Artikulu hau bistaratzen duzunerako, irakurle, inauguratua izango dute Gasteiz aldean El Boulevard izeneko merkataritza-gune erraldoia; hain erraldoia non 80.000 metro koadroko azalera beteko baitu. Ez alferrik, Euskal Herriko merkataritza-gunerik handiena izango dela esan eta esan ari dira. Handiena bai ausaz, ez ordea bakarra: Bilbon, berbarako, Guggenheim eta Euskaldunaren artean tankera beretsuko beste saltoki bat egitekotan ei dabiltza. Bilbotik ez oso urruti, bestalde, beste zenbait merkataritza-gune handi daude, denak ere elkarrengandik kilometro gutxiko tartean; Sestao, Erandio, Leioa, Basauri edota Durangaldekoak datozkit gogora hau esaterakoan, baina ezin ahaztu bidean direnak: Urtuellan, konparazio baterako, harro demonio zebilen bertako alkatea, Espainiako merkataritza gunerik handiena egingo zutela aldarrika (geldirik omen dago kontua, baina argi dago Joxe Azurmendik salaturiko handikeriaren kulturan bizi garela oraindik); Barakaldon, berriz, Udala tematuta dabil Ikea multinazionala Ibarreta-Zulokoko hezegunera erakarri nahian, han saltokia ezar dezan. Kontua epai-bideetan zen arren, gertaera burutuen politika indarrean jarri eta hezegunea (Ezkerraldeko natur gune bakanetakoa) sikatu egin zuten, Zatikako Lurralde Plana horretarako propio aldatuta. Orain aldaketa hori baliogabetu dute epaitegiek, baina alkateak, hala ere, Ikearen Megapark egitasmoa egin egingo dutela dio (Itoizko gertaeren irakasbideak Bizkaia partera ere ailegatu diren seinale).

Denok egin izan dugu osteraren bat saltokiotara, badakit. Badakit halaber gauzak ez direla erabat zuri edo beltz izaten, baina, hala ere, merkataritza-gune handion arribatzeak beltzetik zuritik baino gehiago daukalakoan nago. Patxi Juaristi lagunak ederto aztertu du kontua ondo bidean laster kalean izango den liburu guztiz gomendagarri batean; saltokiok, besteak beste, ekoizle eta kontsumitzaileen arteko distantzia ikaragarri handitzen dute, ekonomia deserrotu (deslokalizatu esaten dute orain), erabaki-zentroak urrundu, tokian tokiko produkzioa hilzorian utzi, herri txiki eta ez hain txikietako denda asko zarratzera behartu (eta, ondorioz, herriotako harreman-sarea ahuldu), autoaren gehiegizko erabilera (saltokiok hiriguneen kanpoaldean kokatu ohi baitituzte) sustatu, kultur uniformizazioa bizkortu, kontsumokeria areagotu...

Metaketa etengabean oinarrituriko sistemaren ajeak dira, kontraesan handi batean oinarrituriko sistema baten ajeak: ekonomiaren hazkunde etengabea ei da kontuaren gakoa, giltzarria; haatik, hazkunde mugagabe hori geroz eta muga agerikoagoak dituen ekosistemaren gainean burutu guran dabiltza. Ez da harritzekoa gero, oparotasunaren gizarte honetan (munduko biztanleriaren laurden batek -asko jota- soilik gozatu ahal duen oparotasuna, ez dezagun ahantz), zaborra bera izatea arazo nagusienetarik bat: hil ala bizi ekoitzi eta ekoitzi ari gara, ingurumenaren eta gure osasunaren bizkar, eta gero ez dakigu ekoizpen horren hondakin geroz eta ugariagoekin zer egin; gutxiago ekoitzi eta lasaiago bizi beharrean, berdin segi eta zaborra erraustea ei da orain aterabidea, bidenabar ingurumena gehiago hondatu eta gurpil zoroa are eroago bihurtuta. Hau guztia gogoan, duela urte batzuetako telesaio bat datorkit akordura: The Fall and Rise of Reginald Perrin. Reginald Perrin deitzen zen protagonista, bistan denez; inguratzen zuen gizartea aztertuta, ideia bikaina izan zuen Perrinek: ezertarako ere balio ez zuten produktuak saltzeari ekin zion (horrela iragartzen zituen gainera), eta baita derrepentean aberastu...

Badira, dena den, kontsumitzaileok daukagun botere itzelaz jabetuta, beste tankera bateko kontsumoa bultzatu guran dabiltzan elkarteak: kontsumo arduratsua, tokian tokiko ekoizpenean eta ingurumena errespetatzen duten produktuetan oinarritua, ekoizleei lan-sari duina ordaintzea duena helburu. Autoeraketan oinarrituriko guneak dira, eta, apurka-apurka zabaltzen ari diren arren, bide luzea dute egiteko. Bilboko Bizigai da horietako bat, eta diru-arazo larriekin dabil, nahi eta ezinean. Bada, beraz, elkarteok indartzeko garaia, besterik ez bada ere Reginald Perrinen jarraitzaileek gure kontura aberasten jarrai ez dezaten.