Industriak bizi duen prekaritate egoeran du jatorria. Genero mota honetako sortzaile askok ez dute arrakasta helburu, haien mobida egin eta adierazpenerako bide kontsideratzen dute. Musika tradizionalaz bestelako oinarrietatik abiatzen dira eta Rusowsky, Clairo edo Mori izenek daramate momentuko Bedroom poparen lekukoa.

Belaunaldi bereko kideen artean ezberdintasunak egotea ohikoa da eta horren erakusgarri da Idoia Asurmendiren lehengo albumaren eta Bedroom poparen artean dagoen arrakala. Ez dago arratsalde batean logelako intimitatean sortu, produzitu eta gorpuztutako abestirik. Oraingoan denborarekin pentsatutako eta hausnartutako abestiak gailentzen dira, etxeko bakardadean hezurtuak, baina kolektiboki garatuak eta hobetuak.

Hala ere, badago Z belaunaldiak duen bereizgarritasun ukaezina, Internetik gabeko bizitza ezagutu ez izana. Musika sortzeko bide eta prozesu asko egon arren, generazio honek badu zerbait komunean: abestiak plazaratzeko orokortu den komunikazio leihoa. Horren adibide da Idoia, izan ere,  aramaioarrak Youtuben hasi zuen bere ibilbidea.

Garai berri hauetan ere iraganeko onena gaurkotzen dugu eta Asurmendiren musikak iraganeko zertzeladak ere baditu: folka, popa eta indie-a. The Beatles edo Silvio Rodriguezen doinuak ekartzen ditu gurera, baina Nora Jones, Ed Sheeran edo Nogen bezalako XXI. mendeko artisten kutsuak ere nabari dira.

Diskoa atera eta aste baten buruan sarrerak agortu ditu Jimmy Jazz aretoan. Arrakasta lortu du jendeak ezagutu baino lehen. Espektatiba asko sortu da Idoia Asurmendiren inguruan eta etorkizuneko euskal musikari gisa sailkatu dute. Momentuz Euskal Herrian ikusteko dago nola garatzen diren ohiko banda formatutik urruntzen diren doinu elektronikoak, baina argi dago azken hamarkadetako folk eta indie doinuek arrakasta izaten jarraitzen dutela.