Zergatik den Chill Mafiarena azken aldiko agurrik beharrezkoenetako bat


2024ko urriaren 04an
Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

Agur Eta Ohore X Allá Va La Despedida
Chill Mafia
2024

---------------------------------------------------

Chill Mafiak inauguratu zuen aroak lurperatu du Chill Mafia. Denak ez duela zertan betirako iraun, hori argi baino argiago dugu. Eta hobe dela orain, irauteagatik irautea baino. Begira Gatibu: 25 urte matraka ematen, eta azken esprintean erakusten digu bere benetako aurpegia. Tira, benetako aurpegia baino, bere betikoa, baina onartezin.

Alex Sarduiren taldeak agur esan zuen egun berean esan zuen agur Chill Mafiak. Eta gero, gerokoak. Baina irakaspen on bat da. Chill Mafiaren aurretik, ia ezinezkoa zirudien euskal kulturako ikonoak ukitzea (ikus Bizardunaken saltsa hura). Berreskuratu zuten lotsagabekeriari esker daukagu Alesardui kanta, eta oxala kantzelazio fase berri baten hasiera.

Baina itzul gaitezen. Gauza bat da proiektu bati agur esatea, eta bestea aro bati agur esatea. Chill Mafiak eredu berri bat jarri zuen mahai gainean. Euskal eszena goitik behera eraldatu zuen, eredu berriak ekarri eta baimenduta. Belaunaldi berri bat dago, ahots propioz garaia irakurtzen. Pospandemiak ekarri zuen eztandaren bolbora izan ziren iruindarrak. Eta eszenatoki ezberdinean gaude orain, hiru urte eskas igarota.

Baina ez da nahikoa duendea edukitzea. Proiektu bat behar da aurrera egiteko. Talde batzuen proiektua estilo bati jarraitzea da, beste batzuena marketin estrategia, eta beste batzuk proiektu politiko-estetiko batetik gertuago daude. A, baina azken honetan ez bada edukirik, orduan taldeak norabidea galtzen du.

Asko jakin gabe, ausartzen naiz esatera Chill Mafiak lortu zuen arrakasta itzelak jarri zituela elkarrizketan Espainiako olatu berriarekin, eta bi ildo bereizi zirela. Neo-bakalismoa, neo-punka eta  hyperpoparen ildoak; eta, bestetik, euskal-zera berriarena: sample zaharrak eta jota berriak, alegia. Taldekideak bi ildo horien arteko talkan ikusten ditut, eta esango nuke talka horrek baliogabetu duela Chill Mafia.

Albert Pla etorri zait gogora. Maradona futbolari eta erasotzailea hil zenean, hedabideak hura zuritzeko ahaleginetan ibili ziren, drogadikzioa alde batera utzi behar zela, eta futbolean zentratu. Eta Plak, ezetz: “Niri Maradonaren futbol fazeta ez zait inporta. Niri axola zaidana da, hain zuzen, bere alderdi drogadiktoa”. Chill Mafiarekin ez al da antzeko? (Ez naiz drogaz ari eeee). Bost axola Chill Mafiak zenbat areto betetzen dituen, zenbat kantu, zenbat kolabo. Niri interesatzen zitzaidana zen haien piromania gaitasuna. Hori gabe zer?

Disko triste batekin esaten dute agur. Baina argi dago, berreskuratu dute Euskal Herrian gauzak bestela egin daitezkeela sinestea. Eta argi dago balio zuela, eta gazte hauek balioko dutela beste saltsetan ere: Eskerrik asko berpizkundea!


Kanal honetatik interesatuko zaizu: Disko kritikak
2024-10-31 | Iker Barandiaran
Izan ginelako… landuko dugu!

Laberintuak
Maniaks
Autoekoizpena, 2024

------------------------------------------

Ohikoa da gaztaroaren borborrean musika taldeak sortzea, eta non eta Arrasaten are gehiago. Baina talde bat sasoian eusteak esfortzu eta konpromiso handia eskatzen du, eta tira egin ezean... [+]


2024-10-24 | Xalba Ramirez
Zorroztu ezpatak!

Ezpatei Disdira!
Tatxers
Humo Internacional, 2024

-----------------------------------------

Pop melodia itsaskorren gerrillariak. Vietcong txikiak nola, bata bestearen atzetik, tranpekin edo tranparik gabe berriz harrapatzen gaituzte Tatxersekoek. Himnogintzaren maisuak,... [+]


2024-10-11 | Iker Barandiaran
Post-punkaren aterkipeko distirak

El país de las maravillas
Kinky boys
Autoekoizpena, 2024

---------------------------------------------

Izenaren adieratik gutxi dauka, gaur egun, Bilbon sortutako hirukoteak. Are gehiago, partaideen ibilbideak joan dira garatzen eta aldatzen. Marga Alday ezaguna... [+]


2024-09-20 | Iker Barandiaran
Eguzki izpi gabekoak hunkitzen

Errautsetatik loratzen
Añube
Autoekoizpena, 2024

-------------------------------------------------

Aspaldian sarri pentsatzen dut Debagoienan gazteek ia soilik musika urbanoa edo oi! musika, bata edo bestea, entzuten dutela; hortik kanpo apenas dagoela jende... [+]


2024-09-12 | Xalba Ramirez
Erreskatatu-ka-tu-tu-ka

Tuka esaten da
Tu-K
Autoekoizpena, 2024

----------------------------------------------

Musika elektronikoa Euskal Herrira iritsi da!” irakur daiteke, azken urteotan, hango eta hemengo titularretan. Kazetariek entrega datak dituzte pentsatzeko ordua iritsi aurretik,... [+]


2024-08-30 | ARGIA
Aurtengo hiru disko on eta gomendagarri

ARGIAko erredakzioak aurtengo zortzi hilabeteotan kaleratu diren diskoen artean hiru hautatu ditu, gomendatzeko.


2024-08-28 | Iker Barandiaran
Erre ezin dena, bueltan dator

Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records / American Leather Records

----------------------------------------------------------

Badira 25 urtetik gora Kataluniako jatorria daukan eta HHH hardcore talde aitzindariaren sortzaile Alex Montiel Euskal Herrira... [+]


2024-07-24 | Xalba Ramirez
Lagun onekin, orduak labur

Punka. Punka bueltan da, edo hobe esanda, ez da inoiz joan. Lekitxotik (eta ez Lekeitiotik) datoz Zikinekoak, Mendeku Diskak-ekin argitaratu berri duten Bala Galdua Zure Buru Galduan elegantearekin. 

“Eixu Zeuk” filosofia. Hori da oinarria eta helburua... [+]


2024-07-10 | Iker Barandiaran
Zero biderkatuta, auskalo emaitza!

Lau elementuren arteko baturak ez du beti lau ematen; gehienetan hori baino gehiago. Eta zer esanik ez, hainbat proiektutan ibili eta auskalo nola eta zergatik elkartu ziren hauek: Atxe, Led Infierno, Osoron eta Txerra. Aurrekariengatik uste genuen punka egingo zutela, baina... [+]


2024-07-05 | Xalba Ramirez
Poltsikoetan eramateko kantuak

Ezin da talde baten irakurketa egin bere taldekideen iragana kontuan hartu gabe; eta kasu honetan, are zailagoa da ariketa. Tatxerseko kide bat dago eta Tatxers taldea dakar gogora Borlak. Ekidin ezina da aurreko taldean pentsatzea, baina motz geratuko gara, chorusdun gitarra... [+]


2024-06-19 | Iker Barandiaran
Koherentziaren ordaina

Debagoienan izan den hardcore talde bakarrenetarikoa da Fly Shit. Asmo handirik gabe eta egiten dutenean erabat sinistuta; presak estutu gabeko, eta era berean, etenik gabeko ibilbide sendoa daukate bizkarrean. Are gehiago, ez dute inoiz kontzertu txarrik eman, ezta soberako... [+]


2024-05-29 | Iker Barandiaran
Berezitasunarekin hazten gara

Oñati herri berezia da zentzu askotan, eta zer esanik ez, inguruko herrietakoen begiradapean, a ze betaurreko janzten ditugun! Ezaugarri asko dituzte herriak eta herritarrek berezkoak, eta gazte asanbladaren inguruko mugimendua ere halakoa da, iraganean zein Antixena... [+]


2024-05-27 | Xalba Ramirez
Erdi arepa, erdi marmitako

Zenbat gauza pasatzen zaizkigun oharkabean. Nitxoetan mugituta ere, nitxo bakoitza handiegia ez ote da dagoeneko? Tolosatik dator Alai artistaren EP hau, breakbeat, jungle, UK garage eta house estiloko elektronika perfekzionista, zapore afrokaribearrarekin lurrindua.

Eta... [+]


2024-05-08 | Iker Barandiaran
Bazen ordua iraultzeko

Gaztetxotan Eskorbutin itxura hartzen nion arren, Aramaion jaiotako Antton Carreterok beti izan du begirada luzeagoa: punka bai, jakina, eta kinya bada hobe, baina beste estilo askori erreparatzen die aurreiritziei paso eginda; canallagoei, sentikorragoei… Horiek guztiek... [+]


2024-04-18 | Iker Barandiaran
Amorrazioa, jarrera eta kantuak

Madrilgo queer mugimenduan kokatzen nuen taldea, eta orain gutxi bere esentzian –zuzenekoan– ezagutzeko aukera izan nuen. Orduan jakin nuen Argentinan jaio baina gaztetan Madrilera joandako Belenek (ahotsa eta gitarra) sortu zuela taldea, eta Mariarekin (bateria eta... [+]


Eguneraketa berriak daude