Donostiako Musika Hamabostaldia
Artistak: Anne-Sophie Mutter (biolina eta zuzendaritza) & Mutter’s Virtuosi.
Egitaraua: Vivaldi, Bach, Previn eta Bologneren lanak.
Lekua eta data: Kursaal Auditorioan, abuztuaren 26an.

-------------------------------------------------

Anne Sophie Mutter oso zaharra ez izan arren, jada mitikoa egiten zaigun artista horietako bat da. Izan ere, 13 urte besterik ez zituela egin zen ezagun, Karajanek babestu eta Berlingo Filarmonikoarekin jotzera gonbidatu zuenean. 50 urte baino gehiago igaro dira, eta andre honen ospea hazi besterik ez da egin. Benetan, Karajanek ezaugarri bikainak hauteman zizkion, bai teknikoak, bai musikaltasunekoak. Gainera, kalitatean oinarritutako karrera sendoa eramaten jakin du. Esandakoa, musikaren mitoa da.

Eta, gainera, mito eskuzabala, jakinduria banatu eta bere protagonismoa sokaren talentu gazteekin partekatzen dituena. Gazte hauek, Mutter's Virtuosi izeneko taldekoak, lagun izan zituen Musika Hamabostaldiko kontzertu honetan.
Kontzertua, barrokoaren eta musika garaikidearen artean ibili zen. Edertasun diskretuko kontzertua, Kursaaleko publikoak estimatzen jakin zuena, zalantzarik gabe.

Hasteko, Vivaldiren Fa maiorreko kontzertua, hiru biolinentzako RV 551 oparitu zuten. Anne-Sophie Mutter eta beste bi biolin bakarlari, Agata Szymczewska eta Samuel Nebyu, bikain aritu ziren gainerako taldekideekin. Soinu garbia, purua, eta manierismorik eta gehiegikeriarik gabeko fraseaketa izan zen obra honen tonika orokorra.

Ondoren, bakarlari gisa, Mutterrek Bachen Biolinerako kontzertua BWV 1041 eskaini zuen. Biolin jotzaileak eskaintzen duen soinu garden eta izugarri afinatuaz gain, aipagarriena taldearekiko fusio perfektua izan zen.

Lehenengo zatia amaitzeko, denboran zehar bidaia bat egin eta Nonet eskaini zuten, André Previn Mutterren senarra izan zen orkestra-zuzendari zenaren obra. Lan hau, hain zuzen ere, Mutter's Virtuosi taldearentzat konposatu zen 2014an. Oso ederra da eta Shostakovitch-en ukituak ditu, batez ere bigarren zati ilunean. Interpretazioa bikaina izan zen.

Kontzertuaren bigarren zatian Brandenburgoko Kontzertua sol maiorrekoa BWV 1048 jo zuten, kemenez betea, eta Joseph Bologneren lan ez oso ezaguna, Biolinerako Kontzertua la maiorrekoa op.5 2., non Mutterren ezaugarriak antzeman ahal izan genituen: teknika ikusgarria, soinu magnetikoa, eta, batez ere, pasioa eta sinpletasuna.

Entzuleek taldea txalotu zuten, are gehiago hiru bisen ondoren: John Williamsen The Long Goodbye filmaren soinu-banda, Vivaldiren Lau Urtaroen Uda-ren pasarte bat, eta John Williamsen Schindlerren Zerrenda. Benetako gozokiak.