YOLANDA BARCINAK legealdiari eutsiko ote dion hala ez, hori da berriz galdera Nafarroan. Kongresuaren aurretik, UPNko aparatua ere aurka jarri zitzaionean, lehendakari egunak agortzear zituela pentsatu zen, baina ezustean, kongresua irabazi eta eutsi egin zion, bere irudia sendotzea lortuz.

Zentsura mozioak, aldiz, berriz ekarri du lehen lerrora bere ahulezia eta Miguel Sanz, Enrique Maya eta Alvaro Mirandaren inputazio judizialek nabarmen indartu dute ataka estua. Bere parlamentari izaerak urrundu du amildegitik oraingoz, baina batzorde iraunkor horretako laugarren kidea izanik, oso posible da Espainiako Auzitegi Gorenak bera ere inputatzea. Oro har, iraunkorreko lau zaldunak inputazio hauetatik libre ateratzen badira, Barcinak arnas apur bat hartuko du, bestela gainbehera areagotuko da.
PPk Eusko Jaurlaritza utzi zuenean, zenbat aldiz esan zuen Patxi Lopezek ez zituela hauteskundeak aurreratuko? Eta Jose Luis Rodriguez Zapaterok, asteazken arratsalde gogoangarri haietan, zenbat ezezkorekin erantzun zion Espainiako Kongresuan Mariano Rajoyri? Gero eta argiago dirudi, komeni zaionean UPNk ere aurreratuko ditu.

Oso gaitza da lehendakari batek legealdiari halako egoera batean eustea: aurrekontu luzatuak, funtsezko legerik aurrera atera ezinean, krisi egoera latzean neurri sendoak hartu ezinik, murrizketa gogorrekin, UPNren barruan arazo handiekin, ustelkeria kontuak... Pentsa liteke, beraz, Nafarroako lehendakaria ere bere abagunearen bila dabilela. Inputazioetatik libratzen badira, halako zerbait pentsa dezake Barcina andereak udazkenari begira: “Gainditu dut alderdikoa, gainditu ditut inputazioak, orain da Nafarroako gizarteari ordagoa luzatzeko unea: edo ni, edo oposizioaren kaosa”. Oso bere estilokoa litzateke.

BILDU-NABAI-KO indarrek aurkeztutako zentsura mozioak 18 boto lortuko ditu, Ezkerra eta Geroa Bai-ren baiezko kritikoa eskuratu ondoren. Baina 26 boto beharko lirateke Barcina kanporatu eta Juan Carlos Longasek bere lekua hartzeko. Eta PSNk ez du halakorik nahi, eta ez dago garbi 2015eko udaberria baino lehen halakorik nahiko duen.
Hamar urtetan Nafarroako Legebiltzarra ez da irauli, baina asko aldatu da. 2003an Aralarrek, EAk eta EAJk zortzi eserleku zituzten.  NEBk lau. Orain indar berberek gehi ezker abertzaleak 18 dituzte. Sei jarleku gehiago asko da, baina are gehiago da ekimen horren buruan ezker abertzalea bera dagoela ikustea.

UPN estu agertuko da, baina oposizioak bota ezin duen harresia da oraindik ere. Eta ezin du bota, PSNk nahi ez duelako. Aitzakia, Bildu. Eguesibarren onar dezake zentsura mozioa, hartan Bildu ere ezinbestekoa izan bazen. Gipuzkoako Diputazioan edo Donostiako Udalean izan daitezke akordioak Bilduren aurrekontuak onartzeko. Nafarroako Legebiltzarrean ez. Orain arte UPNrekiko ezin aldendu horrek gainbehera ekarri dio (Urralbururen garaian 19 eserleku, egun 9), eta itxura guztien arabera, ezer egin ezean hala jarraituko dute.

Nafarroako indar politikoak hauteskundeetan pentsatzen ari dira dagoeneko eta ez litzateke komeniko egoera hau asko luzatzea, horrek gobernu jardueran behar bezalako indarrarekin ez aritzea dakarrelako. Bizi diren garaiotan, krisiak gobernu zabal eta sendoak behar ditu. Eta gerria malgu.

Zalantzarik gabe, oposizioaren indar erakustaldia hor dago, baina egia da baita ere, gaur gaurkoz oso gaitza duela alternatiba eratzea. Gerora ere, eserleku kopuruak emango du, baina nork gidatuko luke Gobernua? Horra beste koska handi bat. Bilduk badaki oso gaitza duela hori bera izatea, baina bototan indar klabea da; PSNk nahiko luke, baina akaso beste guztiek ez, eta gainera dagoeneko zenbakiek ez diote aukera hori emango. Geroa Baik sekulako esperantza du alde horretatik, eta bere burua ikusten du oposizioko zentralitatean PSN eta Bilduren arteko bisagra lanetan. Egia esan, orain arteko hautagai sendoena dute. Gaur gaurkoz, Barcinari aurre egiteko oposizioak duen hautagai egokiena seguruenik. Yolanda Barcina edo Uxue Barkos, behar bada hori izango da Nafarroako datozen hauteskundeetako dilema nagusia.