Gernikako Akordioaren ostean, ETAren eta ezker abertzalearen ibilbideari buruzko ikuspegia eman digu Koldo Ordozgoitik

Ezker abertzale tradizionalaren barruan ibilbide berria zabaldu da: erabaki politikoa berea izatea erabaki du. Sortu alderdia legeztatzeko estatutuak aurkeztu aurretik, euskal gizartearen aurrean adierazitakoa oso esanguratsua da: “Biolentziaren ibilbidea bukatu da eta aurrerantzean politikaren bidean soilik arituko gara”, alegia.

Horrek ETAk egiten duena haren gainean geratzea ekarriko du. ETAk zor dio herri honi bere jarduera bukatzea eta ezker abertzale tradizionalak hartu duen bide hori zabaltzen laguntzea. Noski, bidean koskak daude beti. Hau dena hauteskundeen garaian gertatzen ari da. Ezker abertzale tradizionalak, batetik bere indarrak metatu nahi ditu eta ibilbide politiko soila urratu nahi du, baina bi plano horien nahasketa momentu honetan ez da erraza. Politikaren bi planoen nahasketak beste faktore batzuk sartzen ditu ibilbidean.

Bere ibilbide propioa egiteko hartu duen jarrera begi-bistako da, baina lehenago aipatutako horrek kontraesanak sortzen dizkio beste esparru batzuetan. Esaterako, Frantziako Limogesen izandako tiroketa larria da, erakunde armatuaren barruan norabide horretan ez doan zerbait dago. ETAk alde politikoa atakan jarri du eta adierazpen politikoa ondo egitera behartu, izan ere, alde politikoak gertatua ondo zehaztu behar du. Orduan, iraganaren errepikapen kutsua badago gauza batzuetan. Dena den, nik espero dut gauzak ezker abertzaleak erabaki duen bidetik joatea. Iñigo Iruinek Auzitegi Goreneko Aretoan esan zituen hitzek berresten duten bidetik segitzea”.

Koldo Ordozgoiti Ibarretxe lehendakariari buruz

Juan Jose Ibarretxe ogibidez ekonomialaria da, ibilbide luzea egin du hainbat alorretan: hala herrigintzan nola administrazioko hainbat arlotan. Bere ikuspegi ekonomikoaren funtsa eremu horretan jartzen du, funts hori pertsonarengan oinarritzen du. Liburuan agerikoa da hori, arlo hori bere doktore tesian zabal sakondu du. Hau da, aurrera begira giza garapenaren kontzeptuak eta horren beharrak funtsezkoa direla dio: printzipio etikoa eta demokratikoa eta giza garapen iraunkorra. Balore etikoak, bakezko bideak eta bide politikoak beharrezkoak ikusten ditu eta hauekin erabakitzeko eskubidea; pertsona nahiz herri bezala. Ekonomia eta politika giza garapen iraunkorrarekin lotzen ditu, baita pertsona eta gizarte kontzeptuarekin ere. Horiek dira beraren politikaren eta bizitzaren ardatza. Bere ibilbidean oso markatua daude ildo horiek. Halaber, berdintasunaren alde egiteko, bere proposamenean emakumezkoen eta gizonezkoen aukera berdina aldarrikatzen du.

“Arnaldo Otegiren jarrera eta ibilbide politikoa errespetuz hartzen ditu Ibarretxek”

ETAk Madrilgo T-4ko atentatua egin ondoren jokoz kanpo geratu zen Zapatero, baita neurri batean ezker abertzalea ere. Lizarra-Garaziko Akordio garaian ere Arnaldo Otegiri eta ezker abertzaleren buruzagitzari antzeko gauza bat gertatu zitzaion ETArekin. Orduan, une batean, ezker abertzaleak Eusko Jaurlaritzarekin kale borrokari babesa guztiz kentzea hitzartu zuen. Horren inguruan 1999ko irailean egindako adierazpenetan egunkarietan jasota daude; goizean –manifestazio baten ondoren– eta arratsaldean –EHen prentsa ohar baten bitartez–. Igandean baina, ETAk su-etena amaitutzat jotzen zuen agiria kaleratu zuen. Garai hartan sinatu ziren Euskal Herrian Mitchell printzipioak lehendabiziko aldiz, baina ezker abertzalea gauza batean ari zen, eta beste batzuk [ETA] beste batean. Antzeko gauza errepikatu zen Loiolako negoziazioetan urte batzuk geroago.

Ibarretxe lehendakariak dena den, Arnaldo Otegiren jarrera eta ibilbide politikoa errespetuz hartzen ditu, politikari prestutzat dauka. Bere ustez, espetxean egotea bidegabekeria da.

Juan Jose Ibarretxek Pasqual Maragallen inguruan esana

Liburuan Ibarretxek eta Maragallek izandako hiru elkarrizketa daude, bik berdinak dirudite, baina bi une ezberdinetan izan ziren, esanguratsuak biak. Lehendakariak kontatzen duenez, PSOEren ibilbidean Zapaterok sarritan aipatu du España plural delakoa, baina horren bukaeran Magarallek hauxe dio: “Nik federalismoaren bataila ez dut PPren aurka galdu, nire etxean baizik”. Zoritxarrez, Kataluniako eta Euskadiko estatutuen erreformak bidean geratu ziren. Baina ibilbideen hasierak hemen izan ziren. Ibarretxeren -Eusko Jaurlaritzaren- jarduera politikoak mugitu zuela status quoa. Liburua egitean, Maragallek esan zituenak Ibarretxerekin hitz egin ondoren prentsan esanak daudela jabetu naiz. Kataluniako Generalitateko presidenteak hauxe zioen, -memoriaz ari naiz-: “Euskaldunek beren bidea daukate. Guk ere gure ibilbidea planteatzen dugu Estatuan, egoki egoteko eta erabakitzeko”. Neurri batean Maragallek bide hori planteatzen zuen, baina argi dago ere, bide hori neurri handi batean PSOEren baitan bukatua dela. Nire interpretazioa besterik ez da, noski, baina Ibarretxe lehendakariak eta Maragall president-ak izan zuten harremana eta elkarren eragina nabarmena dira. Maragallek esaten duena oso esanguratsua da. Esanguratsua den bezala, orain bertan Katalunian dagoen eztabaida. Apirilaren 10an burutu zen herri galdeketa Bartzelonan. Artur Mas Generalitateko Presidenteak bozkatu egin zuen eta egun CiUko kide eta Generalitateko bozeramaileak Francesc Homs jaunak eta CiUko Oriol Pujolek “guk erabakitzeko eskubidearen aldeko apustu egiten dugu” diote.