OLBEk antolatutako Gounod-en Romeo et Juliette opera.
Bakarlariak: Nadine Sierra, Javier Camarena, Andrzej Filonczyk, Marko Mimica, Anna Alàs Jové, Fernando Latorre, Alejandro del Cerro, Ixaro Mentxaka.
Noiz: Urriaren 21ean.
Non: Bilboko Euskalduna Jauregian.

--------------------------------------------------------

Romeo eta Julietaren istorioa klasiko unibertsala da, modaz inoiz pasatzen ez dena eta denek ezagutzen dutena. Opera batean islatzeko istorio ezin hobea. Bitxiena da hain libreto eder eta ezaguna duen opera bat, eta gainera Gounoden aberastasun melodikoaren musika duena, ez dela gehien antzeztutako horietakoa. Halaxe da, zoritxarrez.
Baina zortea izan dugu eta OLBEren 72 denboraldiaren hasierarako opera-errepertorioko harribitxi honekin egin dugu topo. Batez ere bikote protagonistaren kualitateetan oinarritzen den harribitxia, zalantzarik gabe Bilbon arrakasta handia izan duena.

Opera honek ezingo luke funtzionatu aparteko distira ez duten bi bakarlarirekin. Porrot egingo luke. Baina OLBEk bikote bikaina aurkeztu du, ez soilik bakarlari bakoitza halakoa delako, baizik eta bien arteko elkarrekintza bereziki elektrizatzailea izan zelako.

Romeo OLBEko entzuleen artean oso ezaguna eta oso miretsia den Javier Camarena tenore mexikarrak interpretatu zuen, ahots tinbre bereziki ederra du, eta naturaltasun handiko emisioa. Horrek aukera ematen dio bere interpretazioei naturaltasun eta sinesgarritasun berezia emateko. Izugarrizko freskotasuna eman zion Romeori. Bere agudo, garbi eta errazek entzuleak maitemindu zituzten.

Nadine Sierra soprano apartak eman zion bizia Julietari. Lehen aldiz aritu zen OLBEn eta erabateko arrakasta lortu zuen. Eta oso merezia. Bere ahotsaren nagusitasuna eta biribiltasuna erakutsi zituen. Bere adierazkortasun erraztasunari esker, abeslariak aura berezi bat eman zion pertsonaiari. Je veux vivre edo Air du poison bezalako arietan ahozabalik utzi gintuen. Publikoak abeslaria txalotu zuen antzezpenaren amaieran gutxitan bezala.

Gainerako bakarlariak oso maila onean aritu ziren, baina, zalantzarik gabe, Anna Alàsen aktuazioa nabarmendu beharko litzateke. Stefano pertsonariari bizia eman zion mezzoa da, ahots bikainarekin, tinbre ederrekoa, eta interpretazio-grazia bereziarekin. Que fais-tu blanche tourterelle oso momentu txalogarria izan zen.

Giorgia Guerrak diseinatutako ekoizpena atsegina izan zen, oro har, eta irtenbide eszeniko eraginkor eta azkenaldian nahiko ohikoa dena prestatu zuen: hiru panel handiren gaineko proiekzioak eta une dramatikoaren arabera komenigarritzat erabiltzen zen erdiko bloke mugikor bat (dorrea, logela, kapera...). Irudien segida erakargarria izan zen estetikoki (beirate gotikoak, plano arkitektonikoak...), eta osotasuna ondo konbinatu zen obran zehar.