Sua balkoietan
Ez dut flamenko askorik entzun nire bizitzan, ez bada Sevillako plazetara egindako oporraldiren batean, ez bada Errotxapeako etxarte zaharretan, ez bada Alde Zaharreko korro baten ondotik pasatzean. Baina entzun-entzun, hau da, geratu, tarte bat hartu eta entzun, esanen nuke ezetz, ez dudala sekula flamenkorik entzun. Hori dela eta, aurten seigarren aldiz egin den Flamenco On Fire jaialdia kuxkuxeatzeko gogoa sartu zait, izen komertzial bezain kutrea izan arren, izen ona hartu baitu iruindarren artean.
Noiz: abuztuaren 21ean.
Non: Iruñeko Mañueta kaleko balkoian.
San Ferminen osteko basamortua izan ohi zen lehen abuztua, baina azken urteetan kultur ekimen interesgarriz bete da hiriburuko uda. Hala nola Harresietako Jaialdia, Bestelako Argiak, Auzokale eta aurten lehen aldiz egingo den Nafarroako Nazioarteko Zinema Jaialdia. Horien artean, leku berezia hartu du flamenkoak, abuztuaren amaieran Iruñeko soziologia anitzaren zati handi bat biltzea lortzen baitu, Sabicas maisuaren ohorez nafar lurretako sustrai flamenkoa goraipatu asmoz.
Nire ezjakintasunaz zalantza egiten nuela abiatu nintzen Mañueta kalerantz, Alde Zaharreko kale mitikoan behintzat argazki ederra aterako nuela pentsatuta. Ez nekien, baina, nire ezjakintasuna bikoitza zela, jaialdiko ekimenik jendetsuenak baitira balkoietan egiten direnak. Bete-beterik zegoen Burgoen plazako baranda, beterik kalera jaisten diren eskailerak eta jendez gainezka Mañuetako frontoi parean sortzen den plazatxoa. Jendetza horren artean ni, kontrolatzen ez dudan estilo hau zuei nola ekarri pentsatuz.
Eta orduan atera ziren balkoi banatan Tío Selín eta José Jiménez aita-semeak. Aita ahotsa urratzeko prest eta semea gitarra eskuan. Kantaore beteranoa da Selín, esperientzia urteak pilatu eta Nafarroako kantea bere oinordekoei transmititzen jakin du. José ere ez zaio atzean geratzen, ikustekoa da gitarra nolako pasio eta fintasunez jotzen duen. Aurten Flamenco On Firek ‘Belaunaldiak, mitoak eta gazteak’ izan ditu ardatz, eta argi dago familia honek baduela zeresanik alor horretan. Tuteran errotuak eta ijito sustrai sakonekoak, flamenkoaren ordezkari garrantzitsuenetakoak dira Nafarroan.
Esku-zarta suabeekin hasi eta ahotsa grinaz urratu arte, indar handiko kantaria da Selín, bere adina gora-behera. Txinparta txikiak abestuko balitu bezala, gutxinaka garrak pizten hasi eta pasiozko sute bat sortzeraino. Harrituta geratu nintzen balkoitik abesteak publikoarengan zuen eraginarekin. Betidanik kalekoa izan den artea kalera ateratzeko bide zuzena da, ibiltarien begirada harrapatu eta bertan mugitu gabe geratzera bultzatzen zaituena, esker-txaloak noiz jo zain. Eta, azkenerako ohartu, ez nahiko nukeen bezainbeste, baina ezjakintasunean ere kantea gozatzea posible dela, azken finean, sua beti baita su.
OCU kontsumitzaileen Elkarteak hiru arrazoi zehaztu ditu, horien artean kanpoko janaria eta edaria Kobetamendiko esparruan sartzeko debekua, eta eskudirutan edo banku-txartelaren bitartez ordaintzeko ezintasuna. Facuak aurreko urtean egindako salaketan zehazturiko arazoak... [+]
Bere sorterri Ataunen hil da Maximo Aierbe Muxika, 74 urterekin. Euskaldunon Egunkariaren sortu aurreko eta ondoreneko urte malkartsuetako eginahaletan parte hartu zutenek gogoratuko dute proiektu berriaren akziodun bila hainbeste lan egindako gizon hura. Disziplina eta... [+]
Lau elementuren arteko baturak ez du beti lau ematen; gehienetan hori baino gehiago. Eta zer esanik ez, hainbat proiektutan ibili eta auskalo nola eta zergatik elkartu ziren hauek: Atxe, Led Infierno, Osoron eta Txerra. Aurrekariengatik uste genuen punka egingo zutela, baina... [+]
Viena, 1824ko maiatzaren 7a. Ludwig Van Beethovenen (1770-1827) 9. Sinfonia estreinatu zen. Konpositore alemaniarrak bukatu zuen azken sinfonia izan zen, baina, asmoari erreparatuta, lehena izan zela ere esan liteke. Beethovenek 1799 eta 1800 urteetan idatzi zuen 1. sinfonia;... [+]
Ezin da talde baten irakurketa egin bere taldekideen iragana kontuan hartu gabe; eta kasu honetan, are zailagoa da ariketa. Tatxerseko kide bat dago eta Tatxers taldea dakar gogora Borlak. Ekidin ezina da aurreko taldean pentsatzea, baina motz geratuko gara, chorusdun gitarra... [+]
Durangoko Hitz liburu-dendan otu zitzaidan Saturraran operak merezi zuela kritika. Jose Julian Bakedanoren arrapostua batetik, liburu-dendako Gaizka Olabarriren berben ilusioa, horrenbeste urtean Hitz liburu-dendako ardura eraman izan duen Nekane Bereziartuak opera hori ikusteko... [+]
Badator uda, eta horrekin batera, herri, auzo eta hirietako jai herrikoiak. Jaiak beti izan dira aldarrikapen sozial eta politikoen, auzokideen arteko harremanen eta euforia herrikoiaren aterpe. Gure kaleak hartzen dituzte, eta egun batzuez autogestioaren, desberdinen arteko... [+]
Amaitu da Euskadiko Orkestraren kontzertu-denboraldia, Iruñeko Baluarten egindako aparteko kontzertu batekin. Kontzertu ederra, entzuleen txalo zaparrada nahi duten horietakoa, pizgarri dezenterekin.
Pizgarri horietako lehena bakarlaria zen, Federico Colli italiarra,... [+]
Irudi batek mila hitzek baino gehiago balio omen du. Pascual Serrano kazetari eta idazleari irakurri nion ez dagoela hori baino gezur handiagorik. Duela hamar urte pasa idatzi zuen hori, irudiak berba osorik jan behar zuela ikusten hasiak ginenean. Tira, gezurtatu daitezkeela... [+]
Anje Duhalde eta Mixel Ducauk osatzen duten Errobi euskal folk-rock taldeak Viktoria Eugenian jaso zuen saria Eneko Goia alkatearen eskutik.
Last Tour enpresa eta Gasteizko Udala seinalatu ditu erantzule gisa, azken horrek "langileon prekaritatea finantzatzen eta legitimatzen" duela nabarmenduta. Azkena Rocken aritu diren hainbat langileren lekukotzak bildu ditu LASek.
Debagoienan izan den hardcore talde bakarrenetarikoa da Fly Shit. Asmo handirik gabe eta egiten dutenean erabat sinistuta; presak estutu gabeko, eta era berean, etenik gabeko ibilbide sendoa daukate bizkarrean. Are gehiago, ez dute inoiz kontzertu txarrik eman, ezta soberako... [+]