2012ko urriaren 16an Antoine Sollacaro abokatu eta korsikar nazionalista beteranoa tirokatu zuten Ajaccio inguruko gasolindegi batean. 1998an Claude Erignac prefeta hil izanaz akusatuta biziarteko kartzela-zigorra ezarri zioten Yvan Colonna militante independentistaren abokatua izan zen Sollacaro. Bertsio ofizialen arabera, baina, haren hilketak ez du zerikusirik horrekin. Hedabideek zabaldu zituzten datu hotzen artean, hau: “2008tik 101 hilketa izan dira 300.000 biztanleko uhartean. Siziliakoa baino larriagoa da Korsikak bizi duen egoera”. Eta erantzunik gabeko galdera bat airean: “Nork hil zuen Sollacaro?”. Nork hil zuen iazko azaroan Jacques Nacer, Korsika hegoaldeko Merkataritza Ganberako presidente eta lider independentista ezaguna? Nork hil du apirilaren 25ean Jean-Luc Chiappini, Korsikako Natur Parkeko presidentea? Herrialdea zeharkatzen duen GR20 mendi ibilbidearen diseinatzailea izan zen Chiappini. Ezker eskuin, uharteko lurren %40 babesten du legeak, negozio-gizon espekulatzaileek desio dituzten kostaldeko zenbait gune tartean. Izan dezake Chiappiniren hilketak zerikusirik horrekin? Baliteke, baina poliziak erantzun zehatzik ez du eman oraindik. Hamar hilketatik zazpi argitu gabe geratzen dira Korsikan.

Sollacaro akabatu zuten 2012ko asteburu horretan, Ligue1 mailan 2005etik lehenengoz, elkarren artean jokatu zuten Ajacciok eta Bastiak, tradizionalki mugimendu nazionalistetatik hurbil egon direnak, herrialdeko gainerako futbol taldeak bezala. Derbia hasi aurretik bi afizioek Dio vi Salvi Regina korsikar ereserkia abestu zuten hildako abokatuaren omenez. Futbol partida hori du abiapuntutzat Aitor Lagunas kazetariak Panenka aldizkariaren 17. zenbakian plazaratutako La batalla de Córcega (Korsikako gudua) erreportajeak.

Tragediak batuta

1992ko maiatzaren 5ean, Bastia eta Marseillako Olympique taldeen arteko Kopako finalerdia hasi baino lehen, Furianiko estadioko harmaila gehigarriak erori eta 18 lagun hil ziren. “Hemen orori buruz hitz egin daiteke: independentziaz, mafiez... baina Furianin gertatutakoaz ez; gurea herrialde txikia da eta guztiok ezagutzen dugu han zegoen norbait”, dio Thomas Andrei kazetariak.

François Mitterrandek bere garaian eta duela gutxi François Hollande frantziar presidenteek hitz eman zuten Gobernuak dolua errespetatu eta ez dela futbol partida gehiagorik jokatuko maiatzaren 5ean. Urratsik ez du eman, ordea. “Data hura oraindik sakratua ez izatea errespetu falta handia da”, kexu da Jean-Paul Cappuri, Furianin zegoen Corse Matin egunkariko kazetaria: “Badirudi soilik korsikarrei dagokien drama dela, baina Frantziako futbolak sekula jasan duen tragediarik handiena da. ‘Gera zaitezte zuen doluarekin, zuen oroitzapenekin, eta ez zaitezte irlatik atera’ esango baligute bezala da”.

1970eko eta 80ko hamarkadetan “lurraren kriminalen” aurkako eraso ugari burutu zuen Korsikako Askapen Nazionalerako Fronteak (FLNC), 1990ean bitan zatitu zen arte: Canal Historique batetik eta Canal Habituel bestetik. Elkarren arteko kontu-garbitzeek hamabi hildako eragin zituzten eta mugimendu independentista izugarri ahuldu zen. Furianikoaren osteko elkartasun uholdeak zatiketa horren zauriak sendatzen lagundu zuen, baina injustizia eta diskriminazio sentipenak bizi-bizi dirau uhartean. 1972an Bastiak Kopako finala galdu zuen Marseillako Olympique-ren aurka. Garaikurra ematean irabazleen kapitainari zuzendu zitzaion Georges Pampidou presidentea: “Kopa hau frantziar lurretan geratzeak poztu egiten nau”. Korsikarrek ez dute ahaztu.

1990eko hamarkadan, askapen mugimenduan zatiketa eman zenean, eta ziurrenik horren ondorioz, Korsikako futbol taldeek txakal-aldi luzea sufritu zuten, 2009an Bastia amateur mailara jaistear egon zen arte. Bederatzi bazkidek –iturgin bat, mekanikari bat eta elektrizista bat zeuden haien artean– taldea erosi zuten, eta ordutik elkarren artean kudeatzen dute.

Garai ankerrenak gaindituta, suspertzen ari da nazionalismo korsikarra. Irlako ekonomia turismoan soilik oinarritzerik nahi ez duen mugimendu independentistak igoera handia izan zuen 2010eko eskualde hauteskundeetan, nazionalismoaren adar desberdinek %35eko babesa jaso zutenean. Garai bertsuan hasi zen irlako futbol taldeen suspertzea eta, era berean, selekzioaren berpiztea.

Korsikako hamaika jokalarik jokatu zuten azken derbian, Sollacaro abokatuaren omenezko isilunearekin hasi zen hartan. Alain Orsoni lider nazionalista ohi eta Ajaccioko gaur egungo presidenteak tristuraz oroitzen du bere adiskidearen heriotza.