Ibilian-ibilian egiten da bidea. Hutsik daudenetatik, betetakoetatik edo inon ez daudenetatik. Ibiltzeko gogoa daukanak beti topatuko baitu, edozein lekutan dela ere, norabait eramango duen bideren bat. Urrats handiak edo txikiak izan, horrek ere ez du axola, pauso bat ematen den bitartean urrunago iristen baikara.

Lisabö, Inoren Ero Ni, Hotel eta Anari 2006an hasi ziren ibilian. Biderik ez, baina buruan zeukaten nora joan. Beraz, laneko galtzak jantzi eta jo eta su hasi ziren Bidehutsen lehen harriak pausatzen. Egun oraindik bidea egiten ari baldin badira ere, bizkarrean badituzte dagoeneko hamar argitalpen eta hamaika kontu. Edozein ibilaldi konpainia onean beti gusturago egiten baita.

Askatasunaren errepidean barna

Norabidea beti eduki izan dute garbi partaideek: autoekoizpena. Eta egun oraindik ez dute atzera bueltarik eman noranzko horretan. Hasiera hartatik zeukaten asmo bakarra da hori, argitaratzen den lan bakoitza norberak borrokatua izan behar dela. Bidehutsek ez du diskoetxe arruntaren lana egiten, nahiz eta ekoizpenaren katean laguntzak eskaintzen dituen.
Talde bakoitzak askatasun osoa dauka argitaratuko dena ekoizteko. Formatua ere ez da inongo eragozpena izaten; LPa, binilo singlea edota CDa, sortzaile bakoitzak erabakitzen du euskarria zein izango den. Kasu horretan ikus daiteke Bidehutsen askatasuna erabatekoa dela, eta elkarteak ez dituela mugak ezartzen.

Sorreraren aurretik, hainbat elkarrizketa izan zituzten hasierako partaideek. “Artean oraindik Metak diskoetxean geunden, eta zenbait taldek bazuten nahi bat gauzak beste era batera egiten hasteko” azaldu du Asier Zulueta Bidehutseko kideetako batek. “Hasierako nahia, Inoren Ero Nik eta Lisabök elkarren artean binilozko single bat argitaratzea zen” jarraitu du. Orduan nork gutxik argitaratzen zituen biniloak, eta gutxiago oraindik singleak baziren. Genesi hartako proiektu hark gramaje eta diseinu zehatz bat edukiko zuen, “kapritxoa zen, azken finean”. Baina lehenengo erreferentzia izan behar zuen hura atzeratu egin zen azkenean –cOUPAGES#01 2008an argitaratu zen, Bidehutsen seigarren argitalpena–, eta Lisabören Ezlekuak (2007) izan zen estreinako lana.

Irundarren diskoa SGAEren saretik kanpo plazaratu zuten, baina horrek ez du inongo talde baldintzatu. “Disko guztiak desberdinak izaten dira, eta Bidehutseko hainbat erreferentzia SGAEn lizentziatu dira. Alde horretatik ez dago arazorik, talde bakoitzak aukeratzen baitu zer egin nahi duen bere lanarekin” azaldu du Eneko Aranzasti Bidehutseko kideak.

Biniloaren kultura sustatzen

Elkartearen zimenduan filosofia konkretu bat dago: diskoaren izaera artistikoa berreskuratzea. “Diskoa gaur egun produktutzat hartzen” baita Aranzastiren ustetan. “Artelan horrek diruarekin duen lotura apurtu beharra” azpimarratu du.

Bidehutseko partaide diren taldeak askotan elkarrengandik urrun daude, estiloari begiratzen badiogu. Baina “Bidehuts eta taldeen artean erakarpen artistikoa dago, musika ulertzeko moduan. Musikalki oso ezberdinak izan daitezke, baina elkargune bat daukate euren artean” azaldu du Aranzastik.

Arestian aipatutako izaera artistiko hori berreskuratzeko lanean, biniloak bere pisua dauka. Bidehuts-eko zenbait argitalpen euskarri horretan plazaratu dira, batzuetan karpetaren barnean diskoaren CD bertsioa eskainiz. Musika ulertzeko erak lotu ditu formatu horretara. Txantxa eta irri artean, “Euskal Herrian biniloa eta rock kultura sustatzeko elkarte bezala erroldatuta” daudela zehaztu du Zuluetak. Lortuko ote duten edo ez, hori beste kontu bat da, baina bien bitartean biniloaren eskaintza areagotzen ari da Bidehutsen eskutik.

Entzulearengana inguratzen

...baina Bidehutsen izena jendeak ezagutu dezan, eurengana inguratzea ezinbestekoa da. Egitasmoa ezagutarazteko asmo horrekin, aurtengoan estreinakoz Durangoko Azokan stand bat jarri du elkarteak. “Eta ez gara azken erreferentziak aurkeztera etorri, katalogoa bere osotasunean baizik”, Aranzastiren esanetan. Hainbat diskoetxek bi edo hiru argitalpeni berebiziko garrantzia ematea kritikatu du, eta katalogoaren izaera berreskuratu behar dela azpimarratu. “Niri taldeez gain, diskoetxeak ere interesatzen zaizkit”.

Autoekoizpenak diren neurrian, diskoen banaketa arazoa da. Zuzeneko emanaldietan katalogoko erreferentziak lortu ahal badira ere, dendetan ere saltzen dute. Banaketa lan horretaz Gor diskoetxea arduratzen da. Zuluetaren ustez “ausartak izan ziren. Proiektua aurkezterakoan abstrakzio batekin joan baikinen”. Biniloen banaketan ordea ez dute eskurik hartzen, eta Bidehuts bera arduratzen da euren hedapena bermatzeaz.

Hiru urte igaro berri dira Bidehuts sortu zenetik, eta bi lehen erreferentzia kaleratzetik. Ez da denbora larregi hutsa zegoen bidetik lehen pausoak eman zituztenetik. “Ez genuen sekula pentsatu hamar erreferentzia izatera iritsiko ginenik”dio Zuluetak. Autoekoizpenak eta askatasunak eskaintzen dien bidea emankorra izan da, baina ez horregatik lanik gabea. Etorkizunari begira lanean jarraitzeko gogotsu agertu dira bi elkarrizketatuak. Orain arteko bideari segituz gero, entzuleok esker ona adierazi besterik ez dugu izango.