Anxo Lugilde da kazetari bat tarteka jarraitu izan dudana, batez ere Galiziaz gehiago jakiteko, noski, galiziarra izanik: baina baita Kataluniaz ere, gibel asmo galiziarra galdu gabe, bertan bizi izan baita urte luzez, eta lan egin baitu La Vanguardia egunkarian edo RAC1 irratian –eta Praza Pública agerkarian–. Esango nuke bera izan dela garai batean Feijoó presidentea, Neurritsua ezizenez ezagunagoa, estu hartu duen bakarretakoa. Noski, horren ondorioz izan da Galiziako hedabide ofizialetatik ezabatua. Ez bakarrik, bestela ere, desagertu bezala egiten zen batzuetan, sei hilabete, hamabost, zazpi aste azken aldian. Agertu zen arte esanez bazuela aspaldiko adiskide bat, azken hogeita hamar urte luzeetan bere ondotik joan ez dena, azken lau urteetan hiru aldiz eraitsi duena: depresioa, anglosaxoiek zakur beltza deitzen dutena.
Liburu batean bildu du orain esperientzia hori, hiru eletan, gaztelania, katalan, galego, Bartzelonako osasun zentro batean eman zituen hilabeteetan ondu zuen egunkaria. Liburu argigarria, gaixotasun ezezaguna baita depresioa, milaka eta milaka lagunek pairatzen duten arren. Gorputzaren beste edozein partetako patologia bat bezalakoa, miopia, diabetea edo tuberkulosia, baina ez hanka, ez bihotza, burua erasaten duena. Arimaren gaixotasuna, mekanismo kimikoen bitartez gorputzean adierazten dena, bizitzeko gogoa bera kenduz: ez alferrik, suizidio kausa nagusia da, heriotza ez naturalen artean lehenengoa. Burmuinak lan egiten du zure kontra. Eta gero dakartza lotsa, estigma, errua, ez ulertu, ez onartu, aintzakotzat ez hartzea. Segur aski, artista, idazle, intelektualen kasuan, pertsonaiarekin batera doala dirudien osagaia; kazetari baten kasuan diferentea da. Eta, badakit, pasatzen gara umoreaz hitz egitetik depresioaz hitz egitera. Baina, zer nahi duzue, ez naiz ni, da bizitza. Gainera, depresioaz ere barre egin daiteke, Lugildek bere jardunean, tarteka, zorigaitzaren erdian, erakusten digun bezala.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Pertsona nagusiekin edo aniztasun fisiko eta neuronalak dituzten pertsonekin lanean zaudenean, dugun gizartean gaitasunaren ideiak espezie bezala asko mugatzen gaituela ohartzen zara. Hau da, dugun sistemak gauzak modu espezifiko batean egiteagatik jartzen zaitu balioan, eta... [+]
Idatzi nahi nuen gabonetako argien alde, eta urteroko ohitura bilakatu aldarrikatzea, kaleak argitzen dituzten aro honetan, espazio publiko apain, alai eta gozagarri bat, klase ikuspegitik. Baina, noski, espazio publiko epelak ere bai, zenbait gazte liburutegietan liburuak... [+]
Barkatu hariztiak, artadiak, zumardiak, lertxundiak, lizardiak, haltzadiak, gaztainadiak, urkidiak, gorostidiak, sagastiak, pinudiak eta zuhaitzen elkarte guztiak, baina, gaur, pagadiak du hitzordua negu-mugako ospakizunak direla eta.
Errazagoa egiten zait negu-mugako... [+]
Badator Euskaraldia, berriz ere. Urte berriko udaberrian izango da oraingoan, antza. Dagoeneko aurkeztu dute eta, egia esanda, harritu egin nau; ez Euskaraldiak berak, ezpada beraren leloak: Elkar mugituz egingo dugu.
Irakurri edo entzun dudan lehenengoan, burura etorri zait... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Sistema kolonial kapitalista heteropatriarkala auzitan jartzen eta borrokatzen denean, gupidarik gabe erasotzen du bueltan. Eskura dituen tresna guztiak erabiliz, instituzioak, medioak, justizia, hizkuntza, kultura, indarkeria... boterea berrindartzeko, sendotzeko eta... [+]
Ez dakit zuek ere pertzepzio bera ote duzuen –aitor dut: modu azientifikoan hasi naiz idazten hemen–. Pereza hitzaren hedatze naturalaz ari naiz. Gero eta gehiago aditzen baitut Hego Euskal Herriko bazterretan: euskaraz, espainolez eta, jakina, euskañolez... [+]
Askok, Gabonetan, ilusioa baino alferkeria handiagoa sentitzen dugu familia-otordu eta -topaketetan pentsatzean. Baina aurreratzen dizuegu ez dela otordua bera kolektiboki deseroso sentiarazten gaituena, familia tradizionala definitzen duen normatibitatea baizik. Are gehiago,... [+]
Betidanik begitandu zait esanguratsuagoa han-hemenka topa daitezkeen guruztokiei gazteleraz esaten zaien modua: humilladero. Ez al da guruztoki edo santutxo izen nahiko light, zuri edo haragoko konnotaziorik gabekoa? Azken batez, bertatik pasatzen zen oro umiliatu behar zen... [+]
Siriako Arabiar Errepublikaren amaierak harridura handia sortu du, gertatu den moduagatik: azkar eta ia erresistentziarik gabe. Halere, ez da hain arraroa herrialdea suntsituta, pobretuta eta zatitua zegoela kontutan hartzen badugu. Aspalditik siriar gehienen ardura ez zen nor... [+]
Nobedadea izan ohi da Durangoko Azokari lotzen zaion hitz entzunenetako bat. Nobedadea han, eta nobedadea hemen. Zenbaitetan, ordea, lehengokoari beste itxura ematea aski izaten da etiketa hori itsasteko. Talentu berriztagarriz birmasterizatutako CDek eta berrargitalpenek badute... [+]
Euskara txikitasunean handia den ur emaria dugu. Bertako tanta bakoitzak gure kultura ureztatzen eta biziberritzen du. Egarri den hari itsaso bete ur eskaini. Euskara putzu sakon eta ilun batetik etorri izan bada ere, guztiok atera dugu gure ur-gazi lagina, eta guztiok bilakatu... [+]
Gazteak gero eta lehenago hasten dira pornografia kontsumitzen; izan ere, bere sexu heziketa bakarra da pornoa. Nola demontre heldu gara honaino?
Gaur egun, onartu behar da Interneti esker pornografia ikustea askoz errazagoa dela. Tamalez, klik baten bidez 7-9 urte arteko... [+]