Orain gutxi Nazio Batuen Erakundeak (NBE) sustatutako txosten batek adierazi zuen berotegi efektuaren eraginez itsas maila hazten ari dela, zenbait lekutako ekosistemak aldatzen ari direla, lur txiroak gero eta gehiago direla, itsasoetako arrainen kantitatea beherantz doala eta beste hainbeste egoera kezkagarri biziko ditugula. Halaber, itxaropenerako ateak zabalik utzi ziren, betiere karbono dioxidoaren isurketa neurri garrantzitsu batean eteten bada.

Bitartean, gauza jakina da krisi ekonomikoaren eraginez munduko estatu aberatsenek joan den hamarkadan isuri zuten gas karbonikoaren kantitatea baino gutxiago isurtzen ari direla orain; Europan eta AEBetan nabari da beheranzko joera, baina arrazoiak ez dira berberak herrialde guztietan, gehienetan krisia izan baita arrazoia, eta oso gutxitan ekonomi ereduaren aldaketa.

Oraintsu irakurri dugu Espainiako Gobernuak AHTren Bergarako korapilo garrantzitsuaren lehen zatia lizitatuko duela eta Eusko Jaurlaritza kexu agertu dela gehiago itxaron zuelako. Batek hauteskundeak medio aterako zuen lizitazioa eta besteak begien bistan hiltzen ari zaion lan faraonikoaren aurreko inpotentzia adieraziko zuen.

Aipatutako adibide hau krisitik ateratzeko aurkezten ari zaigun garapen ereduaren isla baino ez da. Europako herrialde askotako eta batez ere Espainiako autobide, aireportu, AHT eta tren normalaren linea gehienak zenbaki gorritan dauden bitartean porlana da berriro krisitik aterako gaituen giltza magikoa. AHTrako tramu asko, Pasaiako kanpo-portua edota Hondarribiko aireportua zabaltzea, eta nola ez, eraikuntza sektorea berriro gogotik indartzea dira hazteko errezetak.

2007 eta 2008 urteetan krisia hasi zenean batek baino gehiagok aipatu zuen aurreko eredu ekonomikoa amaitu zela eta ekonomia sistema berri baten atarian ginela; orain aldiz, ekonomia indize-kontua besterik ez da, indizeak hobetu egin behar dira eta azkar gainera. Horretarako enpresa multinazionalen errezetak izan daitezke berehalako emaitzak eman ditzaketenak, porlanean eta azpiegitura erraldoietan oinarrituta.

Berotegi efektua handituko dela baina langabezia txikitzen bada ordaindu daitekeen prezioa dela esaten ari zaizkigu, eta bestalde, hemendik 10 edo 20 urtera izango dugula gaiari heltzeko aukera.

Oso gutxi dira hazkundea birziklapenaren, teknologiaren eta etxeen, azpiegituren eta enpresen berrerabileran planteatzen dutenak, presaka atera behar baita krisitik eta horretarako gauzak erdipurdika egitea zilegi baita.

Ez dugu ezer ikasi, ezta ikasi nahi ere, eta gainera, ziurren, Lurrak aukera berriak emango dizkigu.