Txustarra Talde Ekologista Eta Antinuklearrari Elkarrizketa
Txustarra: Partido Politikoak Autoritarioak Dira.
TXUSTARRA taldekoak ditugu mintzokide, taldeko bi gazte bizardun esango genuke hobe, oso suszeptibleak bait dira, eta badaezpadaere garbi utzi nahi izan digutelako beraiek, taldeko bi besterik ez direla eta taldean iritzi gehiago (eta ezberdinak, hor kakoa!} izan doitezkeela.
Talde ekologista anlimilitarista bezala definitu beharko genuke definizioak hainbat gorrotatzen dituen talde hau.
Donostian mugitzen dira eta Donostia izango litzateke beraien lan esparrua.
Iazko apirilean hasi omen ziren TXUSTARRA bezala lanean, ARIES horoskopoko seinupean jaio zela diote...
Ez dago TXUSTARRAren ideologia bat...
Argia.-Nondik atera da TXUSTARRA sortzeko ideia?
Txustarra.–Aspaldidanik genbiltzan batzuk Donostialdean ekologista bezala mugitzen. Ideia hor zegoen. Gertatzen zen, batzuk hemen, besteak han, beste gauzetan ari ginela. Egun batetan elkartu eta TXUSTARRA gorpuztu.
A.–Komite antinuklearretatik zatozte?
Tx.-Batzuk bai, gu adibidez, bainan ez denok.
A.–TXUSTARRA talde ekologista eta antinuklearra bada, zergatik hasi zineten komitetatik kanpo?
Tx.–Komiteetan antinuklear gaia da lantzen den bakarra, gu, horretaz gain antimilitarismoa eta zenbait alor gehiago ikutzen saiatzen gara.
A.-Adibidez?
Tx.–Urbanismoa, garraioa, sexualitatea, sanidadea, komunikabideak, festak...
Antimilitarismoa eta ekologia gai nagusienak edo landuenak edo erabilienak izan baditugu ere, ez ditugu besteak ahaztu nahi. TXUSTARRAk alternatiba global bat izan nahi du, arazo guztiei erantzun nahi lieke, autoritate mota guztiak saiatu nahi lituzke.
A.–Guzti horrek ez al dizue ordea, partidu edo erakunde politiko baten organizazioa eskatzen?
Tx.-Eeeh? Zer? Aizu, mesedez! Partidutako gauza burokratiko guztitaz passatzen dugu, partiduak autoritarioak dira... Ez, ez, gure organizazio mota zeharo ezberdina da.
A.–Zein izango litzateke organizazio mota hori?
Tx.-Asanblada. Talde bakoitzak, adar bakoitzak bere dinamika darama, bere asanblada du. Gero TXUSTARRAko asanblada egin eta aurrera. Hau adibidez, (bestea seinalatzen du) ekologi taldekoa da, ni berriz antimilitaristakoa. Bakoitza geure taldean, gero talde guztiak elkartzen gara, hitzegin, eztabaidatu ea., bainan botaziorik gabe. Zuk lan egin dezakezu nahi duzun alorrean, nahi duzuna esan dezakezu... ez dago TXUSTARRAren ideologia bat. Hortik datorkio KOLEKTIBO izena, kolektibo bat da. Ez dago disziplinarik, ez dago...
A.–Ez duzue puntu minimorik?
Tx.-Punto minimorik? Garbi dago TXUSTARRAn sartuko dena ekologista izango dela, edo antimilitarista... Ezin dena zera da, gugana gauza horiek eztabaidatzera etortzea.
Taldetara lanera etorri behar du jendeak.
A.-Bainan ez al zaizue iruditzen duzuen organizazio maila eta helburuen artean izugarrizko desoreka dagoenik?
Tx.-Bueno, egia da, ez gara guztitara iristen, horregatik izan ditugu antimilitarismoa eta garraioa orain arte landu ditugun ia bakarrak...
A.-Ez al zenuteke gehiago lortuko deuden erakunde politikoen barrendik lan eginaz?
Tx.-Zein alderdik onartzen du, esatebaterako, antimilitarismoa? Ez ginateke bat etorriko dauden partiduen ideiekin, noski, beraiek ez daude batere ados gurekin.
Autoritarioak dira gainera, egituraketaz eta berez dira autoritarioak. Ez dugu partidoa onartzen organizazio bezala...
...Bestalde gu irekiak gaude, egiten dugun zerbaitekin baten bat ados badago guztion artean egingo dugu, eta aldrebes ere bai, besteek zerbait egin eta gu konforme, ba lagunduko ditugu. Adibidez Auzo elkarteekin, komite antinuklearrekin, katagorri taldearekin.
A.–Aipatu dituzuen gaietan, gizarteari erantzun globala eman nahia eta zuen ekintza alorretan, gai marginalak edo marginaltzat hartzen direnak dituzue nagusi. Zer diozue ordea langileriaren arazoaz? Zer egin duzue?
Tx.–Ez dugu ezer egin alor horretan, honek ordea ez du esan nahi kezkatzen ez gaituenik. Ez dugu geure lantzat hartu. Dagoeneko gainera, langileak potroetaraino daude askatzaileetaz, askatuko dituztela esaten dietenetaz.
Presaren gizartearen aurrean: Txirringa
A.–Zergatik ez gara hasten zuen ekintzei buruz hitzegiten?
Tx.–Kontatu dizugu zein diren lantzen ditugun alorrak, baita ere zeintzuk gehien, ekologia eta antimilitarismoa. Ekologian barruan garraioaren arazoa izan da ikutuena., garraio publikoa, txirringak, autopista... Hiria eta trafikoa zirela eta, ziria sartzen hasi ginen udaletxean txirringaren alde. Lau manifestaldi egin ditugu txirringa gainean, nahiko jende bildu izan dugularik. Garraio publikoa zela eta beste bat ere egin genuen (autobus bat hartu e.a.).
A.-Zer eskatzen duzue, bizikletetarako karrilea?
Tx.–Guk nahi genukeena ez litzateke karrilea izango, "trazado preferente" bat eskatzen dugu. Atzerriko zenbait hiritan egin izan dira projektoak, ez dituzte onartu bainan tira. Zera izango litzateke: txirringek preferentzia edukiko duten kale zenbait markatzea. Kale horietan autoek polikiago joan beharko lukete, edo ez lirateke kale horietan barrena ibiliko. Belozidadea eta aparkalekuak mugatu. Orain badirudi udaletxeak Paseo Berria itxi behar diola igande goizetan trafikoari txirrindulariak ibil daitezen. Ez da hori ordea guk nahi duguna, beraiek esan behar al digute noiz eta non ibil gaitezkeen txirringaz? Ez, ez, beraiek ondo gelditu besterik ez dute nahi, hori ez da ez zirkuito, ez ezer. Txirringa nahi dugu garraio bezala, lasai eta kutsadurarik gabe ibiltzeko.
Garraio publikoaren alorra landu dugu. Gaur egun hiria kotxearentzat egina dago, kotxerik gabeko hiri bat nahi dugu, kotxeak atera nahi ditugu hiritik, baina nahiko urruti ikusten dugu. Gure asmoa hirian txirringak eta garraio publikoak erabiltzea izango litzateke. Presaren kontra garraio publikoak eta txirringak.
Ez gaude pertsonen kontra, estrukturen kontra bairik.
A.–Antimilitarista bezala zer egin duzue?
Tx.-Gehienbat informazio lanetan jardun gara, soldaduskaren kontrako informazioa ematen, enkartelamenduak, manifestapenak eta holakoak egiten. OTAN-en aurkako komitean sartu ginen eta manifestapen hartan ere parte hartu genuen. Donostiako eta Bilboko kontsulatuak hartu zirenean guretariko batzuk ere tartean zeuden.
Ez dago siglarik soldaduskaren aurka dagoenik. Bai gizartean bai partiduen barnean estruktura militarrak dira nagusi eta gu estruktura horien kontra gaude, Estatuaren kontra gauden bezala. Estatuan baidatza arazo guzti honen muina, oinarria eta iturria. Gu normalean partiduen kontra baldin bagaude ere, hauek estatuen antzera funtzionatzen dutelako, esan behar dugu ekintza batzutan ados izan gaitezkela, ez gaude pertsonen kontra, estrukturen kontra baizik.
A.–OTAN-en kontrako ekintzetan zein izan da zuen jarrera?
Tx.–OTAN-en aurka beti aipatzen diren arrazoiak dagoeneko aplikagarriak ditugu gauregungo estatuaren egoeran. Adibidez esaten da OTANek nuklear gizartea ekarriko duela, baseak ekarriko dituela, soldaduska kanpoan egin beharra ekarriko duela... eta hori guztia badugu. Baditugu zentral nuklearrak, baditugu base yankiak eta soldaduska egitera kanpora joan behar dugu. Kontua ez da soldaduska .Alemanian, Holandan edo Badajozen edo Loiolan egitea, kontua soldaduskarik ez egitea da. OTAN-en kontra hitzegiten dugunean ez da bakarrik Espainiak OTAN-en sartzea suposatzen duenagatik. Otan-en kontra gaude, baina baita ere Varsoviako paktoaren kontra, bioke militarren politikaren kontra gaudelako, biak berdin berdin hartzen ditugu. Garbi gelditzen da Hegoamerikan Otanekin eta baita ere Polonian Sobietikoekin zer den militarismoa, zer den ejerzitoa, eta zein den biokeen politika. Langileek abotsa altxatzen dutenean ejerzitoaren indarra erabiltzen dute beti bezala ixilarazteko.
A.–Ze alternatiba duzue soldaduskeren aurrean?
Tx.-Hiru jarrera ditugu: bata objetatzearena, bestea desertatzearena eta hirugarrena insumizioarena. Gu insumizioaren alde gaude, baina honek kartzela dakarrenez azkenean desertzioan gelditzen da jarrera.
A.–Antimilitarismoaz eta abar jardun zarete denbora guztian, zer da zuentzat antimilitarismoa?
- Antimilitarismotzat zera hartzen dugu: ejerzito eta egitura militar guztien aurka izatea, nahiz kapitalistak nahiz sozialistak nahiz herriko edo iraultzaileak, guzti hauek bai pertsonengan bai gizartearengan egitura eta balore militarrak sortzen dituztelako. Gizartea aldatu behar bada militarismoa desagertu egin behar da gizartetik.
A.–Eta pazifismoaz?
Tx.-Ez gaude ados gizarte kapitalista zalantzan jartzen ez duen pazifismoarekin, adibidez orain dela gutxi Europan izan diren manifestapen haundiekin, Paris, Bruselas, Madril... Manifestapen hauek sozialdemokratek eta agintean dauden partiduek erabili dituzte eta hauek ez dira batere pazifistak, ejerzitoak mantentzen dituztelako eta gizarte militar hau eraiki dutelako.
A.–Zer esan behar duzue alde batetik: euskeraren arazoaz eta bestetik independentziaz? Edo biak batera hartu behar dira?
Tx.–Txustarraren barruan iritzi asko daude honetaz, hala ere berdin zaigu independentzia edo... independentzia pertsonala da guk defenditzen duguna, eta hortik aurrera independentzia guztiak, kolektiboa, soziala..., guretzat ez dago fronterarik, komunitate txiki eta independentez osatutako gizartea nahi genuke. Lehen esan bezala Estatuaren kontra gaude, horregatik egongo ginateke euskal estatu independiente baten kontra. Gutxien inporta duena izena da... Dena den gaurko gizartearen egituraren kontra egiten dugu...
...Pentsatzen dugunez euskara komunikazio tresna bat besterik ez da. Badira zenbait arazo euskara baino garrantzitsuagoak, beren alde borrokatzeko. Hala ta guztiz Txustarrako guztiok ikasi dugu euskara edo ikasten ari gara, errepresio guztien kontra gaudelako eta euskara ere zapalduta dagoenez bere alde egingo dugu.
I.U.
16-18
GaiezGizarteaIngurugiroaEkologiaMugimenduakTxustarra