Infantilism as an excuse?
- Edu Apodaka, recalling Lenin, writes in an article in Gara about the danger of left infantilism and calls for “a revolutionary commitment to realism and pragmatism.” “We must erase absolute certainty from our minds”; “there is nothing more reactionary than the opposition of utopias and practical commitments”; “without forgetting that the belief that victory is always ahead is only the desire to never defeat it”. I agree with him. That’s why I’ve been surprised when he adapted this infantilism to ALS, precisely when ALS action is based on realism and pragmatism.
ELA is by far the first trade union in the Southern Basque Country with 35% representation and 100,000 members. The union achieves these results because, based on reality, it responds pragmatically to the needs of the workers; it is a useful tool to respond to the daily needs of the workers.
We achieved victories, the last at the Antzibar Sports Centre in Beasain. They have not ended wage exploitation, they have not achieved socialism, but they have improved their working conditions.
We celebrate and extend these victories so that the workers of other centers in a similar situation can also organize and fight for concrete goals. And we get results.
We also advocate for a transformative social economy. In the Chamber of Culture of the RD, we participate in the social currency Eusko, I-Ener, Goiener, Fia, Koop57... To disseminate these “small” alternatives we organized the village of Alternativas in Bilbao within the framework of the Charter of Social Rights of the RD, which this year will be held in Pamplona on June 2.
Another question is whether or not we agree with the chosen strategy in order to win. That's another thing.
Do these alternatives change the system? No. No, no, no. But in everyday life they offer us the opportunity to live apart from the logic of the system, to take concrete steps, and to accumulate strength, to attract people, are important projects.
Both in collective bargaining and in the HD Charter of Social Rights, in the transformative social economy and in the feminist strike... we combine utopias with practical commitments.
Apodaka also says that we want the Patriotic Left to “remain in the pure counter-power”. If he refers to the political party or the electoral coalition when he refers to the Patriotic Left, knowing that the objective of the parties or electoral coalitions is to win and govern the elections, I do not find much sense in what he says. Another question is whether or not we agree with the chosen strategy in order to win. That's a different matter.
On Thursday I was in Tudela giving the course to 20 new local ELA representatives (we have a 21% representation in the Ribera). Three of the 20 were migrants. Speaking of ELA’s political autonomy, I told them that “if I were to start asking here, everyone may have voted for a different political party,” and one of African descent said “or maybe they haven’t voted for anyone.” This person has not found a party or electoral coalition that responds to their needs or interests. What kind of electorate are you looking to win?
I suppose Apodaka’s article should be framed in the internal debates of the Patriotic Left. Perhaps his intention in this debate has been to deepen the reflection and to chart a path. But at least to me, after the first reading of the article, only three things have remained in my mind: [Lenin, infantilism and ALS]. Perhaps that was his intention: The union’s association with infantilism to get rid of these “ELA siren songs”. Maybe it is.
Unai Oñeder is a member of the Manu Robles-Arangiz Foundation.
This article has been published by the Manu Robles-Arangiz Foundation in the Plaza de la LUZ.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
“Kasu, ez gitxu lo!”. Gure denbora eta manerekin baina heldu gira.
Azaroaren 25ean Baionako elgarretaratzera joan ez joan eta autoak nola partekatu pentsatzetik (joan-jina bi oren), bat-batean Lartzabalen elgarretaratze bat antolatu genuen, eta 47 emazte bildu!... [+]
Nahiz eta Nazio Batuen Erakundeak (NBE) 1977an nazioarteko egun bat bezala deklaratu zuen eta haren jatorriaren hipotesi ezberdinak diren, Martxoaren 8aren iturria berez emazte langileen mugimenduari lotua da.
Aurrekoan, ustezko ezkertiar bati entzun nion esaten Euskal Herrian dagoeneko populazioaren %20 atzerritarra zela. Eta horrek euskal nortasuna, hizkuntza eta kultura arriskuan jartzen zituela. Azpimarratzen zuen migrazio masifikatua zela arazoa, masifikazioak zailtzen baitu... [+]
Ez dut beti ulertzen nola aritzen ahal diren lur planeta honetako zati okitu, zuri, gizakoi eta kapitalistako aho zabal mediatikoak, beraiena, hots, gurea, zibilizazioa dela espantuka. Berriak irakurtzen baldin baditugu, alta, aise ohartuko gara, jendetasuna baino, barbaria dela... [+]
Administrazioko hainbat gai, LGTBI+ kolektiboko kideen beharrizanak, segurtasun subjektiboa, klima aldaketa, gentrifikazioa, ikus-entzunezkoak erabiltzeko modu berriak, audientzia-datuak jasotzeko moduak, dislexia, ikuspegi pedagogiko aktibo eta irisgarriak, literatur... [+]
Auzitan jar ez daitekeen baieztapen orokor eta eztabaidaezinaren gisan saldu digute hizkuntzak jakitea printzipioz ona dela, baina baditu bere "ñabardurak", edo esanahi ezkutuagokoak. Hemengo ustezko elebitasun kontzeptuaren azpian dagoen baina kamuflatzen den... [+]
Otzandu egin gara, katalanak eta euskaldunok, ekaitzaren ondoren. Saiatu ginen, bai; sendo ekin genion, eta gogor kolpatu gaituzte; ezin izan genien gure helburu zuzen, ezinbesteko, sakratuei eutsi. Eta porrotaren mingostasuna dastatu dugu, eta bigundu egin gara irabazleen... [+]
Iragana ulertzen saiatzen eta etorkizuna bideratzen, oraina joaten zaigu zenbaiti. Nire proiektuetako bat (hasi baina landu ez dudana oraindik) dudan zuhaitz genealogikoa egitea da. Horretan lagunduko didan liburutxo bat ere erosi nuen. Baina, hain da handia lana, liburutxoa... [+]
Desgaitasun fisikoa duen arkitekto baten alabaren etxea bisitatu ondoren idazten dut honako hau.
Desgaitasun fisikoa duten pertsonen taldeek ez dute arkitektoa maite, beraien bizitza zailtzen duen gaizkile bat kontsideratzen baitute. Gorrotoa ulerkorra da: arkitektoaren lanak... [+]
Ortutik itzuli berritan erabaki nuen Twitterretik alde egitea, oraindik Twitter zenean. Auzolan batera joan nintzen, brokoliak eta azaloreak landatzera, eta mindfulness efektua zapuztu zidan algoritmoak, idazle feminista transgorrotatzaile baten txioak jaurtitzearekin... [+]
Martxoaren 8a hurbiltzen ari zaigu, eta urtero bezala, instituzioek haien diskurtsoak berdintasun politika eta feminismoz josten dituzte, eta enpresek borroka egun hau “emazteen egunera” murrizten dute, emakumeei bideratutako merkatu estereotipatu oso bati bidea... [+]
Batzuendako, dirutza izatea ez da nahikoa, eta euren ego hauskorrek diruaren txintxina ez ezik, protagonismoa ere eskatzen dute. Aberats okituak izatea nahikoa izango ez balitz bezala. Beti gehiago behar dute, anbizioa deritzote antsia horri, baina botere gosea eta nabarmendu... [+]
Bi neska komisarian, urduri, hiru urtetik gora luzatu den jazarpen egoera salatzen. Izendatzen. Tipo berbera agertzen zaielako nonahi. Presentzia arraro berbera neskek parte hartzen duten ekitaldi kulturaletako atarietan, bietako baten amaren etxepean, bestea korrika egitera... [+]
Iragan urtarrilaren hondarrean, Bretainiako lurraldeko bi hizkuntza gutxituei buruzko azken inkesta soziolinguistikoaren emaitzak publiko egin zituzten bertako arduradunek. Haiek berek aitortu zuten harriturik gertatu zirela emaitzak ikustean. Hain zuzen ere, egoerak eta... [+]