Atzera edo aurrera
Hasi berri da Euskal Herriko goma gaineko soka-tira txapelketa. Munduko txapelketa bi urtetik behin jokatu ohi da eta aurten ez da tokatzen. Hala ere, ia bazter guztietatik etorritako taldeak plazaratuko dira martxoaren 19an finalak jokatu arte. Honetan ere berezia da definizioz berezia den kirol hau: atzera gehien egiten duen taldeak irabazten du. Bizkaitarrak Abadiño, Altamira, Gatika eta Gaztedi. Arabarrak Badaiotz, Arrizkozubi eta Koartangoko Arana. Naparrak, Sakanakoak. Lapurtarrak, Ñapurrak eta Baionako Indarka. Gipuzkoarrak Oiartzungo Girizia eta Auzolan eta Nafarroa Beherekoa den Jutsi-Baigorri.
Azken orduan talderik osatzerik izan ez dutenak Beti Gazte, Berriozar eta Torrekolanda. Koadrila ederra beraz, dirurik ez baina ohorea gainezka duen kirolean.
Lehen saioa Mungiako pilotalekuan jokatu zen eta airean hamaika komentario zebilen. Sakanako neskak bertan ziren eta zalantzarik gabe albiste pozgarria da. Japonian 2001ean geure selekzioak behar ditugula azaldu ondoren Nazioarteko Soka Tira Federazioaren erantzuna etorri zen, eta ondorioz, lehen gaizki xamar egotetik seko jota egotera pasatu zen herri bat garen aldarrikapena.
Hiru urte luze igaro dira eta Sakanakoak sokan ikustea garai berrien seinale da. Eztabaidak epaileak txistua jotakoan. Elkarrizketak dutxa beroa hartu ostean.
Kontua da egungo egoera negargarria alda daitekeela irailean Italian Europako lur gaineko txapelketa hasi baino lehen. Norbaitek gogoratzen ez badu ere, esan, orain euskal taldeek Espainiako izen eta banderapean hartzen dutela parte nazioarteko lehiaketatan. Badakizue txunda, txunda, piperpotoa eta abar. Bakarren batzuk, iraina mingarriegia delako edo, hortik ez pasatzea erabaki zuten arerioen pozerako eta lagunen pena sortuz.
Hona heltzeko esanguratsua da T.W.I.F.eko agintarien jarrera. Coren buru dutela erabateko paper politikoa jokatu ohi du Nazioarteko Soka Tira Federazioak. Espainia dela bere ordezkaria izendatu behar duena eta geure arteko arazoak konpondutakoan azaltzeko zerbait eskatzera. Betikoa, sinplismora jo erroari ez begiratzeko.
Talante berriaren itzalpean ordea Madrilen kirol agintariak konturatu dira Espainiako Soka Tira Federaziorik ez dela eta ondorioz Euskadikoek behar dutela txapelketetan. Beno, beraiek konturatu baino gehiago belarri ertzera errepikatu behar izan diete Jaurlaritzatik denok genekiena uler zezaten. Lehen mila aldiz entzuna ez balute bezala!
Eta balizko egoera horretan kokatzen dira lehen aipatzen nituen airean zebiltzan galderak. T.W.I.F.eko ordezkariak Espainiako Kirol Kontseilu Goreneko jauntxoa nahiz dagokion ministerioko atsoa Jaurlaritzako arduradunekin bilduko balira, zertaz negoziatuko lukete? Hitz egingo, barkatu. Ikurrina bai ala ez? Zein ereserki? Nafarrak barruan direla edo ez? Iparraldeko lagunak frantsesak ote diren?
Batzuk esango dute tiraldiak kolpeka hasiz gero frentean denak lehen kolpea geratzea duela lanik zailena. Beste hainbatek goxo-goxo hastea hobe dela, presioan, indartsu bukatzeko. Horrela barre egingo digutela pentsatuko duenik ere ez da faltako. Irabazteko atzera egin behar den kirol honetan aurrera egiteko garaia heldu zaigu.
Horretarako sokatiralariek eta politikariek sokaren alde berean jarri beharra dute. Eseri eta jarrera bat hartu. Akordioa maitatu, bilatu. Bakoitzaren interesak, ahal den neurrian, neurtu interes orokorra topatu arte. Eta elkarri eskua eman arte mahaitik jaiki ez.
Unea interesgarria da sokatiraren kasua bide luzearen lehen urratsa izan daitekeelako. Hemen badakigu, Madrilen ere bai.
Nire lagun bardoak dioen bezala, etorriak lanean harrapa gaitzala.
Euskal Herriko Etxebizitza Sindikatu Sozialistak deitua, milaka lagun batu dira gaur eguerdian Donostian, “etxebizitzaren negozioaren aurka” eta “etxebizitzarako eskubide unibertsalaren alde”.
Euskal Herriko Pentsiodunen Mugimenduak deitutako eta ELA, LAB, ESK, CGT, CNT, STEILAS, ETXALDE eta HIRU sindikatuek babestutako manifestazioak Bilbon, Gasteizen, Donostian eta Iruñean izan dira. Bertan, Euskadiko eta Nafarroako gobernuei eskatu diete zerga eta aurrekontu... [+]
Dozenaka auzokidek babesa agertu diote proiektuari igandean. Alde Zaharreko lokala udalaren jabetza da, eta hiru urte dira hainbat eragilek elkarlanean okupatu zutela.
Ardatzean haur filosofia izango duen Galdera Basatiak podcastak, ez alferrik, haur filosofia tailerretan barneratzeko asmoa du. Horixe hitzeman digu Iñigo Martinezek lehen atal honetan. Podcastaren zimenduak ezarri dizkigu, markoa marraztu, eta, batik bat, haurtzaroaz... [+]
Guardian Llodio fabrikako behargin gehienek epaitegira jotzeko bidea bertan behera utzi ondoren, multinazionalak lortu du nahi zuena: enpresa errentagarri bat ixtea erabateko inpunitatearekin. Ez da egun batetik bestera sortutako estrategia, eta bide luzea izan arren, erabat... [+]
Testu hau balorazio bilera baten ondorio dela esan genezakeen agian. Ordea, balorazio bilerek sarritan uzten dute aho zapore lehor eta gazi-gozoa. Astearte arratsalde eguzkitsu bat da. 16:53. Balorazio bilerara konektatu, eta erabaki dugu limoizko karamelu bana sartzea... [+]
Aurtengo Lokizaldeako Euskararen Eguna Murieta herrian ospatu dute, larunbatean, goizean hasi eta ordu txikiak handitu arte. Zita garrantzitsua eta gozagarria da Nafarroako Lizarra ondoko eskualdeko euskaltzaleentzako.
Gasteizko Basaldea etxaldean dago kokatuta Soilik nekazaritza birsortzaileko proiektua, Abetxuko auzoan, eta Jaime Garcia, Joseba Vigalondo eta Javier Chaves dira bultzatzaileak. “Lehen sektorean, eredu agroekologikoan inkorporazio berriak bultzatzea da gure helburua,... [+]
Nekazariarentzat baratzea eragozpena besterik ez da. Egungo makina bat nekazari “aurreratuk” horrela pentsatzen du. Bere lanean ez dute baratzerik behar, ezta oilategirik, ezta sagarrondorik, ezta erlauntzarik ere.
Sugea entzun eta leku lehor bat etorriko zaio burura askori, narrastiek beroa behar dutela ondo barneratua baitu gizakiak. Suge guztiak ez dira berdinak, ordea; denek ez dituzte baldintza berak gustuko, eta horri esker dago, besteak beste, dagoen dibertsitatea. Bakoitzak bere... [+]
Komunitateari buruzko artikulu segida honekin hasi nintzenean, Antoine eta Antoine zeuden etxean, gazta-ganbara hutsik zegoen, hiltegirako bueltak asterokoak ziren eta hiru egunetik behin egiten genuen gazta. Hau idazten hasi naizenerako, Picardieko lagunak jaioterrira joan... [+]
Argentinako Abokatuen Gremioa erakundean egiten du lan Laura Taffetanik (Buenos Aires, Argentina, 1963). Gobernuaren errepresioa pairatu duten maputxe ugarirekin lan egin du azken urteetan, eta Askapena antolakundeak antolatutako topaketa antiinperialisten barnean izan da Euskal... [+]