Joan den astean Espainiako Gobernuan inposatutako lan erreformaren kontrako greba orokorra izan zen Euskal Herrian eta Espainiako Estatuan. Langileen, sindikatuen eta gizartearen eskubideak murrizten ditu erreformak, enplegua are gehiago eskasten du, kaleratzeak merkatzen ditu eta emakumeak are okerrago tratatzen ditu. Erreforma, patronalaren, bankuen eta “merkatuen” zerbitzura egina dago, eta ongizate estatua desegitea du helburu, langileek euren borrokaz azken hamarkadetan lortutako ongizatea.

Testuinguru horretan, langileek eta herritarrek euren buruari galdetzen diote ea grebek, eta zehazki greba orokorrek, zerbaitetarako balio ote duten. Izan ere, erreforma inposatu duen Gobernuak adierazi du, greba orokorra eginagatik ere, ez duela bere politika aldatuko. Gainera, sistema kapitalista bere bozeramaile mediatikoekin saiatzen ari da herritarrek euren aldarrikapenak eta mobilizazioak lagatzea: “Ez baitute ezertarako balio izan, egun bateko soldata galtzeko izan ezik”.

Baina grebak eta herritarren mobilizazioak inoiz ez dira porrota, helburuak berehalakoan lortzen ez badira ere. Arrazoi nahikoa egonik greba eta mobilizaziorako, hura egiteko deialdia eta parte hartzea –Euskal Herrian oso inportantea–, guztiok bilatzen dugun gizarte berri baten funtsezko baloreen erakusgarri dira: justizia sentimendua, elkartasuna, gizartearen parte hartze aktiboa, eta batez ere, esplotazio politiko, ekonomiko eta sozialaren aurrean duintasuna erakustea. Historian, izan dira gobernuak bota dituzten greba orokorrak. Eta izan dira euren helburuak lortu dituzten greba orokorrak. Oraingo honetan, agian ez dira helburuak epe motzean lortuko, baina milaka lagunek erreformari aurre egin izana ez da inoiz porrota izango. Duintasunaren garaipena izan da. Eta aurre egiten jarraitu beharko dugu. Irmotasunez!