Ez da hori nik dudan arazoa. Ez dut egilearen bila aritu beharrik. Nik nire egilea ezagutzen dut, ez bakarrik bere liburuak. Uste duena baino askoz hobeto, gainera: Beñat Sarasola (Donostia, 1984), olerkaria eta literatur kritikaria. Filosofian lizentziaduna. Literatur Teoria eta Literatura Konparatua ikasten ari da Universitat de Barcelonan. Euskaraz bi poema-liburu argitaratu ditu eta Philip Rothen Nemesis liburua euskaratu du. Wikipedian aurkitu dut hari buruzko informazioa. Beraz, bada norbait. Hori uste du berak. Bere “ADN literarioa” Alea liburuan antzeman nion. “Poztu egin naiz zaila dela esan didatenean” esan zuen aurkezpenean. Hori duk eta! “Posible da berritzailea den zerbait idaztea? Bukatu al da abangoardia? Posible da politikoki eraldatzailea den proiektu bat eraikitzea?”, liburuarekin galdera batzuei erantzun nahi izan diela ere azaldu zuen. Ez dut nik ondo ikusten bere burua. Lepo gainean ez, behintzat. Hondartzan, beharbada. Kazetari Berria Rikardo Arregi saria jaso zuen iaz. Eta orain, Argia astekarian, Ttakun (h)errenka sailean idazten dituenak (alajaina, izen hori jarri zionak hanka baino beste zerbait gehiago behar zuen herren), artikulu irakurrienen zerrendan azaltzen dira Sarasolarenak, oso gustura eta interes handiz irakurtzen omen dizkiote, eta noski, ospea –arrakastaren izartegi elektriko hori– ezin daiteke txarrago sentsurik ez duenarentzat, eta halaxe dabil orain guapitoa, argiak itsututa. Harrotu egin zaigu, euskal letra aerodinamikotako gure Cesc Fabregas, euskal poesia antipoetikoaren gure Justin Bieber, euskal pentsalari erbesteratu berrien gure Tom Cruise ilehoria. Izan ere, ezin esan guapoa ez denik. Kirmen Uribe Bilbao-New York-Bilbaoko pregoilari jantzian baino askoz ere ederrago, dudarik ez egin. Zutabe aldizkariko sortzaileek munduko poeta sexienen zerrenda ezagutzera emango balute, bertan Joan Mari Irigoien, Bitoriano Gandiaga eta Beñat Sarasola aurkituko genituzke, besteak beste. Arrakastatsua, gaztea, galanta, sinpatikoa, azkarra eta xarmagarria. Ondorioa: literatura egin nahi du. Balizko nobela batean berrerabiltzeko moduko ttakunak idatzi. Aurreratuko dizuet: Uxue izango da hiltzailea eta José Luis, berriz, detektibea. Beñat Sarasola, Argia, 2286. zenbakia, 2011-07-24. Eskuartean daukat froga. Ia argitutzat daukat kasua. Zer egingo dugu ba, kapritxoa sartu zaio mutikoari. Eta gainera lehen euskal best seller onena idatziko du gure kontura. Okerrena, Uxue pertsonaiak trabarik gabe onartu diola emandako papera. Are okerrago, “hiltzaile izateko ohorea” ematen diola aitortu zion bere eta bion egileari. Ikertu egin behar dut Uxue delako hori. Bihar. Gaur, nik nirea esango dizut, Sarasola jauna: greba egingo dut nire eskakizunak betetzen direla egiaztatzen dudan arte. Bost dira: pertsonaia astakirtenei José Luis jartzen zaie, normalean, ba niri Ander esango didazu, Ander BlackBerry. Hori lehenengoa. Bigarrena: Amy Winehouse zenaren ile berdina eramatea Uxuek. Hirugarrena: inoiz gure nobelarekin telesaila egingo balute, niri Kandido Urangaren ahotsa jartzea. Lau: Roberto Bolañoren liburu bat, dedikatua. Eta bost: zure hilketa argitzeko agindua lehenbailehen ematea.