Aste honetan entzun dut erredakzioan laguna: “Gu orain batzuetan presaka, ezin iritsita ibiltzen bagara guztia digitalizatuta dugula, lehen nola egiten ote zuten mundu digitalik gabe?”.
Hortik hasi da elkarrizketa (eta tartean ARGIAko dinosaurorik ez geneukanez, ez dugu erantzun zehatzik atera). Produkzio guztia da aldatu dena, kate osoa; argazkitik hasi eta inprentaraino antza. Antza. Nola aldatu ote da?
1988an sortu zen Antza inprenta Egia auzoko Ametzagaiña txokoan, ARGIAren altzoan. Bi urteren buruan lekualdatu ziren guztiak gaur egun gauden Lasarte-Oriako pabilioietara. Ez du zerikusirik orduko lan egiteko moduak eta gaurkoak, eta era digitalaren atarian hazi den gazte honi duela ia 30 urteko Antza haren funtzionamendua azaltzeko eskatu diet langileei.
Paperean inprimatutako argazkia gela ilun batean plastiko berezi batera pasatzen zen, eta bitartean testua ordenagailuan idatzi, irudiarentzat hutsunea utzi eta hori beste plastiko batean inprimatzen zen. Hor hasten da eskulanaren artea. Honek orriak prestatu, eta kateko ondorengoak orri bakoitzarekin plantxak egiteko muntaia osoa egiten zuen. Plantxak egin eta makinara.
Gaur egun oinarrizko lau koloreak batera emateko makina badute Antzan, baina 1990eko hamarkadan makina bakarra zuten, sartu-irten bakoitzean kolore bat emateko sistema zuena. Beraz, plantxak eta papera lau aldiz pasa behar izaten zituzten kolore guztiak hartzeko.
Autoedizioa izan zen lehen aurrerapen teknologikoa. Argazkia eta testua eskuz muntatzetik eskaner bidez argazkia ordenagailura pasa eta bertan editatzen hasi ziren. Geroago etorri zen digitala. Honek eskanerrak erredakziotik desagerrarazi ditu, eta zuzenean plantxak sortzeko manipulazio guztia ordenagailuan egiten da.
Lau lerrotan azaldu ditudan aurrerapen horiek horrela irakurrita tontakeria badirudite ere, produkzioan izugarrizko pausoak izan dira. Gazte ezjakinak galdetu die bidalketak egiteko astearterako denak prest egon behar badu eta orain astelehen goizean inprimatzen bada aldizkaria, ea garai hartan noiz hasten ote ziren. “Ostegun goizerako inprentan”, erantzun didate. Ideia bat egin dezaket zer zekarren eskulan horrek guztiak.
Gaur egungo eta etorkizuneko mundua ulertzeko gakoak eskaintzen dituen ezinbesteko liburua kaleratu du ARGIAk, Pello Zubiria Kamino kazetariaren eskutik. Aldizkariaren Net Hurbil sailean hogei urtez egindako artikulu mamitsuetatik abiatuta, munduko bazter askotako krisi eta... [+]
Garbiñe Larrearen Sendabelarrek dakitena liburuak iaz izandako arrakastaren ondoren, proposamen berri batekin datorkigu aurtengoan: Sendabelar baratzea. Aurreko lanean sakonean landutako 12 sendabelar aukeratu eta horiekin baratzea sortzea proposatu digu, horretarako... [+]
Garbiñe Larreak Sendabelar baratzea argitalpena aurkeztuko du Hernanin, azaroaren 26 goizean. Egileari galdetu diogu bai loreontzietan eta bai baratzean norberak lantzeko moduko hamabi sendabelar proposatzen dituen liburuxka biribil honetaz. Maitane Gartziandiaren... [+]
Ilargia eta Landareak agendan Jakoba Errekondoren aspaldiko konplizea da Antton Olariaga marrazkilaria. 2023ko aleari ere berak jarri dizkio irudiak, eta sortze prozesuaren inguruan gehiago jakiteko, elkarrizketa egin diogu komikigile usurbildarrari. Baratzerik ez omen du, baina... [+]
Honezkero 2023. urtera begira jartzea gehitxo irudituko zaio norbaiti akaso, baina errealitatea da bi hilabete eskas falta direla urte zaharrari agur esateko. Baratzea, landareak, lorategia nahiz fruta-arbolak dituztenentzat ia ezinbesteko tresna bihurtu den Ilargia eta... [+]
Lurra herriari deika kanpainaren bigarren kolpea iritsi da. Pandemia garaian jarri zuten martxan proiektua ARGIAk eta Euskal Herriko agroekologia mugimenduak elkarlanean. Kutsatze arriskua zela-eta azokak debekatu zirenean, saltoki handiak irekita mantentzen ziren bitartean.
Urriaren 13an Alegian aurkeztuko du ARGIAren Bizi Baratzea proiektuak Ilargia eta Landareak 2023ko agenda. Ilargiaren arabera datorren urtean garai bakoitzean zer lan egin azaltzen du, bai baratzean, basoan, lorategian eta fruitu-arboletan. Aurtengo agendaren gaia animaliak da,... [+]
Santi Cobosen ahozko testigantzan oinarrituta, espetxearen erretratu bat da Zigor Olabarriaren Txori Urdinak liburua. Santi Cobosek (Leon, Gaztela, 1968) bizitzaren erdia eman du preso. Pairatu ditu torturak, jipoiak, muturreko isolamendua, FIES sailkapena; burutu ditu ihes... [+]
