Joan da Frantziako Tourra Euskal Herritik, eta zorionez, baita berarekin zekarren publizitate kanpaina erraldoia ere. Kanpaina gehiegizkoa iruditu dakiguke, baina El Correo irakurriz gero, txiki ere geratu zaigu. Izan ere, ustez, ehun milioitik gorako etekinak ekarriko zituen, erakundeen 12 milioiko inbertsioaren truke. Negozio borobila, alajaina!

Ez da lehenengo aldia mota honetako ekitaldi erraldoien harira diskurtso hori entzuten duguna: kirol ekitaldiak, feriak edota BBK Live bera ditugu horren adibide. Baina ekitaldiak pasatzen dira, Tourra bezala, eta gu gero eta pobreagoak gara. Alde batera utzita halako ekitaldiek dakartzaten etekin ekonomikoen eta milioien kalkuluen inguruko zalantzak, halako ekimenek helburu bat eta bakarra dute: turismoan oinarrituriko eredu ekonomikoaren gorakada. Teorian, eredu horrek diru eta aberastasun fluxu handiak dakartza, dena onura. Baina nola funtzionatzen du egiazki turismoak ekonomian?

Hasteko, jakina da turismoan egituratutako lanpostuak kualifikazio baxukoak, hots, soldata baxukoak direla, eta gehienetan, aldi baterakoak. Aipatutako milioikada horiek ez badoaz gure soldatetara, nora joaten dira? Zer dago soldata horien ifrentzuan? Kapital-jabeen etekina. Etekin horiek ez dira gizarte osoarekin banatzen; aitzitik, egungo eredu ekonomikoa gero eta gehiago indartzera bideratzen dira. Normalean, inbertsio funts handietatik datoz, etxebizitza-inbertsioan oinarrituta eta apenas zergarik ordaintzen ez dutenak. Herritarren interesen mesederako inbertitu beharrean, espekulazioan eta prekaritatean oinarritutako sektoreetan inbertitzen da. Adibide garbiak dira Mallorca, Menorca, Valentziar Herrialdea edo Kanarietan gertatutakoak: ekonomia 50 urtez turismoan oinarritu ostean, azken 30 urteetan per capita errenta gutxien hazi den Espainiako Estatuko eremuak dira, I+Gko inbertsio txikiena eta desberdintasun handiena dituztenak.

Behar al genituen Tourra eta bere milioiak? Turismoa behar al dugu? Turismotik datozen milioikadek ez dute zertan esan nahi lurralde horiek turismoaren mendean egon behar dutenik. Hori esatea, esklaboek beraien ugazaben mende egon behar dutela, edo langileak enpresariei esker bizi direla esatea bezalakoa litzateke. Ikuspegi mugatu batean oinarritutako baieztapenak dira (turismoak diru asko dakar), baina sistematikoki baztertzen ditu dauden alternatibak (aberastasuna ekoizteko beste eredu batzuk daudela, ekitatean eta ingurumenarekiko jasangarritasunean oinarrituta). Ez, ez gara gu Tourrarekin eskertuta egon behar dugunak, baizik eta aberatsek bakarrik.