Laugarren eta azken gaua genuen Txantreako festetan. Auzokideen nekea agerikoa zen, logikoa, aurtengoak luzeak eta gogorrak izan baitira. Baina, hala ere, gorputzak astintzeko adina gogo bazen oraindik ere.

Lukiek taldeak ireki zuen Festaleku gunea iluntzean. Hotz hasieran, baina umoretsu eta giro ederrean amaitu zuten zuzenekoa. Berandu heldu zen jende asko, Baigorriko Nafarroaren Egunetik akaso. Jaietako kontzertu handiena izango zena hasi aurretik, ordea, plaza goraino bete zen. Espektatiba handia zegoen, inondik inora, Goxua’n Salsa ikusteko. Ez da gutxiagorako, izan ere, zaila izaten da halako taldeak gune herrikoietan ikusi ahal izatea, eta eskertzekoa da taldekideek izan zuten prestutasuna.

Oholtzara igo ziren hamasei musikariak, zuri-zuri jantzirik, ohiko modura. Agurrak, txaloak eta txistuak. Publiko erraza zuten, eta lehen akordetik azkenera dantzan aritu ziren, bai musikariak, bai parrandazaleak ere.

Aurreko batean Amets Arangurenek aipatzen zuen bere kroniketako batean ez dela bertsioen zale, edo ez behintzat beti. Iruñeko salsa banda honek egin duena, berriz, ikaragarria iruditzen zait niri; baina ni ez naiz musikan aditua, beraz, ez gehiegi kontuan hartu. Oso polita iruditzen zait Gatiburen Lorak eskaintzen, eta Berri Txarraken Bueltatzen mitikoak doinu eta ahoskera latinoarekin entzutea, haiek gurera eta gu haienera gerturatzeko modu bat izateaz gain.

Baina momenturik izan bazen benetan magikoa, hori Aldazena izan zen. Denok espero genuen gure auzoari eskainitako Del puente para allá kanta-egokitzapena, ez ordea, gure erraldoien eta kilikien konpartsako Piripi igoko zenik. Kantuak irauten duen sei minutuetan, errapasoa eman zioten goitik behera hemengo leku eta ohitura kuttunei, eta argi utzi zubiaren alde honetan, ezer baino gehiago, txantrearrak garela. Amaitutakoan aldarrikapen mezuak bota zituen buruhandiak, eta gisa guztietako erasoak salatu.

Jarraian etorri zen DJ Pezón bikotea. Hauek jada tradizio bihurtu dira gurean eta jai queerrikoiei amaiera eman zieten, gerri-kolpez, bata bestearen atzetik.

Askorako eman duten festek, baina igandeko giroa nabarmenduko nuke, eta aipatu katuak dioena ezin hobeki laburbiltzen du: mambo, mambo, mambo ibaiertzean!