I què dic jo?
Van arribar els verificadors i van exposar una acta, van llegir un comunicat i van mostrar el vídeo. Després, es van reunir amb la pràctica totalitat dels presents i van anunciar que encara més. A escoltar els polítics, res és innocent. Si se sent els periodistes, res és irrellevant. Si escoltem els policies, res és segur. I què dic jo? Perquè, com diu el primer Faust de Goethe: “Dues ànimes vives, ai, en el meu cor”.
Si es tractava del desarmament, estarem d'acord que se certifiqui que s'han deixat “fora d'ús” quatre armes de foc, dues magranes i diversos quilos d'explosiu, i no inservibles, que una ampolla és com una destapi, més encara, com no oferir gots i no beure rases.
Els francesos s'expressen així: “Encara que la teva tia tingui rodes, mai serà autobús”. Jo no m'atreveixo a anomenar-la desarmament a aquesta tia amb rodes, i per això soc crític, perquè mai hi ha una segona oportunitat per a donar-li una bona impressió. ETA, pel seu egocentrisme, i els verificadors, per avalar aquest mínim brot, han impedit la primera bona impressió. No pujaré al púlpit per a parlar en nom de tots, però tinc la impressió que el dolç esfondrament d'ETA provoca un creixent desinterès en la societat basca. A Espanya, la incertesa és cada vegada menor: “Però això encara dura?”. El que podria ser un caos està sent un badall, i, curiosament, per als antics grecs aquesta paraula significava el mateix.
I, no obstant això, estem en el bon camí. Encara que ETA s'enganyi a si mateixa, amb somnis interminables, no reconeix que “el conflicte armat” no fos un mal poder impersonal, és a dir, que ha estat un procés continu de les accions dels seus militants, arribant a transformar el delicte en un costum, encara que segueix sense reconèixer que tota teoria acaba en el moment en què comencen els instints reprimits dels homes, que afortunadament estem davant el final.
Al nostre país és habitual, com si es tractés d'una espècie de necrópsida, que després del funeral, els amics, veïns i fins i tot curiosos no abandonin el lloc, ni s'allunyin de l'entorn familiar, ja que entre els vius es tracta de donar un caràcter social afectiu a l'esdeveniment, amable i curiós. I tampoc falta qui confirmi que el mort està realment mort.
Al final d'ETA li faig l'efecte dels qui diuen alguna cosa sobre el mort a través de llargues tafaneries en el pòrtic, però parlen molt de la seva vida, els que continuen parlant i parlant mentre porten el cos del difunt –per a donar-li sepultura– uns quilòmetres més enllà.
No obstant això, una vegada desapareguda ETA, la qual cosa ens queda per a viure no és l'harmonia social, no obstant això, haurem de fer un esforç enorme per a aconseguir la convivència primer i després l'amistat. En el fons i en el fons, la bella idea que tots els éssers humans arribin a ser germans no és més que el somni de tenir un fill únic. Dic.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
“Kasu, ez gitxu lo!”. Gure denbora eta manerekin baina heldu gira.
Azaroaren 25ean Baionako elgarretaratzera joan ez joan eta autoak nola partekatu pentsatzetik (joan-jina bi oren), bat-batean Lartzabalen elgarretaratze bat antolatu genuen, eta 47 emazte bildu!... [+]
Nahiz eta Nazio Batuen Erakundeak (NBE) 1977an nazioarteko egun bat bezala deklaratu zuen eta haren jatorriaren hipotesi ezberdinak diren, Martxoaren 8aren iturria berez emazte langileen mugimenduari lotua da.
Aurrekoan, ustezko ezkertiar bati entzun nion esaten Euskal Herrian dagoeneko populazioaren %20 atzerritarra zela. Eta horrek euskal nortasuna, hizkuntza eta kultura arriskuan jartzen zituela. Azpimarratzen zuen migrazio masifikatua zela arazoa, masifikazioak zailtzen baitu... [+]
Ez dut beti ulertzen nola aritzen ahal diren lur planeta honetako zati okitu, zuri, gizakoi eta kapitalistako aho zabal mediatikoak, beraiena, hots, gurea, zibilizazioa dela espantuka. Berriak irakurtzen baldin baditugu, alta, aise ohartuko gara, jendetasuna baino, barbaria dela... [+]
Administrazioko hainbat gai, LGTBI+ kolektiboko kideen beharrizanak, segurtasun subjektiboa, klima aldaketa, gentrifikazioa, ikus-entzunezkoak erabiltzeko modu berriak, audientzia-datuak jasotzeko moduak, dislexia, ikuspegi pedagogiko aktibo eta irisgarriak, literatur... [+]
Auzitan jar ez daitekeen baieztapen orokor eta eztabaidaezinaren gisan saldu digute hizkuntzak jakitea printzipioz ona dela, baina baditu bere "ñabardurak", edo esanahi ezkutuagokoak. Hemengo ustezko elebitasun kontzeptuaren azpian dagoen baina kamuflatzen den... [+]
Otzandu egin gara, katalanak eta euskaldunok, ekaitzaren ondoren. Saiatu ginen, bai; sendo ekin genion, eta gogor kolpatu gaituzte; ezin izan genien gure helburu zuzen, ezinbesteko, sakratuei eutsi. Eta porrotaren mingostasuna dastatu dugu, eta bigundu egin gara irabazleen... [+]
Iragana ulertzen saiatzen eta etorkizuna bideratzen, oraina joaten zaigu zenbaiti. Nire proiektuetako bat (hasi baina landu ez dudana oraindik) dudan zuhaitz genealogikoa egitea da. Horretan lagunduko didan liburutxo bat ere erosi nuen. Baina, hain da handia lana, liburutxoa... [+]
Desgaitasun fisikoa duen arkitekto baten alabaren etxea bisitatu ondoren idazten dut honako hau.
Desgaitasun fisikoa duten pertsonen taldeek ez dute arkitektoa maite, beraien bizitza zailtzen duen gaizkile bat kontsideratzen baitute. Gorrotoa ulerkorra da: arkitektoaren lanak... [+]
Ortutik itzuli berritan erabaki nuen Twitterretik alde egitea, oraindik Twitter zenean. Auzolan batera joan nintzen, brokoliak eta azaloreak landatzera, eta mindfulness efektua zapuztu zidan algoritmoak, idazle feminista transgorrotatzaile baten txioak jaurtitzearekin... [+]
Martxoaren 8a hurbiltzen ari zaigu, eta urtero bezala, instituzioek haien diskurtsoak berdintasun politika eta feminismoz josten dituzte, eta enpresek borroka egun hau “emazteen egunera” murrizten dute, emakumeei bideratutako merkatu estereotipatu oso bati bidea... [+]
Batzuendako, dirutza izatea ez da nahikoa, eta euren ego hauskorrek diruaren txintxina ez ezik, protagonismoa ere eskatzen dute. Aberats okituak izatea nahikoa izango ez balitz bezala. Beti gehiago behar dute, anbizioa deritzote antsia horri, baina botere gosea eta nabarmendu... [+]
Bi neska komisarian, urduri, hiru urtetik gora luzatu den jazarpen egoera salatzen. Izendatzen. Tipo berbera agertzen zaielako nonahi. Presentzia arraro berbera neskek parte hartzen duten ekitaldi kulturaletako atarietan, bietako baten amaren etxepean, bestea korrika egitera... [+]
Iragan urtarrilaren hondarrean, Bretainiako lurraldeko bi hizkuntza gutxituei buruzko azken inkesta soziolinguistikoaren emaitzak publiko egin zituzten bertako arduradunek. Haiek berek aitortu zuten harriturik gertatu zirela emaitzak ikustean. Hain zuzen ere, egoerak eta... [+]