Folklorea kristalizatu den gauza hori zela zioen Ion Celestinok ARGIAn. Eta tradizioa, aldiz, une jakin batek ematen duen lorea dela azaltzen zuen.
ARGIA Sariak “tradizio” bilakatu direla esango genuke gaur egun. Hasteko, eta gehiegi pentsatu gabe, 35. urtez banatu direlako. Tradizionala bihurtu den tradizioa beraz, batzuen irudiko, eta atzerakoia ere bai, elkar estuki lotu ohi diren kontzeptuak direlako. Baina lore txiki bana ernaltzen da urtero. Lurra zaharra da, baina segitzen du ematen, zaintzen badugu.
Historia zaharra da, baina ARGIAren historiaren parte hurbil eta inportantea betetzen duten harpidedun zaharrak mahai batean bueltan jartzea, elkar aurrez ezagutzen ez zirenak, lore bat ernaltzea bezalakoa da. Haiek dira komunitatea zaindu dutenak eta motiboak eman dituztenak aurrera segitzeko. Haien hitzetik jakin dugu gaur gauzak ez direla hainbeste aldatu.
Duela urte asko hasita, Euskal Herri Mendebaldeko biosfera bat erreserbatu nahi dute batzuek, baina ez dute lortu, eta ez dute etsiko; ezta herritarrek ere. Mendebaldeak izango du zeozer; begira Saharan ere zer gertatzen ari den, eta nola jarraitzen duten. Euskara hilobiratu ere egin nahi izan zuten –batzuk baino, askok–, eta hori ere ez zuten lortu. Datorren mendean ere ziur egingo ditugula egungo zapalkuntza istorioen kontakizunak. Eta Egiak izango ditu ordurako beste milaka memoria-dokumentu zahar. Baina espero dezagun, ordurako, kulturgintzan dabiltzan euskaldunak lasaiago biziko direla paper artean. Aferak ez dira aldatzen; aurpegiak aldatzen dira.
Aurpegi berriak ere baditu ARGIAk. Lantaldea handitu eta gaztetu da azken urtebetean, ikusmolde eta proiektuak irabazi ditu, sinergiak egin, eta sinadura berriak gehitu; baina baita galdu ere. Pello Zubiria ondo merezitako erretiroa hartzear da, eta ARGIAn, uraren zikloa bezala –leitu bere printzipioz azken Larruna–, sortuko dira gauza berriak. Lurra zaintzen badugu bederen, ernalduko da euskarazko kazetaritza ere. Momentuz, ari da urratsak ematen.
Negozioak eta interesak zapaltzaileen buruetan. Izan herri bat zapaltzeko, hizkuntza bat, kultura bat, memoria edo ingurumena. Dirua, sosa. Egoerarik makurrenetan ere, ordea, usu pizten da erresistentziaren su txikia, interesen gainetik duin bizi nahi duen jendearen mugimendua... [+]
Dani Blancok ateratako argazkiak Usurbilen.
Gordegia.eus, Donostiako Egia auzoko artxibategi grafikoak jaso du interneteko Argia Saria. Herritarren memoriaren lekukotasuna denon eskura jartzeagatik eman zaio saria, eta Arkaitz Artola, Juanpe Urrosolo eta Fernando Olaldek jaso dute Antton Mendizabalen oroigarria.
Sahara. Herri bat erresistentzian liburuak jaso du 2024ko prentsa saria. Herritarrei ahotsa emanda, sahararren aurkako errepresioa eta haien erresistentziarako kemena transmititzeko egindako ahaleginagatik jaso du saria Kristina Berasain Tristan liburuaren egileak.
Guggenheim Urdaibai Stop plataformak jaso du 2023an egindako komunikazio kanpainarik onenaren saria. Aspalditik datorren borroka bati bultzada berria emateagatik, eta ingurumena eta herritarrak erdigunean jartzeko lanean aritzeagatik eman dio ARGIAk saria. Antton Mendizabalen... [+]
Bost sari banatu ditugu aurten: ikus-entzunezko saria Bizkarsoro filmari eman zaio, prentsa saria Sahara. Herri bat erresistentzian liburuari, entzunezko saria Ez gatoz Paristik podcastari, internet saria gordegia.eus artxibategi grafikoari eta komunikazio kanpaina onenaren... [+]
Bizkarsoro filmak jaso du ikus-entzunezkoen Argia Saria. Euskararen iragan hurbilari errepasoa egiteaz gain, jasandako zapalkuntzari eta altxatzeko grina izan zutenei aitortza egiteko modu bat da pelikula. Saria jaso dute Josu Martinez zuzendariak, Katti Pochelu ekoizleak eta... [+]
Urko Apaolaza Avilak egin du hitzartzea taldearen izenean:
"Joseba Zubimendi euskaltzale eta kazetariak Gernikako bonbardaketaren testigantza eman zuen 1939ko kronika gogoangarri batean, eta honela zioen: 'Berdin zaie haur edo gizon, emakume edo abere. Bizia duan oro... [+]