Beleari barre
La Furia (Nerea Lorón) ez da ohiko sortzailea, eta parean izan dituen bide malkartsuenak –bereak, propioak– hartu ditu beti. Izan ere, emakumea izateaz gain, nafarra ere bada. Gizonek agertokiak edozein moduz bere egiten ikusita, amorruz, konbikzio osoz eta duintasuna helburu, pausoa eman zuen bakar-bakarrik beraren eta beste batzuen duintasuna eta lekua berreskuratzeagatik.
2013an kaleratu zuen lehen diskoa, No hay clemencia izenekoa, basamortu baten erdian baina harriei ere haginka eginez; astindua eman zuen eta, are gehiago, diskurtso gaurkotuari bere iraganeko eta jatorriko, erraietako, musika jantziak gehitu zizkion, eskema ugari apurtu eta diskurtso feministari transbertsalitate handiagoa –behar duena– emanez. 2017an Vendaval-ek jarri gintuen zaplazteko batez airean: mezu landuagoak eta zorrotzak erabat. Munduko emakumeak batzeko ahalegin –eta baita lorpen– kamikazea. Pecadora-k ekarri zuen berriro musikalitate –hitzaren esanahi bikoitzean– askotarikoagoa eta bolbora usaina zabaldu zuen giroan.
Orain, sortzaileentzat zein beste guztiontzat itogarria izan den garai ilun honen ostean, Post mortem dakarkigu magalean: bizipenek zauritu ostean berriro zutik jarri den La Furia amorratuago ez, baina jakintsuagoa. Hala ere, adi!, armek kargatuta diraute eta rapak gori-gorian.
Estrellitas en el cielo de mi cama flamenkotik gogoz edaten duen mendeku gozagarria da, esperotakoa. De oro del bueno latinoa eta melodikoa da erabat, autotunearekin reggaeton abestuta. Que se muera la pena dub, tempo lasaiko rapa eta hastapenetako technoaren arteko negar-kanta lotsagabea. Solo un cuervo kantutzarra da, 713avo Amor-en pareko sentimenduz abestutako drum&bass sehaska-kanta itzela. Eh da kaleko oihu askotariko, inklusibo eta eztandagarriena batzen duen electro-swing pieza zoragarria. Amaia erraietara bidaiatzea errazten duen erromeri-rapa. La petite muerte probokazioaren eta gozamenaren arteko ezkontza. Vuelta electro-happy-aren itzulera. Ladrido lepora zuzenean doan rap eskolako adibide zuzen eta iluna. Eta, bukatzeko, bizitzari buelta eta buelta ematen dion Ama deiadarra.
ARGIAko erredakzioak aurtengo zortzi hilabeteotan kaleratu diren diskoen artean hiru hautatu ditu, gomendatzeko.
Punka. Punka bueltan da, edo hobe esanda, ez da inoiz joan. Lekitxotik (eta ez Lekeitiotik) datoz Zikinekoak, Mendeku Diskak-ekin argitaratu berri duten Bala Galdua Zure Buru Galduan elegantearekin.
“Eixu Zeuk” filosofia. Hori da oinarria eta helburua... [+]
AUTOSUNTSIPENA HASIA DA. 3, 2,1... ZNORT!!!
Gailu
Bidehuts, 2023
----------------------------------------------------------
Politikoki zuzena izateari gehiegizko garrantzia eman, baina politika zuzena falta den garai kupidaga-
beotan esango dut Abregotarretatik,... [+]
Lau elementuren arteko baturak ez du beti lau ematen; gehienetan hori baino gehiago. Eta zer esanik ez, hainbat proiektutan ibili eta auskalo nola eta zergatik elkartu ziren hauek: Atxe, Led Infierno, Osoron eta Txerra. Aurrekariengatik uste genuen punka egingo zutela, baina... [+]
Ezin da talde baten irakurketa egin bere taldekideen iragana kontuan hartu gabe; eta kasu honetan, are zailagoa da ariketa. Tatxerseko kide bat dago eta Tatxers taldea dakar gogora Borlak. Ekidin ezina da aurreko taldean pentsatzea, baina motz geratuko gara, chorusdun gitarra... [+]
Debagoienan izan den hardcore talde bakarrenetarikoa da Fly Shit. Asmo handirik gabe eta egiten dutenean erabat sinistuta; presak estutu gabeko, eta era berean, etenik gabeko ibilbide sendoa daukate bizkarrean. Are gehiago, ez dute inoiz kontzertu txarrik eman, ezta soberako... [+]
Oñati herri berezia da zentzu askotan, eta zer esanik ez, inguruko herrietakoen begiradapean, a ze betaurreko janzten ditugun! Ezaugarri asko dituzte herriak eta herritarrek berezkoak, eta gazte asanbladaren inguruko mugimendua ere halakoa da, iraganean zein Antixena... [+]
Zenbat gauza pasatzen zaizkigun oharkabean. Nitxoetan mugituta ere, nitxo bakoitza handiegia ez ote da dagoeneko? Tolosatik dator Alai artistaren EP hau, breakbeat, jungle, UK garage eta house estiloko elektronika perfekzionista, zapore afrokaribearrarekin lurrindua.
Eta... [+]
Gaztetxotan Eskorbutin itxura hartzen nion arren, Aramaion jaiotako Antton Carreterok beti izan du begirada luzeagoa: punka bai, jakina, eta kinya bada hobe, baina beste estilo askori erreparatzen die aurreiritziei paso eginda; canallagoei, sentikorragoei… Horiek guztiek... [+]
Madrilgo queer mugimenduan kokatzen nuen taldea, eta orain gutxi bere esentzian –zuzenekoan– ezagutzeko aukera izan nuen. Orduan jakin nuen Argentinan jaio baina gaztetan Madrilera joandako Belenek (ahotsa eta gitarra) sortu zuela taldea, eta Mariarekin (bateria eta... [+]
Garai batean, buruz genekizkien The Dark Knight filmeko Jokerren esaldi guztiak, “kaosaren agentea” zenez gero. Horrelakorik zuen, esaterako, bere jokabidea azaltzeko: “Plan bat duen tipo bat al dirudit? Badakizu zer naizen? Autoen atzetik korrika doan txakur... [+]
Katuzaldia
Ezezez
Autoekoizpena, 2023
----------------------------------------------------
Inoiz ez dut jakin oso ondo zein den “rollo british” musikan, sekula ez naizelako bereziki zalea izan, akaso. Ezezez entzutean, ordea, ez dut dudarik zer esaten duten... [+]
Over the red light
The Clayton
Autoekoizpena, 2023
--------------------------------------------------
Aramaioko (Araba) talde honek arreta deitu zuen Arrasate inguruan 2019an, oso gaztetxoak zirela jotzen hasi eta Los Clayton izenpean maketa rockeroa kaleratu zutenean... [+]
Entzun gabe doa
Pelax
Balio dute, 2024
-----------------------------------------------------
Testu hau irakurtzeko denbora soberan ez baduzu, laburtuko dizut: entzun Pelax. Aitzakiarik ez duzu orain, haien diskografia osoa Spotifyra igo dute lehen aldiz –lehendik... [+]
Betazalak
Xabi San Sebastian
Belarri, 2023
-----------------------------------------------------
Beti pentsatu izan dut Donostiako musikari eta sortzaile honek ez duela inoiz erdietsi merezi duen lekua edo arreta. Baina, hala ez bada ere, bere kantuak geldituko zaizkigu,... [+]