SUSA aldizkarikoekin elkarrizketa.
Susa-3 Kaleratu Da: Poztu Gaitezen
Joan den astean atera-ziren inprimategitik SUSA-3ren aleak, eta guri primeramanon iritsi zitzaigun berria. Berehala erditze kultural horren gurasoenganajo genuen horretaz zerbait esan ziezaguten, eta egun eguzkitsuak aprobetxatuaz, kontxako hondartzara joan eta bertan tipi-tapa jaso genuen ondoren eskaintzen dugun elkarrizketa.
ARGIA.–Lehenengo galdera izango litzateke ea zergatik atera duzuen SUSA delako hau, zuen lanak argitaratzeko beste leku batzuek baldin badituzue. Ez al litzateke kultur lujo bat??
SUSA.–Haserako faktore inportante bat izango huke tradizioa; beste toki butzuetan, XAGUXARRAn edo ARGIAko TITIRITEROetan, SUSAn baino askoz beranduago hasi gintuen idazten. Horiek sortu ordurako SUSAko lehenengo bi SUSAk kaleratu genizkian, SUSA orain dela urte eta piko kaleratu genuen lehenbiziko aldiz, eta oraingoaren arrazoin bat izango huke harekin ez moztea. Uste bait dugu oraindik baduela funtzio bat.
ARGIA.–Experimentoarekin jarraitu nahia, ezta? Eta zein izango lirateke SUSA experimentoa bestengandik berezten duten ezaugarriak?
SUSA.–Ezagugarri bat izango huke transzendentziarik gabeko katxarro bat izatea, hasieran behintzat, orain beharbada piska bat aldatu bait da. Esan nahi diat ez genuela batere eragozpenik maila handi bat eskatu gabe edozer gauza argitaratzeko. Beste tokietan erabiltzen diren kriterio neurri batetan gogor erabili gabe. Bere aldeko eta kontrako guztiarekin. Beraz, aurreko asmoa izango huke hasten ari garen (edo diren) batzuen kaleratzerako plataforma bezala erabiltzea.
ARGIA.–Hor plataformarena aipatu duk. Plataforma baldin bada, zergatik segitzendute nolabait beste medioetara iritsi direnak?
SUSA.–Beno, hor kontutan hartu behar duk ere hau baino aurrerago atera ditugun bi SUSA horiekin gure artean inolako giroa sortu dugula, akaso talde bat osatu dugula esatea gehiegi huke, bainan bai esan dezakegu badaudela gure arteko lotura batzuek. Eta horiek asko pesatzen dute gerorako, eta plataforma bezala hasi zena, gero beste zerbait bihurtzen duk.
ARGIA.–Benetan hitzegin daiteke talde batetaz zuetaz hitzegitean?
SUSA.–Beno, ez duk hainbeste ere. Beharbada izango duk orain zenbaki honekin perspektiba bat ireki dela, ilusio berriak ateratzeko eta asmo berriei ekiteko. Batzuen barruan behintzat baduk talde bat izateko gogo hori.
ARGIA.–Eta hemendik aurrera nola jokatuko duzue perspektiba horiek gauzatzeko?
SUSA.–Hor bazebilek asmo bat–nahiz eta guzti-guztiona ez izan–, datorren kurtsoan mintegi edo biltoki bat montatzeko asmoa. Bazirudik batzuei gustatu zaiela ideia. Orain seminario gisako hori programatu beharra zegok, bainan bere asmorik inportanteena giro bat lortzea izango huke.
ARGIA.–Orain arte hitzegin diagu aldizkariaren ezaugarriez edo perspektibaz; gaiaz aldatuz, zein eragozpen arkitu dituzue lehenengo hiru zenbaki honetan ekonomikoki eta estruktura mailan?
SUSA.–Hor bi etapa berezi behar dituk, aurreko biak, eta hirugarren hau. Lehenengo biak oso edizio kaskarrean atera hituen, buinan aldi berean lanaren aldetik izugarrizko pisua eman zigutean, edizio ia ia artesano bat izan zelako edo. Alde ekonomikoaren bidetik guztia gure poltsikotik jarri behar izan genian, inongo subentzio edo laguntzarik jaso gabe. Eta hemen egin behar den kritikarik zorrotzena EUTGko Filosofia eta Letretako Fakultateko Dekano jauna den Antton Artamendirentzat duk dudarik gabe. Zeren aitzakiz aitzaki bere asmoa bete zuen: txanponik ez ematea. Haserretu ere haserretu gintuen, eta bere bulegotik bota ere. Gauzak horrela, negargarriena duk ikasle batzuek.haseran EUTG mailarako ateratako aldizkari baten gastuak beren poltsikotik ordaindu behar iztea.
ARGIA.–Eta hirugarren honekin, gauzak aldatu al dituk?
SUSA.–Bai, zorionez. Zuek (ARGIAkoek) emandako babesarikin beste sistima askoz garestiagoetan eta tirada handiagoetan sartu ahal izan dugu. Gure poltsikoek permitituko ez liguketen bide batetatik alegia.
ARGIA.–Eta irakasleen aldetik nahiz ikasleen aldetik, zer moduz?
SUSA.–Alde horretatik beti jaso izan dugu laguntza moral handia. Dekanoak kintopinora bidali gintuen arren, besteen aldetik bultzada dexente jaso diagu (prezioa baino gehiago ordainduz, etabar-, bainan luzarora hori ez duk irtenbidea aldizkari bat mantentzeko. Hitzak baino zerbait gehiago behar duk. Eta beharrezko laguntza hori ARGIAren aldetik etorri zeiguk.
ARGIA.–Ikus dezagun. Aurreko aleetan lupa bat behintzat beharrezko huen SUSA irakurri ahal izateko, orain ez; lehen idazten zuen jendea ez huen batere ezaguna, eta orain berriz batzuek bai. Horrek aldaketa nabarmena suposatzen dik. Zeuok nola bizitu duzue aldaketa hori?
SUSA.–Jendearen aurrean ez zegok dudarik gure jarrera aldatu egin dela. Orain askoz kontu handiagoz egin behar dizkiagu gauzak, batez ere publiko batekin modu on batez kunplitu beharra daukagulako.
ARGIA.–Konkretuki zer sartu duzue 3. Zenbaki honetan?
SUSA.–Aurreko sail berdinekin jarraitzen gaituk. Hasteko, saioak zetoztek. Bata, Walter Benjamini buruz, alemana eta judua; bestea, Kafkari buruz, ez alemana bainan bai judua; eta hirugarrena R. Pinillari buruz, ez alemana eta ez judua. Gero elkarrizketa etorriko huke, gauza arinagoak gustoko dituenentzat, oraingoan Jose Austin Arrietari egina. Eta bukatzeko kreazio-lanak, era guztitakoak eta gusto guztitarako. Itzulpen batzuek ere arki daitezke.
ARGIA.–Esan zidatek ehun pezetatan saltzen duzuela alea. Egia al duk?
SUSA.–Ehun pezetatan ez, hogei durotan. Hala ere, esan beharra zegok hogei duro horiekin ez dugula ezta kostoa ere pagatzen. Beraz, bazekiagu aldez aurretik galera izango dugula.
ARGIA.–Orduan, ez duzue puta ideiarik marketingaz edo...
SUSA.–Ez, gertatzen duk jendea ez dagoela ohituta era horretako aldizkari batengatik hori baino gehiago ordaintzera, eta garestiago jartzen baduk arriskua daukak inork ez erosteko.
ARGIA.–Zein asmo ez duzue bete oraindik?
SUSA.–Batik bat irekitasunaren aldetik. Gure asmoa izango huen Deustuko, Gasteizko eta Iruñeko beste ikasleekin kontaktutanjartzea, bainan oraingoz ez duk posible izan, ez zekiat noren erruz. Ea hurrengorako lortzen dugun.
ARGIA.–Azkenik, eta bukatzeko, nortzuk hartu duzue parte bertan?
SUSA.–Azkeneko zerrendan ahaztu zitzaizkigun Felix Aiestaran eta Zornotza aipatu nai nizkikek, desagrabio modura edo. Gero zerrenda guztia hau izango huke: Imanol Zurutuza, Pablo Sastre, Mikel Uria, Iñaki Hz. Abaitua, Josu Antza, Mikel Landa, Teresita Amonarriz, Enrike Irastortza, Mikel Montoia, Xabier Etxebeste, El batxiller Iñurrieta, Iñaki Zalakain, eta David Zuazalde. Azala Rafa Serrasek egin dik, eta marrazKiak Xabier Etxebestek. Aipamen berezia merezi dik On Josemi Zumalabe, berea bait da maketa, eta prozesu tekniko guztiaren ardura, bainan lotsaz edo, ez dik bere izena azaldu nahi izan.
Beno, honekin bukatutzat emango dugu elkarrizketa, hondartzako hondar leuna oinetan, eguzkiak gure bizkarrak berotzen dituen bitartean. SUSA ON!
SUSA ESKATZEKO SARTU 100 pta. sobre batetan eta hona bidali:
SUSA Gnal jauregi,3 1° ezk. DONOSTIA
26-27
GaiezKomunikabidPrentsaAldizkariakSusa
GaiezKulturaLiteraturaArgitalpenaBesteak
GaiezKulturaArgitalgintArgitalpenaAldizkariak