Amb el temps m'he adonat que alguns escriptors que segueixo, fins al punt de llegir-los amb fruïció, es col·loquen a si mateixos, no en el lloc de l'artista, sinó en el de l'artesà. En el primer cop, m'atreu el plantejament, que demostra humilitat enfront de la rutinària supèrbia dels escriptors –si no és falsa humilitat, llavors demostraria la vulgaritat dels escriptors–. Ho he llegit recentment a l'escriptor Merce Ibarz, al fil de la col·lecció de narracions Tríptic de la terra. D'aquesta manera artesana, fins i tot fent referència al títol del llibre, conreador, conreador de paraules. Però, més enllà del tòpic, quins dimonis és aquesta artesania?
Richard Sennett està per a ajudar-nos –que l'editor Jorge Herralde el rebutja inicialment en 1977: “sento dir que la publicació dels seus textos no ens és possible”; després, des de l'any 2000 fins ara, per a publicar un total de vuit llibres. No et desesperis, benvolguts escriptors. Sennette diu que l'artesà respon a un impuls humà per a fer les coses bé, amb habilitat, compromís, sentit comú, ja sigui programador informàtic, metge o, concho, artista. Suggereix una diligència: un fuster o músic triga deu mil hores a arribar al mestratge, quatre o cinc hores diàries, durant cinc o sis anys. Seria una temptació per a veure a l'artesà com a resistent a la velocitat d'avui, llavors aire fresc en aquests temps torbo-apitalistas, en els quals l'experiència acumulada és major, si val menys. L'obstinació de l'artesà no tindria res a veure amb la mera supervivència, sinó amb el valor que la cultura afegeix al treball. I és veritat que pots passar la vida sense mullar-se massa, però l'artesà simbolitzaria una condició humana particular de la persona que s'implica i es concentra en el que fa. Seguint a Sennett, per tant, em reivindicaria a mi mateix com a artesà, si no fos un exercici de supèrbia per a l'artesà.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Enpresa batek Irimo mendian zentral eolikoa eraikitzeko asmoa zuela iragarri zigun aspaldi batean haize kolpe batek. Gehienek ezin zuten sinistu, inondik ere. Are gutxiago Irimo mendiaren orografia eta izaera harritsua ezagutzen dituztenek. "Baina ba al dakizu ze nolako... [+]
Mundu mailako ekonomiak gorakada nabarmena izan zuen COVID-19aren ostean. Orain, baina, gorakada hori agortze-fase batera heldu den zantzuak agerikoak dira, krisi klimatikoak nabarmen baldintzatuta: munduko potentzia nagusien ekonomiaren hazkunde-tasa murrizten ari da,... [+]
Nire lehendabiziko poema liburua argitaratu nuenean errezitaldi bat ematea eskaini zidaten unibertsitate batean. Musikariak dirutan kobratu zuen eta niri Jorge Oteizari buruzko liburu bat eman zidaten, hartu ez nuena, baneukalako etxean. Horixe izan zen onartu ditudan eskaera... [+]
Ekainean jarri du martxan Bilboko Udalak Emisio Gutxiko Eremua, irailera arte isunak jartzen hasiko ez bada ere. Neurri horrek auto zaharren sarrera mugatuko du Bilboko zabalgune burgesera astelehenetik ostiralera. Hasiera batean 2000. urtea baino lehen matrikulaturiko... [+]
Badirudi hamasei urteko semea buruhauste handirik gabe ari zaigula batxilergoaren ondotik jarraituko duen bideari buruzko gogoetak egiten. Batean, batxilergoko gai berezien hautaketari buruz hitz egiten digu, bestean, egin beharko dituen pausu administratiboei buruz, galderarik... [+]
Kapitalismoan lana salgai bat da, beraz, ohiko ekonomialarien pentsamoldea jarraituz, eskaintza eta eskariaren arteko orekak bai prezioa, bai kantitatea erregulatu beharko lituzke. Agerikoa denez, hori ez da errealitatean betetzen. Emango balitz, lan harremanak leherraraziko... [+]
Zutabe hau idazteari uko egin behar nioke, baina berandu da. Hauteskundeak izan dira Frantzian. Non dago Frantzia? Bai, hemen goian, iparraldean; baina, munduan, ez dakit oraintxe non dagoen Frantzia, noren zer den. Eta ez dakit noiztik begiratzen diodan ia soilik... [+]
Badator uda, eta horrekin batera, herri, auzo eta hirietako jai herrikoiak. Jaiak beti izan dira aldarrikapen sozial eta politikoen, auzokideen arteko harremanen eta euforia herrikoiaren aterpe. Gure kaleak hartzen dituzte, eta egun batzuez autogestioaren, desberdinen arteko... [+]