25 urtetik gora joan dira Irungo Kortatu desegin zenetik. Zeresan handia eman zuen taldeak eta gorenean zegoenean eman zuen azken agurra. Egia da Muguruza anaiek segidan abiarazi zutela Negu Gorriak taldea, eta gerizpean utzi zutela hastapenetako punk, ska eta rock proiektua, baina Kortaturi zor zaio gero etorriko zenaren hazia, proiektu honetan batutako esperientzia eta lantzen hasitako estrategia ez direlako eten; han ikasi eta planifikatutakoa garatu da.

Kortatu taldeaz landutako lehen liburua Madrilgo bi kazetarik egin dute, eta Lengua de Trapo argitaletxeak kaleratu du, disko esanguratsuei buruzko lanak landu eta argitaratzen dituen Cara B bilduma kuttunean (Aurretik Enrique Morente eta Lagartija Nick taldearen Omega, Los Planetas taldearen Una semana en el motor de.., Nacho Vegasen Cajas de música difíciles de parar eta Mecano 82 diskoei barrenak atera eta argitaratu dituzte). Prozesu oso luzea izan da berorren gauzatzea eta 2011tik 2013ra aritu ziren Euskal Herriko eta Espainiako musikari, kazetari, soziologo eta bestelako pertsonak elkarrizketatzen eta Kortatu taldearen El estado de las cosas diskoaren inguruko testuinguru politiko, sozial eta musikala azaltzeko kontakizuna harilkatzen.

Ez da musika talde baten ohiko biografia, helburua disko baten inguruan hausnartzea baita, baina taldea ezagutzera emateko –pasarteak ere barne– oso baliagarria izateaz gain, Euskal Herriko mugimendu sindikalean, elkarteetan eta eta politikoan izandako esperientziak erretratatu egiten ditu; eta Ezker Abertzalearen eta mugimendu autonomoen arteko zenbait jomuga ere plazaratzen ditu. Horrez gain, GAL eta Espainiako aparatu polizialen ustelkeria ere agerian uzten du, estatu terrorismoa, tortura nahiz narkotrafikoa berbagai dituela.

Eta horrekin guztiarekin bat, Fermin Muguruzak eta taldekideek musikaren eta politikaren gainean zuten iritzia eta lan-ildoa. Izan ere, Kortatu ordura arteko musika talde bat baino askoz gehiago izan zen, musikalki kanpotik soinu asko ekarri eta bere egin zituelako; profesionaltasun handiz talde oso landua bilakatu zelako; Aldi berean, musikak gailu moduan duen indarraz oso azkar jabetu zirelako eta hala baliatu zutelako.

El Estado de las Cosas garai jakin baten ezinbestek soinu banda da, 80ko hamarkadan Espainiako Estatu osoan parekorik ez duena. Hori erakutsi nahi izan dute egileek. Liburuaren hitzaurrea Bernardo Atxagak egin du.
Orain arte liburuan jaso gabeko musika talde interesgarri baten bitartez, gertatutakoa eta bizi izandakoa gainbegiratzeko, eta ezagutu ez dutenek deskubritzeko, aukera aparta.