I explained it extensively in my book, using the words of authors such as Pierre Bordieu and Naomi Wolf and activists and groups against gordophobia (La Cerda Punk, Stop-Gordophobia, Ramonak). Women have learned since childhood that, according to heterosexual representation, we must be beautiful, thin and desirable for men. The comments that appear with actresses, politicians, athletes constantly remind us that our bodies are subject to public judgment.
Being a feminist is a point of schizophrenia. Questioning the sexist powers does not guarantee that they are expelled from our brains. Instead of an angel and a devil, I have two other voices in my head fighting to keep my attention.
It brought the analysis of the fat María Félix, Nicaraguan communicator: “The concern for our figure is a great investment in money, time and mental work, and it is a form of social deactivation of women.” We don't need direct attackers or oppressors to disable us. We ourselves take measures that harm our physical and emotional health, our freedom, our happiness and our empowerment: diets, surgery, high heels, psychological agitation. That's called symbolic violence.
Andrea Momoitio acknowledges in a daring article that, despite having internalized feminist discourse, she still lives with the fear of becoming fatter: “The love-hate relationship of all women with our body is a social war, although each struggle against itself,” he stressed.
According to Moroccan writer Fatema Mernissi, patriarchy uses space to control women in the Arab world (e.g., through the headscarf outside the house). However, patriarchy uses time to control European women: making women who are not young invisible.
Despite our desire to break the vesilancy with our bodies, no matter how much we try to tolerate our wrinkles, white hairs and pounds, the relentless bigotry with the women around us is not interrupted at all. I read Critic's interview, and a couple of days later, I visited my grandmother, who shook my eye. “You’ve got a lot of wrinkles out. You should buy some cream against over the years.” Zas! How can we not feel that stab?
The rational and ideological arguments that feminism gives us are not enough to change our emotions. Perhaps the most useful phrase of María Félix is this: “My body is very much like my mother’s. If I gave up my body, I would give up the bodies of my mother, my grandmother, my ancestors. I would also be reneging on myself.”
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Punto Bobo liburuaren irakurketan murgilduta, Itxaso Martin Zapirain egilearen Eromena, Azpimemoria eta Isiltasunak Idazten ikerketa lanean sentitu nuen egiazkotasun eta maila etikoarekin egin dut berriz ere topo. Eta hortaz, hara bueltatu. “Oihu izateko jaio zen isiltasun... [+]
Dirudienez, Euskal Herrian migrazioa arazo bilakatu da azken bi hamarkadetan. Atzerritarrez josi omen dira gure lurrak. Gure kultura arriskuan omen dago fenomeno “berri” horren ondorio. Lapurretak, bortxaketak, liskarrak… Bizikidetza arazo horiek guztiak... [+]
Azken hamarkadetan euskararen biziberritzeak duen erronka handienetakoa, euskararen ezagutzaren unibertsalizazioarekin batera, erabilerarena da. Askotan, gazteen euskararen erabileran jarri ohi dugu fokua, baita euskararen erabilerak izan duen eta izan dezakeen bilakaeraren... [+]
Gaur buruko minez iritsi naiz etxera. Ostiral iluntze hotz bat da; ez du euririk ari, baina haizeak bota ditu lurrera bi kontainer eta korapilatu dit ilea. 23:39 dio telefonoak. Lagunekin afaldu dut gure ostiraleroko tabernan. Barre asko-asko egin dugu, eta bihotza bete-beteta... [+]
Goizean jaiki orduko hasten dira desegokitasunak. Beharbada lotarako erabili duzun lastaira ere ez zen egokiena. Baina, ezin ba idatzi desegoki sentiarazten nauten guztiez. Horregatik, udaberriko ekinozioa –egunaren eta gauaren arteko oreka– dela eta, oraindik ere,... [+]
Ez da gauza berria politikari profesionalak gizarteko arazoak estaltzeko ahaleginetan ibiltzea. Azkenaldian Denis Itxaso -EAEko Etxebizitza sailburua- entzun dugu etxegabetzeei garrantzia kenduz eta aditzera emanez gurean bazterreko fenomenoa direla; eta Begoña Alfaro... [+]
Antropozentrismoaren aldaera traketsena eurozentrismoa izan zen. Europako mendebaldea, geografikoki, Kontinente Euroasiarraren penintsula txiki bat besterik ez da, baina lau mende luzez gertaera demografiko, teknologiko eta ideologiko batzuk zirela medio, bazter horretako... [+]
Badakizuenok badakizue, beste gauza asko bezala, euskararen aldeko borrokan ere politikoek, eragile batzuek eta hedabideek beraien antzezlana saldu nahi digutela, benetakoa balitz bezala.
Lehen urtean pozik jaso nuen, "Euskaraldi" hau. Zer edo zer zen, ezer ez zegoela... [+]
Euskarak, mendez mende, zapalkuntza sistematikoa jasan du, eta oraindik ere borrokan dabil egunerokoan bere leku duina aldarrikatzeko. Hizkuntza baten desagerpena ez da inoiz berez gertatzen; planifikazio politiko eta sozialak eragiten du zuzenean. Euskaldunoi ukatu egin izan... [+]
Oldarraldia ari du EAEko administrazioa euskalduntzeko erabakien aurka, berriz ere, enegarren aldiz. Oraingoan berrikuntza eta guzti, espainiar epaitegiak eta alderdi eta sindikatu antieuskaldunak elkarlanean ari baitira. Ez dira izan akats tekniko-juridikoak zuzentzeko asmoz... [+]
Igande gaua. Umearen gelako atea itxi du, ez guztiz. Ordenagailu aurrean esertzeko momentua atzeratu nahi du. Ordu asko aurretik. Zazpietan jaiki da, eta, bihar ere, astelehena, hala jaikiko da. Pentsatu gabe ekiten badio, lortu dezake gauak pisu existentzialik ez izatea. Akats... [+]
Naomiren etxeko eskailerak igotzen ari dela datorkion usainak egiten dio memorian tiro. "Ez da sen ona, memoriaren eta emozioaren arteko lotura da. Baldintzapen klasikoa", pentsatzen du Peterrek bere golkorako Intermezzo-n, Sally Rooney irlandarraren azken eleberrian... [+]
Joan den urte hondarrean atera da L'affaire Ange Soleil, le dépeceur d'Aubervilliers (Ange Soleil afera, Aubervilliers-ko puskatzailea) eleberria, Christelle Lozère-k idatzia. Lozère da artearen historiako irakasle bakarra Antilletako... [+]
Aspaldi pertsona oso zatar bat ezagutu nuen, urrun izatea komeni den pertsona horietako bat. Bere genero bereko pertsonengana zuzentzeko, gizonezkoengana, “bro” hitza erabili ohi zuen. Edozein zapaltzeko prest zegoen, bere helburuak lortzeko. Garai hartatik hitz... [+]
2020. urteko udaberrian lorategigintzak eta ortugintzak hartutako balioa gogoan, aisialdi aktibitate eta ingurune naturalarekin lotura gisa. Terraza eta etxeko loreontzietan hasitako ekintzak hiriko ortuen nekazaritzan jarraitu du, behin itxialdia bareturik. Historian zehar... [+]