Beste urte batez zure marrazkiekin osatu duzu Landareak Lantzen agenda-liburua. Gustua hartua diozu landareak marrazteari, ezta?
Bai. Orain arte urrunetik ikusten nituen landareak, estimatzen nituen, batzuk jan ere egiten nituen, geroz eta gehiago horiekin sukaldean egin… Ni ez naiz baratzikola, baina egia da baratzean kuriositatea baneukala. Horregatik, Jakoba Errekondorekin elkarlanean gustura aritzen naiz, beregandik ikasten ari naiz eta aberasgarria da berak esandakoei nik nire irakurketak gehitzea, marrazki bidez.
Aurten gonbidatu berriak dituzue liburuan…
Zuhaitzak dira aurtengoan gure orrialdeetara ekarri ditugun gonbidatuak, bai. Niri betidanik iruditu izan zaizkit ederrak zuhaitzak, eta zer esanik ez basoa osatzen dutenean! Itzala eta fruituak ematen dizkigute gainera… gustura aritu naiz horiek marratzen.
Berria izan da zuretzat zuhaitzak marraztea?
Beno, betidanik sartu izan ditut nire ilustrazioetan, batez ere paisaia moduan. Haur eta gazte literaturan, esaterako, oso ohikoa izaten da basoaren presentzia, mendiarena, naturarena… Eta nik, betidanik eta erdi inkontzienteki natura esan eta hantxe jartzen dut zuhaitzen bat. Baina noski, identitarioa izan gabe: zein zuhaitz den jakin gabe, zuhaitz abstraktuak ziren. Beste zenbaitetan intentzioz ere marrazten nituen, esaterako, pagoa marraztea betidanik gustatu izan zait hizkuntza grafikoaren aldetik ematen dituen aukerengatik. Beraz, zuhaitzekin harremana izan dut lehenagotik ere, baina ez hain sailkatuta eta bakoitzaren nortasunari hain lotuta.
Nola izan da marrazte prozesua? Zuhaitzei begira denbora luzea eman duzu?
Lehenik zuhaitzetara hurbilketa bat egin dut: euskarri bisualak eskatu dizkiot Errekondori, horrek laguntzen du eta. Gero, horren irakurketa edo interpretazioa egin dut: saihestu egiten dut kopia perfektu bat egitea, zeren, horretarako argazkiak ditugu. Beraz, interpretazio hori egin dut baina zuhaitzen izaerari traizio egin gabe, fideltasun minimoa gordez. Elkarlanean aritzen gara eta beti Jakobaren kontrastea bilatzen dut marrazkiak egiterakoan. Aipatzekoa da, gainera, agenda hau zikintzeko dela. Nik liburuko testuak zikindu ditut nire marrazkiekin eta orain erosleari dagokio bere apunte eta eskemekin osatzea. Tripode bat gara: Jakoba ari da alde batetik, nik jarraitzen diot bere lanari, eta irakurlea da hirugarren hanka.
Extra, extra! Kalean da dagoeneko Landareak Lantzen bigarren zenbakia, 2019 urterako agenda-liburua! Udan ez da oporrik izan Jakoba Errekondo eta Antton Olariagarentzat, eta kurtso berriaren hasierarekin batera hemen da beste behin ARGIArekin elkarlanean egindako uzta:... [+]
Ilargialdi baten bueltan itzultzeko asmoa nuen, baina zazpi eguneko atzerapenarekin eta amandreak hurrengo buelta hasita duela natorkizu orri honetara. Opor osteko itzulera gogorra izaten omen da –oporrik izan duenarentzat, bederen–, baina jai-egunak gustura hartzen... [+]
Kaixo, Landareak lantzen gida-liburua jaso berri dut eta zalantza bat daukat (oraindik): ez dut ulertzen zer den ilzaharra. Agur bat eta eskerrik asko.
Xabi Mercero (Basaburua)
Landareak zaintzeko garai bakoitzean zer lan egin behar den eta nola, xehe azaltzen du gida-liburu honetan Errekondok. Antton Olariagaren iruditegiak jantzia dago. 2018an gure denbora plazerez eta ganoraz antolatzeko tresna da aldi berean liburu eta aldi berean agenda den hau.