Diskoko burdinak eta herdoilak zuen adina eta jatorria, biak, irudikatzen al ditu?
Agian bai, Meatzaldekoak gara gu eta hori nabaritzen da gure abestietan. Baina kantatzen duguna ez da Euskal Herrian bakarrik gertatzen, beste leku askotan ere bai. Politikariek nahiago dute gizarte lokartua, eta jendeak nahiago du etxeko sofan geratu buruari eragin gabe; hori ez da asko aldatzen eta salatzen dugu.
Hainbat kantatako hitzak obsesibo eta itogarriak dira. Petronorren errua al da?
Ez, Petrohorror negozio hutsa da nagusiek diru asko irabaztea besterik ez dutelako nahi. Petrohorror, Ibertrola, bankuak eta horrelako enpresak politikoen eskuetan daude eta hori jasanezina da. Guztiok batu eta haien kontra borrokatu behar dugu. Haiek dira manipulazioa, ustelkeria, boterea, kutsadura; gizarteari dekadentzia bakarrik ekarriko diote.
“I burst forth zatitan”. Ezkerraldean euskararen alde egin eta ez erretzeko irudimena lau bider biderkatu behar?
Beno, bakoitzak berea. Ezkerraldean batez ere gaztelaniaz hitz egiten da, baina poliki-poliki euskara gehiago entzuten ari da kalean.
Ama Sayk giroekin gehiago jolastuko luke eta desberdina litzateke Maite Mursego aurretik ezagutu bazenute?
Agian bai, batek daki. Agerian dago, Maite eta Lisaböko Txap, sekulako musikariak direla. Gauza asko irekita daude. Oso pozik gaude beraien kolaborazioarekin.
“Ahate artian beltxarga bat” sentitu izan zarete beti?
Ni behintzat ez. Agian kanpotik ematen du arraroak garela, baina guretzat gure musika nahiz eta pertsonala izan, beti ikusi dugu normaltasun baten barruan.
Bonberenea Ekintzak da gaur egun zuengandik hurbilen ikusten duzuen aukera?
Bonberenean sekulako baloreak lantzen ari dira, jende gaztea mugitzen da altruismo hutsez, eta hori hunkigarria da. Musika zabaltzeko modu berezia da, guk gustuko duguna.
Duela hemeretzi urte berpiztu zen libertimenduen usadioa Donibane Garazin. Antton Lukuk abiatu zuen mugimendu hori, eta bi hamarkadetan, Ipar Euskal Herriko herri desberdinetara ez ezik, Hegoaldera ere hedatu da. Zortzi libertimendu muntatu dira aurten, eta datozen asteetan,... [+]
They were all in food and drink, seemingly cheerful, but some were nervous between snacks and appetizers. He would receive the prize for the second time, but he would be the first to have it in his hands. And I was nervous because the reminder had to get to the office, damn it.... [+]