Inoiz ez zait epeltasuna gustatu. Ez naiz sekula eroso sentitu zentroan, ustez erosoenak diren eserlekuetan. Bizitasunez sentitzeko greba mugagabe honetan eskirola sentitu naiz askotan. Pentsatzen dut, hein batean, epeltasuna badela sistemari eta status quoari komeni zaion zerbait. Poztu daitezela, baina ez gehiegi. Haserretu daitezela, baina ez gehiegi, aldarrikatu dezatela, maitatu dezatela, hausnartu dezatela, mugi daitezela, baina inoiz ez gehiegi. Sentimenduen eskala legitimoak Ibuprofenoak eta Lorazepamak gosalduko bagenitu moduan neurtzeak beldurra ematen dit. Beldurra, norman sartzeak eskala horren barruan kokatzea exijitzen duelako, eta beldurra, eskala horretatik hain urrun kokatzen naizelako. Zu, zeure buruari hain muturreko eta neurrigabe sentitzea baimentzen diozun zoro hori.

Sentitzen dudan guztia muturreko sentitzen dudala esan didate askotan; beste askotan, aurpegiratu ere bai, aldatu beharreko zerbait balitz bezala. Maite dudanean asko maite dut, gorroto dudanean asko gorroto dut, zerbait gustuko dudanean, gauza sinpleena baldin bada ere, aldartea baldintzatzeko ahalmena izateraino dut gustuko. Entregatzen naizenean, azken hatsa eman arte entregatzen naiz, eta zerbaitetan sinisten dudanean, eskua baino gehiago ere jarriko nuke sutan sinisten dudan horregatik. Zerbaitek amorratzen nauenean, edo min ematen didanean, gaixotu egiten naiz, amorruak eta tristurak barrua jaten didalako, eta burua ere bai, eta badakizue, gorputzari ezin zaizkio gezurrak luzaroan ezkutatu. Muturreko sentitzen dut dena, eta hala naiz lagun artean, eguneroko erabaki sinpleenetan, harreman sexu-afektiboetan, ikasketetan, zaintzan, haserrean, doluan, barrenean txinpartak eragiten dizkidan albisteak irakurtzen ditudanean eta militantzian.

Mugitzen dena ez da berez mugitzen, bestelako indar batek eraginda mugitzen da beti, mugitzen gara beti. Eta galdetzen diot neure buruari: epeltasun etengabean bizi diren horiek, kanpoan gerra hotsak daudenean bakean eta barean bizi direnaren bandera altxatzen duten horiek, ezerk mugitzen ez baditu, nola mugituko dira? Gauzei garrantzi handiegia ematen diodala esan didaten horiek, dena gehiegi sentitzen dudala aurpegiratu didaten horiek ez al daude bizitza bizitzen ari direlakoan beste ezerengandik hurbilago, bizitzatik baino?

Intensa hitza itzultzaile neuronalean bilatuz abiatu dut artikulu hau (horrela deitzen digute eskala moderatutik kanpo sentitzen dugunoi, normalean, emakumeoi), eta euskaraz bizi izan da lehen emaitza. Justizia poetikoa iruditu zait.