Pedro eta Pablo, norentzat ote xanpaina?

Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

Sanferminek hamaika istorio uzten dituzte hiriaren hamaika zokotan. Batzuk aireratzen dira eta beste batzuk santa sekulako lurraldean geratuko dira, sortu ziren txokoetan iltzatuak, preso, aieneka, sortzaileen kontzientziak astinduz edo betirako galduta. Asun eta Antton gure bi lagunen gertaerak joan den uztailaren 13ko bazkariko plater artera egin zuen jauzi lotsagabe.

Sanferminetako egun dotore horietako bat gozatu ondoren etxeratu dira bikotea eta haurrak eta egon-gelara sartzean, ui, ahozabalik geratu dira guztiak sofan lo seko zegoen gizonari begira. “Ama, nor da hori?”, galdetu du ume batek; “zer egiten du gure manta berriarekin gainean”, beste umeak. Ama-aitak ahozabalik jarraitzen dute erreakzionatu ezinik. Irudiaren inpaktua erdi gainditu dutenean amak atera ditu haurrak egon-gelatik eta aita zer egin jakin gabe geratu da: “Esnatuko dut? Nola erreakzionatuko du? Eta eraso egiten badit?”. Tira, emaztea berriz egon-gelan sartu denean esnatzea erabaki dute. “Aizu, esnatu”. Eta begiak zabaltzean, gizona ere aurrez aurre zuena sinetsi ezinik dago: “Nortzuk dira hauek? Non nago? Zer egiten dut hemen?...”, pilatzen ari zaizkio erruki barik dinba-danbada ari zaion buruan.

Eta altxa da sofatik gizona zerbait azaltzeko asmoz, baina egoera okertu besterik ez du egin, senar-emaztearen aurrean biluzik agertu baita. Amak salto batean komunera egin eta “tori toalla”. Segundu gutxi baina amaigabeetan halaxe daude aurrez aurre bikote eta gizona, zer esan jakin gabe ere. “Jean-Pierre naiz, etxeratu naiz, dutxatu eta lotarako etzan naiz, baina bistan da nahastu naizela”. Eta nola, Iparraldeko taldeak alokatua duen beheko pisuan beharko bailuke Jean-Pierrek, baina ez du gogoratzen nola heldu den gora. Lotsatua da guztiz eta ahal dituen azalpenak eman ondoren eta nola-hala hamaika bider desenkusatuta,  beheranzko eskailerak hartu ditu. Hurrengo egunean bonboiak eta xanpaina botilarekin itzuli da goiko pisura, oraingoan ere ondo dutxatua, baina jadanik jantzita.

Alfredo Pérez Rubalcaba gertakizuneko bikotea bezain txunditua geratu zen iragan maiatzaren 25ean, Europako hauteskundeen emaitzak jakin zituenean. Are eta begi zabalagoekin egiten zien so Podemosek Espainiako Estatu osoan lortutako emaitzei: 1.245.000 boto, emandako botoen %7,97 eta bost eurodiputatu.

Egoera horrek altxatu du PSOE­ko idazkaritza nagusira Pedro Sánchez, hauteskunde primarioetan Eduardo Madina eta José Antonio Pérez Tapias aisa gainditu ondoren. Helburu bat du orain 42 urteko idazkari nagusi berriak. Bigun esanda, PSOE dagoen hondamenditik ateratzea; gogorrago arituz, hilotza berpiztea. Sutan frogatuko da eltzea eta, beraz, ezin esan Sánchezek zer egingo duen, baina barne hauteskundeetan zabaldutako irudia ikusita ez dirudi PSOEri behar duen aldaketa sakona ekarriko dionik. Eta aldaketa sakon barik, PSOEk hondoratzen jarraitzeko txartel guztiak ditu. Sánchezek aparatuari lotutako irudia eskaini du, txintxoa, marrarik gainditzen ez duenaren itxura, ez azalean ez mamian. Berak zentro-ezkerrean ondo kokatu nahi du PSOE zaharra, horrela sozialdemokrazia espainiarrak zentro-eskuinerantz egindako bidaia zuzenduz. Baina oztopoz josia du ahalegina. Oztopo batzuk barne mailakoak dira: ezusteko handirik ez bada, lehena bera, gero aparatua, ezkerrerago dauden militanteen etsipena, Ibex 35ekiko sinbiosia... Eta beste batzuk kanpokoak, funtsean krisi ekonomikoa eta Podemos, baina baita Izquierda Unida bera ere, bi hauek PSOEren kalan arrantzatzekotan daude eta.

Eta zer gertatuko da Podemosekin? Iraungo al du? Eta hemen ere erantzun garbirik ez, baina orain arte arrakasta eman dioten faktore guztiak hor daude. Krisia geratzeko etorri da eta kasurik onenean ere ez da lehengo maila ekonomikorik berreskuratuko. Horrez gain, indar politikoa orain antolatuago dago eta jauzirako prest. Asmatuko ote dute? Saiatzea bera ere ez da gutxi, nahiz eta boterea eskuratzeko aliantzak ezinbestekoak diren Espainian. Eta eskuina bera guztiz batua bada, nola ez da batuko ezkerra hari instituzioak lehiatzeko?

2015eko maiatzeko udal hauteskundeetan izango da lehen termometroa eta urte bereko urriko hauteskunde orokorretan bigarrena. Nork jasoko ditu xanpaina eta bonboiak orduan, Pedrok ala Pablok?

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


ASTEKARIA
2014ko uztailaren 20a
Irakurrienak
Matomo erabiliz
Azoka
Kanal honetatik interesatuko zaizu: Iritzia
2024-07-17 | Gorka Menendez
Zenbateraino izan behar dira txikiak nekazari txikiak?

Gaur egungo ezker mugimenduaren zati handi batek, intuitiboki bada ere, eskala txikiko nekazaritza aldarrikatzen du zalantza askorik izan gabe. Hala ere, txikitasunaren aldarrikapen horrek baditu bere kontraesanak: tamaina txikiko ustiategi batek, definizioz, ezingo du elikagai... [+]


Euskaldunak

Eusko Jaurlaritza berriko bozeramaile Maria Ubarretxenak lehenengo elkarrizketa Euskadi Irratiari eman zion. Solasaldian asmoez jardun zuen, kontu orokorrak adierazi zituen, ezinbestean, gobernua martxan jarri berri zegoelako. Adeitsua izan zen tonua kazetari eta eledunaren... [+]


2024-07-17 | Iñaki Barcena
Ekofaxismoa al datorkigu?

Kapitalismoak sortutako krisi ekosoziala ondoez globala ari da eragiten planeta osoan. Baliabide material eta energetikoen "gailurrek", hazkunderako eta metaketarako mugak ezarriz, natura eta gizartearen arteko desorekak ekartzen dituzte. Estraktibismoaren gurpil... [+]


Defendatu behar duguna

Ikasle batek erran zidan, behin, testu bat aztertzen ari ginela: “Pertsonaia eri da: geldi-geldia pentsaketa ari da bere buruan”. Bistan dena, erranaldi horrekin, gaizki adierazi zuen gogoan zuen iruzkina, erran nahi baitzuen pertsonaiaren ezontsa nabari zela haren... [+]


2024-07-17 | David Bou
Agur esaten ikastea

Zerbaiti edo norbaiti agur esatea abandonuarekin, amaierarekin eta, azken batean, dolu-prozesuarekin lotutako ekintza izan ohi da. Seguru noizbait esango zenutela –edo norbaiti entzungo zeniotela– “ez zaizkit agurrak gustatzen” esaldi tipiko eta topikoa... [+]


Teknologia
Euskalgintza digital kritikoa

Euskara, eremu digitala den itsasoan ezagutzara eta harremanetara abiatzeko portua da. Adimen artifizialarekin, portu horretatik mundu osoarekin euskaraz harremanetan jartzeko aukera ematen dela dirudi. Euskararen automatizazioa laguntza ederra da belaunaldi berriekin euskal... [+]


2024-07-17 | Ula Iruretagoiena
Lurraldea eta arkitektura
Hemengoa

Ordenagailua itxi, txankletak jantzi, eguzki-kremaz laztandu. Nora zoaz oporretan? Oporrak egitea nonbaitera joatea dela normalizatu dugu, deskantsuak distantzia behar duelako, diogu. Eta bidaia egitean, turista bilakatuko gara, izendapen aldaketak deserosotasun bat sortzen... [+]


Materialismo histerikoa
Txatarra

Usainak keinuren bat eskatzen zuen, baina berak egin ez zuenez (ezin zitekeenez beste usainik espero), besteok ere ez. “Ez, ez, ez daude denak. Bizirik dirautenen atalik ez dago, ez dut inor bizirik utzi, adibidez, ezpainik gabe (ikusi dituzue? Horiek perfektuak iruditzen... [+]


Eguneraketa berriak daude