Zafarreko eskua eta Irulegikoa brontzez eginak daude. Biek irudikatzen dute eskuineko eskua, inskripzioa eskugainean dute, eta ahurra ez dute hain landua. Tenplu batean batak, etxeko atean besteak, antzeko funtzioa zuten. Tamainaz ere antzekoak dira, baina Zafarrekoak bolumen eta pisu handiagoa du, baita askoz xehetasun gehiago ere.

Zafarreko biztanleen hizkuntza himyaritiera zen, baina, Arabia hegoaldeko beste herrialde batzuetan bezala, sabatar idazkera erabiltzen zuten testuetan. Eskaintza idazkunak, testu legalak eta graffiti laburrak batuta, sabatarrez idatzitako milaka testu iritsi zaizkigu eta, horri esker, adituek Zafarreko eskuaren testua osorik itzuli ahal izan dute. Idazkuna toponimiaz eta izen propioz josita dago eta informazio asko ematen du. Eskuaren eskaintza Zafar izeneko tokian egin zutela esaten digu, Yemengo mendialdean, Ta’lab Riyam jainkoaren tenpluan.

Eskuaren jabea Wahab Ta’lab zen, klan bateko kidea; klan hura tribu handiago baten parte zen eta tribuaren jainkoa  Ta’lab zen. Arabia hegoaldean jainko-jainkosa paganoen gurtza egiten zuten garai hartan; gero etorriko ziren judaismoa, kristautasuna eta, azkenik, islama.

Eskuaren jabearen osasun adierazle

Wahab Ta’lab komunitateko goi-mailako kidea zela ondorioztatu dute ikerlariek. Batetik, abizena jainkoaren izen bera izateak bere estatusa adierazten du, eta, bestetik, botere ekonomiko handia izan behar zuen halako pieza ordaindu eta eskaintzeko.

Brontzezko eskuak Wahaben eskua bera irudikatzen duela uste dute. Eta piezak hainbeste xehetasun dituenez, haren osasunari buruzko hipotesiak egiteko aukera ere ematen du.

Himyaritar hizkuntza desagertu egin zen

Jeremy Field esku zirujauak Zafarreko eskua aztertu zuenean, lehenik eta behin ikusi zuen ez duela anputatutako esku bat irudikatzen; eskugaineko zain handituek adierazten dute odol zirkulazioa dagoela. Azazkalei erreparatuta, koilara forma zutela ikusi zuen eta hori anemiaren adierazle izan ohi da. Gainera, hatz txiki okerra hautsita zuela ere ondorioztatu du. Halako xehetasunez egindako pieza batean ezaugarri horiek ezin zuten ausazkoak izan.

Finean, Irulegiko esku xumearen aldean, Himyaritar Erresumaren oparotasuna adierazten du Zafarreko eskuak. Himyar Arabiako estatu nagusia izan zen VI. mendera arte. Irulegiko eskuaren garai bertsuan sortua, Asiaren eta Erromatar Inperioaren arteko merkataritza gune garrantzitsua izan zen, intsentsu merkataritzak aberastua. Eskua egin baino pare bat mende lehenago Sabako Erresuma bereganatu zuten, eta, eskuaren garaian, Qataban eta Hadhramaut ere konkistatu zituzten.

Baina, azkenean, ez ziren gu bezain zorioneko izan eta beren aberastasun nagusietakoa galdu zuten. Haien hizkuntza, himyaritiera, X. mende inguruan desagertu zen.