Literaturaren kontzepzioa gero eta irekiagoa da gaur egun. Istorioak kontatzetik jolasetara, elementu ugariren konbinaketara, formatu eta generoen ugaltzera, eta abarrera pasa gara. Batzuetan liburua objektu moduan nahiko ongi definituta dagoelako onar dezakegu zer den, baina inork esan al dezake liburu bat jostailua ere badenik?
Bi begi?, Denon artean etxeak eskaintzen digun liburu hau, jostailua ere bada, edo jolasteko proposamen bat. Izenburutik bertatik egiten zaigu proposamena; aizu, irakurle maitea, esango al didazu hor ikusten duzun hori bi begi diren… edo zure usteak erdiak baino gehiago diren ustel?
“Zortzi irudi urdin marraztu ditut,” dio egileak ipuinaren hasieran eta horixe bera ageri zaigu orrian. Ondoren “paperezko orria zulatu…” eta horixe egin du orrian, zortzi zulo aurreko irudien antzera. Kontua da hurrengo orrian, zuloen azpitik irudien zatitxo batzuk ikustean, “Eta euria ari du” esaten zaigula; izan ere, euri tanten efektua lortu du egileak.
Ondorengo orrietan nenufar batzuk eta urmaela irudikatuko zaigu hainbat elementu, irudi eta zuloren bidez. Eta urmaelean “Hara! Begira dauzkat bi begi! Bi begi?” irakur eta ikus dezakegu. Oraingo honetan ere, egileak irakurlearen espektatibekin jolastuz, begi horiek igel arrautzak direla ikusiko dugu.
Hortik aurrera arrautza igel bilakatzeko prozesuaren lekuko izango gara.
Eta, halako batean, liburuan eten bat gertatzen da, eta hasierako prozesuaren antzekoa abiaraziz, beste errealitate bat ikusiko dugu, irudiak, zuloak, espektatibak… eta amaieran hontza ageri zaigu “Hontza dugu, bere begi argiekin, guri zelatan, gau ilunean…” eta hontzaren irudian nor ageri eta hasierako igela! “Kontuz igeltxo! Hontz zelatariak jan zaitzake erraz!”.
Ipuinak, edo jolas liburuak, ezin amaiera txarrik izan; eta “Uf, salbatu naiz! Gure igeltxoa gorde-gordeta dago, hontza da hegatu eta nire ipuina bukatu!”.
Komentario hau irakurri duen edonork ikus dezakeen bezala haur txikiekin jolasteko liburua dugu Denon artean argitaletxearen lan hau. Espero duguna, sorpresa, irudi eta zuloen bidezko sorkuntza berriak; horiek guztiak hari mehe batez loturik ageri zaizkigu, igela eta hontzaren aurkikuntzak lotzen duena.
Norbaitek esan dezake literatura aldetik ez dagoela figurarik, elementu literariorik, kontakizuna apalegia dela… eta arrazoia izan dezake; garbi dago liburu honen helburu nagusia ez dela idazkera edo narrazioa, kontakizun sinplearen bidez irakurlearekin jolastea baino; honen espektatibak, irudimena, jolasteko grina erabiliz une atsegina igarotzea baizik.
Saran egingo da urriaren 11 eta 12an, eta aurtengoa laugarren edizioa izango da.
-It was an ordinary afternoon. For anglerfish.” This evening is what Maite Mutuberria tells us in this album. The book has very few texts and the images tell us very well the development of history.
From the beginning we can see in the illustrations a large and quiet... [+]
The one who approaches this book, first of all, will be with G. It meets the images of Mabire. They are comic style images, very accurate strokes and celestial experiences that help to easily interpret characters and situations. These images coincide with the text, which is... [+]
Human beings are so many narrative stories that the narrative capacity that you can say is one of the characteristics that makes us human. We need stories to build ourselves and reality, with special emphasis on the function of classic stories, or on the particular but timeless... [+]
On Sunday morning we read a story by Tolstoi, reading, in Basque: “How much land does a man need?” And he knows the drawings of Elena Odriozola because he saw them in the adventures of Gulliver, he enjoys the thread of the Tales. Then he gets into discotheque, often, and... [+]
When our son started reading at school, we looked for books of his age. The French Sami et Julie font des crêpes (“Samik and Julie fabrican matahamis”), E. Massonaud and T. Bontéren's work. As soon as we read the title and know the back cover (“a short, ridiculous and... [+]
