Hamaika urteko semeak aitari esan dio pilota-eskola utziko duela, nahi duelako erabat zentratu futbolean; sei urteko mutikoak urduri dabiltza, geroz eta gutxiago falta zaielako LH3ra heldu eta herriko futbol klubean izena emateko; zortzi urteko neskaren ama ironiaz mintzo da alabak partida galdu ostean (“Nola ez gaituzte ba irabaziko, nabari da haiek badakitela jokatzen, eta gureak bitartean entrenamenduetan jolasen bidez ari dira...”); kirol federatuaz euren iritzia eman dute beste guraso batzuek (“Nigatik balitz, umeek hamabi urte izan arte ez lirateke kirol federatuan hasiko”; “Futbola eta futbola, ez dute besterik buruan, federatuan hasi aurretik kirol guztiak ezagutu beharko lituzkete”; “Gipuzkoan behintzat beharturik daude eskola kirolean izena ematera klub federatuetan aritzeko, ona da hori”; “Guretzat marroi bat da ba, hainbeste entrenamendu, partida... baina semeak nahi du futbol taldean jokatu eta...”).

Pasa den ikasturtean, zazpi urteko umeei gelara futbol kromorik ez eramateko agindu zien irakasleak, elkarren arteko harremanak zikintzen zituztela-eta (pentsatzen dut urre koloreko kromoak dituztenek gainerakoak xaxatuko dituztela, edota gelako listoenak kromo-trukean beti garaile irtengo direla); beste irakasle batek Realaren posterrak jarri ditu ikasgelan eta, noski, orain beste talde batzuk gustuko dituztenek ere ekarri nahi dituzte haienak; futbola gustuko ez duen mutikoak hobe du futbola gustuko izatea ez badu gelakideek baztertu dezaten nahi; ostiralean zortzi urteko alabari markako zapatila koloretsuak erosi dizkio aita batek, alabak nahi eta behar dituelako; larunbatean, futbol partidaren erdian, aita horrek oihu egin dio alabari, baloiari ostikoa fundamentuz emateko; igandean bi kromo-zorro gehiago erosi dizkio, bi euro pobreago umearen bilduma –eta egoa– aberastearren; eta astelehenean ARGIArako analisia idazten hasi da, futbol profesionalaren bueltako aldarri ezkertiar bat eta txor, txor, txor...

Kontu potoloak: gizonezkoen Espainiako Superkopa saldu izana Saudi Arabiari; emakumezkoen Superkopako finalistek eurek hartu behar izatea irabazi zituzten dominak; Realeko presidente ohi Iñaki Badiolaren aurkako epaiketa Twitter-en hainbat politikari, epaile eta kazetari iraintzeagatik; zale batzuek Roman Zozulya jokalari ukrainarrari "nazi" deitzeagatik A Coruñako Deportivok jaso duen isuna, Italiako Juventus klubari jarritako zigorra plusbalia faltsuen afera dela-eta... Ahaztu gabe poliziek Sadarren kendutako banderak eta San Mameseko "korok" hauspotu duen probintziakeria.

Askotan galdetzen diot nire buruari, futbolak noiz uzten dion izateari "umeen kontua", bihurtzeko, ez dakit ba, eman genitzake hamaika definizio. Eta ez derrigor negatiboak, ezta gutxiago ere! Golek eragiten duten felizidadea oinarri izan daiteke-eta gustuko gizartea erakitzeko. Edo erresistentziarako.