Gure pianista unibertsala
Columbus Fundazioak antolatutako kontzertua, ‘RenHacer’ Musikaldiaren barruan.
Bilboko Orkestra Sinfonikoa.
Zuzendaria: Ramón Tebar.
Bakarlaria: Joaquín Achúcarro.
Egitaraua: Guridi, Grieg eta Brahmsen lanak.
Lekua: Bilboko Euskalduna Jauregia.
Data: irailaren 13a.
-------------------------------------------------------
Ezinezkoa zen Columbus Fundazioak antolatutako kontzertu solidariora joateari uko egitea. Gaixotasun ultra-arraroak ikertzeko lan egiten duen fundazioa izanik, garrantzitsua da horrelako ekimenak babestea. Eta, eszenatokian Joaquín Achúcarro bezalako musikaria badugu, pizgarria izugarria da.
91 urterekin (azaroaren 1ean 92 beteko ditu), Achúcarrok betiko pianista karismatikoa izaten jarraitzen du, dotorea fraseoan, apala, orkestrarekin bat egiten duena edertasun handiko osotasuna sortzeko. Achúcarro ispilua da, denok begiratu nahiko genukeena. Adin horretan, gaitasun betez, atsedenik gabe lan egitea… jende guztiak ez du opari hori bizitzan. Oinez ibiltzeko erabiltzen duen makilagatik ez balitz, askoz ere gazteagoa zela esan genezake.
Bilbao Orkestra Sinfonikoak, Ramón Tebar-en batutapean, programa zoragarria interpretatu zuen. Guridiren El Caserío-ren Preludioarekin hasi ziren. Interpretazioa leuna eta arina izan zen. Zuzendariak ederki eraman zuen partituraren erritmo markatua.
Ondoren, Edvard Griegen Pianorako kontzertua, la minorrean op. 16 entzun genuen, piano-errepertorioko kontzertu eder eta ezagunenetakoa. Norvegiako kutsua duen kontzertu bat da, Eskandinaviako folklorearen erreferentzia askorekin. Pianoak une asko ditu bere ezaugarri liriko eta birtuosistikoak erakusteko, kadentzia bikainarekin eta pasarte ederrekin. Achúcarrok, ezin dotoreago, erraztasun handiz egin zien aurre partituraren zailtasun itzel guztiei. Agian indar gutxiagorekin entzun genion, baina pultsazio-fintasun handiarekin, zalantzarik gabe, soinu-bolumenaren galera konpentsatuta. Pozgarria izan zen bere eskuetan Adagio entzutea, hain intimista eta ameslaria. Hirugarren mugimenduko protagonista den dantza herrikoia graziaz eta bizitasunez iritsi zitzaigun eta, gainera, txalo zaparradaren aurrean, Achúcarrok Griegen pieza lirikoetako bat oparitu zigun, ñabarduraz betea.
Bigarren zatian BOSek Brahmsen 4. Sinfonia mi minorrean op.98 interpretatu zuen. Brahmsen obrak musikaren historian sinfoniaren garapenaren puntu gorena dira. Genero horren sendotasun eta gailurra adierazten dute hizkuntza erromantikoan. Laugarren sinfonia berezia da, ordura arte konposatutako obra emozionalenetakoa. Nostalgia-eztanda. Esango nuke lehen mugimenduaren lehen tema, urratzen duen iluntasunarekin, garai guztietako errepertorio sinfonikoaren gairik ederrena dela. Bertsio erromantikoa izan zen, gehiegikeriarik gabea, lasaia, eta orkestrak garbi eta seguru luzitu zuen une oro.
Kontzertu on bat kausa on baterako.
Pucciniren Il Trittico
Nork: Nafarroako Orkestra Sinfonikoak eta Bilboko Opera Abesbatzak.
Eszena zuzendaria: Paco Azorín.
Bakarlariak: C. Álvarez, A. Blancas, M. Berti, C. Isotton, K. Mattila, A. Ibarra, S. Esparza eta I. Hotea.
Non: Bilboko Euskalduna... [+]
Iruñeko Baluarten, ostegunean, Israelgo ereserki nazionalaren orkestrako bertsioaren egilearen pieza bat jotzear zirela aurretik zutik jarri eta aretoa utzi du publikoaren zati handi batek. Ereserki horrek “okupazio sionistari” gorazarre egiten diola kritikatu... [+]
Frantziako musikagileei buruz hitz egitean, Claude Debussy eta Ravel etortzen zaizkigu burura. Bada dibertitzen denik ere, bata edo bestea defendatuz garai guztietako musikagile frantziar onena bezala. Egia esan, bi jeinu absolutu dira, beren garaiko zirkunstantzien ondorio. Oso... [+]
Donizettiren Don Pasquale opera
Taldeak: EOS eta Bilboko Operako Abesbatza.
Bakarlariak: S. Orfila, M.J. Moreno, F. Demuro, D. Del Castillo, P.M. Sánchez.
Eszena-zuzendaria: Emiliano Suárez.
Eszenografia: Alfons Flores.
Lekua: Euskalduna Jauregia.
Data:... [+]
Edizio asko dira orain arte; Espainiako Estatuko musika klasikoko jaialdirik zaharrena da. Behin amaituta, une egokia izan daiteke aurtengo edizioaren balantzea egiteko, baina baita jaialdiaren bizitza luzearen balantzea egiteko ere. Jaialdi bikaina da, oso. Baina hausnartu egin... [+]
Donostiako Musika Hamabostaldia
Euskadiko Orkestra: Zuzendaria: J. Rohrer.
Donostiako Orfeoia: Zuzendaria: J.A. Sáinz Alfaro.
Bakarlariak: C. Reiss, V. Karkacheva, M. Schmitt, H. Müller-Brachmann.
Egitaraua: Beethovenen Missa Solemnis re maiorrean, op. 123.
Egia esan, pena ematen dit kritika honi izenburu hau ipintzea. Bizeten Carmen oso opera ederra da, sentimendu unibertsalak jorratzen dituena, hala nola pasioa, jeloskortasuna, maitatuaren posesioa, independentzia... Eta hori guztia musika-lan bikaina oinarri hartuta. Baina... [+]
Albenizen Iberia Suite monumentalaren bertsio berri bat egitea meritu handiko lana da, merkatuan dauden grabazio bikainak kontuan hartuta. Hori dela eta, Luis Fernando Pérezek Musika Hamabostaldiko errezitaldian egindako lanak sekulako miresmena sortu zidan.
Orkestra handien eta obra handien kontzertuen ondoren, ezin diegu arreta jarri gabe utzi musika-patxada handiagoko, sosegu handiagoko baina edertasun berdineko proposamenei.
Luxenburgoko Orkestra Filarmonikoaren lehen kontzertuak erromantizismo berantiarraren kutsua izan bazuen ere, bigarren topaketan taldeak bi obra zirraragarri interpretatu zituen, istorioak kontatzen zizkigutenak. Obra exigenteak ziren, batez ere adierazkortasunaren aldetik, eta... [+]
Musika Hamabostaldiak 85. edizioari hasiera eman dio, orkestra handi batekin eta inaugurazio baten mailako programarekin.