Aukera gutxi zeuden La amiga de mi amiga (Zaida Carmona, 2022) filma ikusteko, ekoizpen independente hau oso zinema areto gutxitan estreinatu delako. Bizkaia osoan areto bakarrean egon da astebetez ikusgai. Ikus-entzunezkoen munduak milaka aldiz hitz egin du gizakien arteko maitasun harremanez eta gehienak ikuspuntu erromantikoaren begiradatik kontatuak izan dira. Baina Zaida Carmona zuzendariak bere lehenengo lan luzean eskaini behar zuen begirada pertsonalak pizten zidan jakinminak bultzatua, baita lagun on baten gomendioei jarraituta ere, ikustera animatu nintzen.
Filma maitasun harreman baten amaierarekin hasi da. Ezin zuen bestela izan. Hortik abiatuta komedia erromantiko ezohiko batekin egin dut topo. Aktore gehienak zuzendariaren lagunak dira, eta lokalizazioak Bartzelonako beraien ohiko topalekuak. Freskotasuna eman beharko liokeen ezaugarri horrek hainbat unetan filmetik atera nau. Askotan pertsonaien arteko hizketaldiak eta interpretazioak gordinegiak iruditu zaizkit. Kutsu naif bat jabetu da giroaz filmak iraun duen ordu eta erdian, eta noizbehinkako umore momentuak ez dira nahiko izan filmaz gozatzeko.
Filmaren bertuteak, edo interesa piztu didatenak, beste batzuk izan dira. Maitatzeko eta harremanak izateko modu anitzak aztertzen dira pelikulan, elkar gurutzatzen diren hainbat emakumeren arteko harreman sexu-afektiboen bidez. Horrela, maitasun erromantikoaren gabeziekin batera, bestelako harremanen hutsune eta akatsak jarri ditu zuzendariak mahai gainean. Etiketa desberdinak dituzten maitatzeko beste modu hauek (polimaitasuna, anarkia erlazionala...) kapitalismoaren eta kontsumismoaren dinamikak guztiz irentsi dituela agerian geratu da. Gorputzen kontsumo azkar eta hotz hori bizi dugun prekarietatearekin lotu du Zaida Carmonak. Gure bizimoduak eta lanak, edo honen ausentziak, gure harremanak zeharkatu eta baldintzatzen dituzte guztiz. Ardura afektiboa, errespetua eta oreka ezak distira egiten du lan honetan agertzen diren harreman gehienetan. Amodio erromantikoaren heriotzak, ustez askatu behar gintuen arren, betiko gaitzetara kondenatuta jarraitzera eraman gaituela salatu nahi izan du zuzendariak.
Zapore gazi-gezarekin atera naiz zinema aretotik. Pelikulak ez du nire gosea asetu. Filmaren beraren gabeziez gain, guztiz etsigarria da maitasun erromantikotik kanpo eredurik ez izatea eta kontsumo gizarteak harremanetarako moduak guztiz irentsi dituela jabetzea.Gizartea gure gorputzetan eta hauen arteko harremanetan islatzen da, baita sexua ekuaziotik kanpo geratzen denean ere. Moduak eta bideak badaude, egon behar dute. Burutu behar ditugun beste askapen guztiekin bezala, egunez egun sortu beharko ditugu.
Helena Taberna zinegileak jasoko du aurten Donostiako Giza Eskubideen Zinemaldiaren Saria. Sariaren entrega ostiralean, apirilak 11, 20:00etan Viktoria Eugenia Antzokian ospatuko den bukaera emanaldian izango da.
Ezagutzen duzue Kneecap filma? Oscar sarietarako hautatu zuten. Belfasteko hirukote baten istorioa da. Kneecap Hip Hop talde ezaguna da gaur egun, eta hizkuntzaren aldeko jarrera (gaelikoa) argia dute, IRAren osteko belaunaldiaren gorabeherak kontatzen ditu filmak; drogak eta... [+]
No other land dokumentalaren zuzendari Hamdan Ballal kolono sionistek jipoitu zuten astelehenean bere herrian, beste hainbat palestinarrekin batera, eta Israelgo militarrek eraman zuten atxilo ondoren. Astarte goizean askatu dute.
Donostiako Tabakaleran, beste urte batez, hitza eta irudia elkar nahasi eta lotu dituzte Zinea eta literatura jardunaldietan. Aurten, Chantal Akerman zinegile belgikarraren obra izan dute aztergai; haren film bana hautatu eta aztertu dute Itxaro Bordak, Karmele Jaiok eta Danele... [+]
35 film aurkeztu dira lehiaketara eta zortzi aukeratu dituzte ikusgai egoteko Euskal Herriko 51 udalerritan. Euskarazko lanak egiten dituzten sortzaileak eta haiek ekoitzitako film laburrak ezagutaraztea da helburua. Taupa mugimenduak antolatzen du ekimena.
Pantailak Euskarazek eta Hizkuntz Eskubideen Behatokiak aurkeztu dituzte datu "kezkagarriak". Euskaraz eskaini diren estreinaldi kopurua ez dela %1,6ra iritsi ondorioztatu dute. Erakunde publikoei eskatu diete "herritar guztien hizkuntza eskubideak" zinemetan ere... [+]
Geroz eta ekoizpen gehiagok baliatzen dituzte teknologia berriak, izan plano orokor eta jendetsuak figurante bidez egitea aurrezteko, izan efektu bereziak are azkarrago egiteko. Azken urtean, dena den, Euskal Herriko zine-aretoak gehien bete dituztenetako bi pelikulek adimen... [+]
Otsailaren 24tik eta martxoaren 1era bitartean, astebetez 60 lan proiektatuko dituzte Punto de Vista zinema dokumentalaren jaialdian. Hamar film luze eta zazpi labur lehiatuko dira Sail Ofizialean; tartean mundu mailako lau estreinaldi eta Maddi Barber eta Marina Lameiro... [+]
Madrilen arkitektoentzako kongresu bat burutu berri da, arkitekto profesioaren krisiaz eztabaidatzeko. Arkitekto izateko modu tradizionala eta gaur egungoa desberdindu dute. Zertan den tradiziozkoa? Oscar bidean den The Brutalist filmean ageri den arkitekto epikoarena. Nor bere... [+]
Makroproiektu "berriztagarriek" sortzen dituzten ondorioak filmatu ditu Vidas irrenovables (Bizitza ez-berriztagarriak. Euskarazko eta frantsesezko azpitituluak prestatzen ari dira) dokumentalean Extremadurako (Cabeza del buey, Espainia, 1985) landagunean hazitako... [+]
Euskal herritar ugari saritu ditu Espainiako zine akademiak pasa den asteburuan banatu diren Goya sarietan. Artikuluaren bigarren partean, zeresana eman duten hainbat kontu aletuko ditugu.
Itoiz, udako sesioak filma estreinatu dute zinema aretoetan. Juan Carlos Perez taldekidearen hitz eta doinuak biltzen ditu Larraitz Zuazo, Zuri Goikoetxea eta Ainhoa Andrakaren filmak. Haiekin mintzatu gara Metropoli Foralean.
