Amodio hiltzaileak
.jpg)
OLBEren opera-zikloaren bigarren saio honetarako, ikusleek ondo ezagutzen eta maite dituzten bi izenbururekin egin dugu topo, gai unibertsal bat komunean dutela: jeloskortasuna eta mendekua. Bai Cavalleria rusticana-n, bai Pagliacci-n, jeloskortasunak eta amorruak itsutu egiten dituzte maitearengatik arbuiatuta sentitzen direnak eta krimenak egiten dituzte, haien haserrea eta inbidia asetzeko.
Sizilia “de rompe y rasga” delakoaren testuingurua erabat islatuta geratu zen Euskaldunako agertokian, Cavalleria rusticana eszenaratzean. Muntaia sinplearekin eta argiztapen bikainarekin ezin hobeto birsortu zen Santuzza gaixoak bere maitasun handia heriotzara daramaneko giroa. Ekaterina Semenchuk-ek Santuzza zoragarria interpretatu zuen, ahotsean eta keinuetan. Soila, gehiegikeriarik gabea eta oso sinesgarria. Jorge de León ere, Turidduren paperean, maila altuan aritu zen, baita Elena Zilio txundigarria ere. Mezzoak 80 urte ditu, eta ahots potentzia bikainarekin eta energia handiarekin egin zuen Mamma Lucia-ren papera.
Hala ere, esan dezakegu Pagliacci-rekin iritsi zela gauaren gailurra. Hemen bai, Jorge de León tenoreak bere distira guztia erakutsi zuen. Eszenatokian aske aritu zen eta bere ahots indartsua une oro kontrolatu zuen. Vesti la Giubba aria ospetsua biribila entzun zen bere ahotsean. Era berean, Rocío Ignacio soprano sevillarra, Neddaren paperean, primeran aritu zen, eta Ambrogio Maestri baritonoak, Tonio bezala, bere arietan taxuz abestu zuen.
Euskadiko Orkestraren laguntza zehatzak koroatu zituen interpretazioak, inoiz ez bezala Daniel Oren-en gidaritzapean.
Pucciniren Il Trittico
Nork: Nafarroako Orkestra Sinfonikoak eta Bilboko Opera Abesbatzak.
Eszena zuzendaria: Paco Azorín.
Bakarlariak: C. Álvarez, A. Blancas, M. Berti, C. Isotton, K. Mattila, A. Ibarra, S. Esparza eta I. Hotea.
Non: Bilboko Euskalduna... [+]
Iruñeko Baluarten, ostegunean, Israelgo ereserki nazionalaren orkestrako bertsioaren egilearen pieza bat jotzear zirela aurretik zutik jarri eta aretoa utzi du publikoaren zati handi batek. Ereserki horrek “okupazio sionistari” gorazarre egiten diola kritikatu... [+]
Frantziako musikagileei buruz hitz egitean, Claude Debussy eta Ravel etortzen zaizkigu burura. Bada dibertitzen denik ere, bata edo bestea defendatuz garai guztietako musikagile frantziar onena bezala. Egia esan, bi jeinu absolutu dira, beren garaiko zirkunstantzien ondorio. Oso... [+]
Donizettiren Don Pasquale opera
Taldeak: EOS eta Bilboko Operako Abesbatza.
Bakarlariak: S. Orfila, M.J. Moreno, F. Demuro, D. Del Castillo, P.M. Sánchez.
Eszena-zuzendaria: Emiliano Suárez.
Eszenografia: Alfons Flores.
Lekua: Euskalduna Jauregia.
Data:... [+]
Columbus Fundazioak antolatutako kontzertua, ‘RenHacer’ Musikaldiaren barruan.
Bilboko Orkestra Sinfonikoa.
Zuzendaria: Ramón Tebar.
Bakarlaria: Joaquín Achúcarro.
Egitaraua: Guridi, Grieg eta Brahmsen lanak.
Lekua: Bilboko Euskalduna... [+]
Edizio asko dira orain arte; Espainiako Estatuko musika klasikoko jaialdirik zaharrena da. Behin amaituta, une egokia izan daiteke aurtengo edizioaren balantzea egiteko, baina baita jaialdiaren bizitza luzearen balantzea egiteko ere. Jaialdi bikaina da, oso. Baina hausnartu egin... [+]
Donostiako Musika Hamabostaldia
Euskadiko Orkestra: Zuzendaria: J. Rohrer.
Donostiako Orfeoia: Zuzendaria: J.A. Sáinz Alfaro.
Bakarlariak: C. Reiss, V. Karkacheva, M. Schmitt, H. Müller-Brachmann.
Egitaraua: Beethovenen Missa Solemnis re maiorrean, op. 123.
Egia esan, pena ematen dit kritika honi izenburu hau ipintzea. Bizeten Carmen oso opera ederra da, sentimendu unibertsalak jorratzen dituena, hala nola pasioa, jeloskortasuna, maitatuaren posesioa, independentzia... Eta hori guztia musika-lan bikaina oinarri hartuta. Baina... [+]
Albenizen Iberia Suite monumentalaren bertsio berri bat egitea meritu handiko lana da, merkatuan dauden grabazio bikainak kontuan hartuta. Hori dela eta, Luis Fernando Pérezek Musika Hamabostaldiko errezitaldian egindako lanak sekulako miresmena sortu zidan.
Orkestra handien eta obra handien kontzertuen ondoren, ezin diegu arreta jarri gabe utzi musika-patxada handiagoko, sosegu handiagoko baina edertasun berdineko proposamenei.
Luxenburgoko Orkestra Filarmonikoaren lehen kontzertuak erromantizismo berantiarraren kutsua izan bazuen ere, bigarren topaketan taldeak bi obra zirraragarri interpretatu zituen, istorioak kontatzen zizkigutenak. Obra exigenteak ziren, batez ere adierazkortasunaren aldetik, eta... [+]