Negar malkotan
Paisajistok paisaiak sortzen ditugunean, erabiltzaileak izango direnen izaera eta premietara makurtu izan ohi dugu gure lanaren mamia. Mendearen hasierarekin mendi aldera joan nintzen bizitzera eta inoiz bukatuko ez dudan paisaia baten sorkuntzan murgildu: etxeko sailak.
Katuaren mugarrien barruan, etxe-kontran dezenteko pendiza dugu. Aldapa tzarra eta ez ikusiarena ezin egin, eta ezkutatu edo gainzuritu beharrean malkarra indartzea irtenbide egokiena. Baso bat landatuz, zuhaitz eta arbolen adarrez eta hostoz, eite osoaz, jauzi are eta handiago bat eraiki. Kolore, forma eta egitura desberdinetako hostajeak nahasiz, bata bestearen gainera boteaz malda izugarri bat lortu nahi dut.
Bertagi dagoen aldapa izugarritu eta neure izaerara makurtu. Ezagutzen nauenak badaki: negartia naiz. Malkoen emana zuhaitzen alimaleko akiti batera eraman dut.
Gain gainean pago negartiak, Fagus sylvatica “Pendula”, hamar bat, urteen poderioz egundokoak egingo dira eta atzealdeari sekulako sakontasuna erantsiko diote. Hauen azpian fruitu arbola negartiak: Prunus subhirtella “Pendula” gereziondo dotorea, udaberriko petalo finezko lainoa. Aldamenean sagarrondoak, hibrido negartiak hauek ere: Malus x scheideckeri “Red Jade”eta Malus x “Royal Beauty”. Lehenaren lore zuri gorrietatik sagar txiki gorri-gorriak sortzen dira eta hostaje guztia erorita ere han segitzen dute neguan txantxangorrien pozerako. Bigarrenak hostaje guztia du gorri iluna eta ilunagoko gorrikoak dira udaberriko lore arrosa bizietatik etorritako sagar koxkorrak, hauek ere neguko hotzaren mokoek jaten dituzten arte.
Baso negarti honen beheko barreneko muturrean, zuhaitz eta arbola guztien azpiko aldean, negar hauen malkoak xukatuko dituen arbola dago: Davidia involucrata. Zein?
Basotik fundazioa aurkeztu du duela gutxi Gipuzkoako Foru Aldundiak, lurralde horretako baso pribatuen kudeaketa “aurreratua” egiteko asmoarekin. Baina Gipuzkoako lurrak industria-forestalistaren kolonia edo fabrika handi bihurtu nahi badira, horrek izen bat dauka:... [+]
Estem menjant a casa les últimes pomes que hem rebut des de l'any passat, la Malus domestica. Els que estan en forma són els coliflor, Brassica oleracea var. botrytis. El freixe, el Fraxinus excelsior, és aquí, quiet, segur, esperant dies més llargs per a florir.
Enfront de... [+]
L'època en què neixen els xais sol ser una mica més tard, però aquí i allà ja he vist l'un o l'altre. Quan neix Axuria, l'ovella mare li renta l'espatlla llepant-li el cos; es diu que la mestressa. Les cries venen de tota mena, les mares també, són de tota mena i a vegades la... [+]
En la muntanya que domina la nostra casa, el caseriu Aitzondo compta amb amplis boscos. En els arbres destaca una plantació, sobretot ara a la tardor. Quan per la mar es fica una tempestat tortuosa i descendeix el pujol, els extrems d'aquests tallants arbres apareixen entre els... [+]
Els fongs que han atacat el pi insignis han posat potes enlaire la silvicultura de Bizkaia i Guipúscoa. La silvicultura total, que s'ha modificat sense grans alts i baixos en gairebé un segle, ha estat posada en qüestió per uns fongs cucs. Més que de Xixtrin, haurem de dir... [+]
En els pressupostos participatius de 2017 un ciutadà va proposar crear un bosc comestible en la zona natural al costat del canal de Sarriguren (Navarra). En aquell moment no va ser el projecte més votat, per la qual cosa es va rebutjar la proposta. No obstant això, la idea de... [+]