I mean, what I'm talking about running Haruki Murakami during the summer has accompanied me with the autobiographical narration, along with the illustrated drug guide From chocolate to Morphine. I don't know if the reading I'm drawn to every day or the one I read makes me move, because I've been running a lot of the summer and I've been drunk at the party.
Murakami analyzes the interaction between being a background runner and writing long novels, and for him, as for me, the characteristics of training for a marathon, or a more humble career. I am referring to resistance, constancy and concentration. On the contrary, there are those who believe that the writer should lead as unhealthy a life as possible by fleeing from public order and good customs and not be confused in the immense sport activity of Japanese, although Murakami until the age of 30 was the guide and head of a nightclub, after making the decision to start writing novels seriously to leave that life.
The statements of various drug users and creators in the guide From chocolate to Morphine teach me to undertake creativity through drugs. I've met a writer who needs to take amphetamines, a painter clinging to cocaine, a poet linked to the Valium, a singer who has surrendered to opiates, a novelist whom the peiote has illuminated the road, a writer to whom the PCP arouses psychic powers. To increase creativity, or as a source of inspiration, the authors have traditionally resorted to drugs.
I had, I think, a prior idea derived from experience. Because of the poor results I got when writing high, I decided to help by running around to avoid writing, coffee, pills, alcohol and others. Leave drugs for the juerga and experience the illusion of balancing “unhealthy” practices despite the maneuver. I've been corrupted by the idea of knowing endogenous drugs this summer. The brain generates endogenous drugs, making chemicals and impacting our minds, thinking and actions. The catalog is as wide as it is varied. Our endorphins can produce most of the effects of opioids, our adrenaline and noradrenaline are stimulants. Sex hormones, on the other hand, are antidepressants. Similarly, we can feel “toned” running, meditating or writing. The limits of drug addiction and absence are not, therefore, where I think, nor are those of salubrity.
Interestingly, the power of these drugs is the one that has cost me the most to see myself at night. Dancing a Progressive music, surrounded by people and under a starry sky, I felt a total unity with the rest of the body souls swept, both the substances not consumed and those introduced to the top, since all of us drugged in the same way the “ups” of participation and social association, that is, the “colloquia” of the feeling of unity. As it seems that we spent the day walking, and taking into account this text, I am thinking that I am really on the bench. By the way, I now understand better the strategy of the campaign that the Spanish Ministry of the Interior launched in 1998 for the National Drug Plan. The erroneous translation of the motto without drugs made the motto "No to rest, no drug".
It was in the act where the mistakes were supposedly made, and what then caused me not so much laughter, today is a prophetic institutional truth about drugs.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
“Kasu, ez gitxu lo!”. Gure denbora eta manerekin baina heldu gira.
Azaroaren 25ean Baionako elgarretaratzera joan ez joan eta autoak nola partekatu pentsatzetik (joan-jina bi oren), bat-batean Lartzabalen elgarretaratze bat antolatu genuen, eta 47 emazte bildu!... [+]
Nahiz eta Nazio Batuen Erakundeak (NBE) 1977an nazioarteko egun bat bezala deklaratu zuen eta haren jatorriaren hipotesi ezberdinak diren, Martxoaren 8aren iturria berez emazte langileen mugimenduari lotua da.
Aurrekoan, ustezko ezkertiar bati entzun nion esaten Euskal Herrian dagoeneko populazioaren %20 atzerritarra zela. Eta horrek euskal nortasuna, hizkuntza eta kultura arriskuan jartzen zituela. Azpimarratzen zuen migrazio masifikatua zela arazoa, masifikazioak zailtzen baitu... [+]
Ez dut beti ulertzen nola aritzen ahal diren lur planeta honetako zati okitu, zuri, gizakoi eta kapitalistako aho zabal mediatikoak, beraiena, hots, gurea, zibilizazioa dela espantuka. Berriak irakurtzen baldin baditugu, alta, aise ohartuko gara, jendetasuna baino, barbaria dela... [+]
Administrazioko hainbat gai, LGTBI+ kolektiboko kideen beharrizanak, segurtasun subjektiboa, klima aldaketa, gentrifikazioa, ikus-entzunezkoak erabiltzeko modu berriak, audientzia-datuak jasotzeko moduak, dislexia, ikuspegi pedagogiko aktibo eta irisgarriak, literatur... [+]
Auzitan jar ez daitekeen baieztapen orokor eta eztabaidaezinaren gisan saldu digute hizkuntzak jakitea printzipioz ona dela, baina baditu bere "ñabardurak", edo esanahi ezkutuagokoak. Hemengo ustezko elebitasun kontzeptuaren azpian dagoen baina kamuflatzen den... [+]
Otzandu egin gara, katalanak eta euskaldunok, ekaitzaren ondoren. Saiatu ginen, bai; sendo ekin genion, eta gogor kolpatu gaituzte; ezin izan genien gure helburu zuzen, ezinbesteko, sakratuei eutsi. Eta porrotaren mingostasuna dastatu dugu, eta bigundu egin gara irabazleen... [+]
Iragana ulertzen saiatzen eta etorkizuna bideratzen, oraina joaten zaigu zenbaiti. Nire proiektuetako bat (hasi baina landu ez dudana oraindik) dudan zuhaitz genealogikoa egitea da. Horretan lagunduko didan liburutxo bat ere erosi nuen. Baina, hain da handia lana, liburutxoa... [+]
Desgaitasun fisikoa duen arkitekto baten alabaren etxea bisitatu ondoren idazten dut honako hau.
Desgaitasun fisikoa duten pertsonen taldeek ez dute arkitektoa maite, beraien bizitza zailtzen duen gaizkile bat kontsideratzen baitute. Gorrotoa ulerkorra da: arkitektoaren lanak... [+]
Ortutik itzuli berritan erabaki nuen Twitterretik alde egitea, oraindik Twitter zenean. Auzolan batera joan nintzen, brokoliak eta azaloreak landatzera, eta mindfulness efektua zapuztu zidan algoritmoak, idazle feminista transgorrotatzaile baten txioak jaurtitzearekin... [+]
Martxoaren 8a hurbiltzen ari zaigu, eta urtero bezala, instituzioek haien diskurtsoak berdintasun politika eta feminismoz josten dituzte, eta enpresek borroka egun hau “emazteen egunera” murrizten dute, emakumeei bideratutako merkatu estereotipatu oso bati bidea... [+]
Batzuendako, dirutza izatea ez da nahikoa, eta euren ego hauskorrek diruaren txintxina ez ezik, protagonismoa ere eskatzen dute. Aberats okituak izatea nahikoa izango ez balitz bezala. Beti gehiago behar dute, anbizioa deritzote antsia horri, baina botere gosea eta nabarmendu... [+]
Bi neska komisarian, urduri, hiru urtetik gora luzatu den jazarpen egoera salatzen. Izendatzen. Tipo berbera agertzen zaielako nonahi. Presentzia arraro berbera neskek parte hartzen duten ekitaldi kulturaletako atarietan, bietako baten amaren etxepean, bestea korrika egitera... [+]
Iragan urtarrilaren hondarrean, Bretainiako lurraldeko bi hizkuntza gutxituei buruzko azken inkesta soziolinguistikoaren emaitzak publiko egin zituzten bertako arduradunek. Haiek berek aitortu zuten harriturik gertatu zirela emaitzak ikustean. Hain zuzen ere, egoerak eta... [+]