Euskal Enpresaburuen Zirkuluak Ibarretxe planaren kontrako jarrera agertu du; besteak beste, "zalantza giro eta ezegonkortasun politikoa susta dezakeelako, aberastasuna eta enplegua sortzearen kalterako". Guk, berariaz, "Zirkuluko enpresaburuak" titulua eman diogu kronika honi, ez duelako euskal enpresaburuen kolektiboa ordezkatzen, oso plurala baita hura, eta ez direlako berrogeita hamar presidente, kontseilari delegatu edo zuzendari nagusi baino gehiago, oso enpresa gutxi eta bereziki handietakoak gainera. Hori bai, horiexek dira Espainiako enpresaburuen patronaleko Cuevas presidentearen adiskideak, Aznar EAEko autonomia kentzera animatu zuenarenak!

Esan beharra dago, gainera, ia denak direla edo izan direla Frankismoko, UCDko, PSOEko edo PPko gobernuen espektro politiko espainolistakoak. Beti Espainiako unean uneko gobernuaren zerbitzura. Oraingo presidentea Alejandro Etxebarria dute, Correo Español-Diario Vasco-ABC taldekoa, orain Vocento deritzonekoa, eta argi eta garbi erakutsi dute gorago aipatutako gobernuei (Francorena barne) izan dieten leialtasuna. Beti egon izan dira planteamendu zentralista espainolisten alde eta, beraz, planteamendu abertzaleen kontra. Eta, beti bezala, demagogia darabilte -enplegua eta aberastasuna sortzeko arriskuak- azken batean Herri honek erabaki nahi duenaren kontra jotzeko.

Enplegua eta aberastasuna sortzearen kalterako zalantza-giro eta ezegonkortasun politikoa sustatzen dutenak ez dira Euskal Herriak bere patua eta etorkizuna erabakitzeko planak edo proposamenak -Ibarretxe Plana, nire aburuz askieza, unilaterala eta partziala, edo beste plan ausartago batzuk, horrelakoak ere bai baitira, Euskal Herriko gatazka politikoa behin betiko konpontzeko-, baizik eta hori eragozten saiatzen direnak, are Armadaren laguntzaz, hala nola PPren Gobernua, edo PSOErena, eta, Zirkuluko enpresaburu horien kasuan bezala, haiek babesten eta sostengatzen dituztenak. Zer beldur diote Herriak erabakitzeari? Zirkuluko enpresaburu horiek noiz salatu edo kritikatu izan dute berek sostengatutako UCDko, PSOEko edo PPko gobernu adiskideek EAEko Estatutua bete ez izana? Zirkuluko enpresaburu horiek, enpleguaz hain kezkatuak, noiz salatu izan dituzte Espainiako gobernuek EAE zigortzeko egindako operazioak, inbertsioak Espainiako Estatuko beste zona batzuetara desbideratu dituztenean? Zirkuluko enpresaburu horiek noiz salatu izan dute Euskal Herriko lurretan instalatutako multinazional batzuek beste lurralde batzuetara (Ekialdekoak barne) ihes egin izana, ez beti baliatu izan duten ETAren ustezko jazarpenagatik, baizik eta errentagarriago zitzaielako? Zer diote hain etorkizun zalantzatsuko BW edo La Naval enpresez, edota Ecuador bidaia enpresaz?

Lorpen sozialak murrizteko bidean. Kapitalismoak indarrean segitzen du Europan, aurpegi "sozialdemokrata" edo "neoliberala" badu ere. Hango gobernuek, Frantziakoa eta Espainiakoa barne, baita "EAEkoak" eta "Nafarroakoak" ere, gupidarik gabe aplikatzen dituzte kapitalismoaren errezetak. Azken bi horiek, besteen eskumenak ez badituzte ere, filosofia neoliberal bera aplikatzen dute eskumenak badituzten lekuetan. Azken egunotan, Alemaniako Gobernuak eman du erreforma laboral drastiko bat ezartzeko pausoa, azken urteotako lorpen sozialak urratzen dituena: osasuna, desenplegua eta pentsioak. Osasun prestazio gutxiago eta garestiagoak; langabeei laguntzeko prestazio sozial gutxiago eta laneko urte gehiago eta kopuru txikiagoak pentsioko.

Alemaniako Gobernuaren etsenpluari hasi zaizkio jarraitzen, eta segituko dute jarraitzen, bizkorrago edo motelago, Europako gainerako gobernuek. Horien artean, Frantziako eta Espainiako gobernuak, zeinen mende euskal herritarrok. Frantziako Gobernua badabil, gutxi-asko, bide horietan barrena. Espainiako Gobernuak oraintxe hitzartu du Toledoko Ituna berritzea, pentsioen gaia jasotzen duena. Nahiz eta, arrazoi elektoralengatik (2004ko martxoan dira hauteskunde orokorrak), ez duten erreformaren eduki konkretua zehaztu nahi izan, gauza jakina da legegintzaldi berrian, PPrekin edo PSOErekin, luzatu egingo direla laneko urteak, erretiroa hartzeko adina atzeratuko, gogortu egingo direla pentsioak eskuratzeko baldintzak eta murriztu egingo direla pentsioen zenbatekoak. Eta, Alemaniako etsenpluari jarraituz, prestazio sanitarioak murriztera eta garestitzera ere joko dute.

Inflazioaren manipulazioa. Unean uneko gobernuek beti manipulatzen dituzte datu estatistikoak, zeinek bere interesen arabera, eta, beharrezkoa bada, irizpideak aldatu egiten dituzte, estatistikek kalterik egin ez diezaieten. Horrela egin zuten KPIarekin, haren irizpideak beren mesederako aldatu baitzituzten. Mundu guztia erosketen saskiko prezioak izugarri igo direla jabetzen denean, horra non etortzen den Espainiako Gobernua esanez KPIa hiru hamarren bakarrik hazi dela... Eta ez du inortxok ere sinesten. Gertatzen da politikariak ez direla merkatura joaten, hauteskundeetako bezperetan ez bada, eta beren soldata oparoak tomate eta leka batzuk baino askoz gehiagorako iristen zaizkiela, sektore langile eta xumeei ez bezala, ezin erosizkoak jartzen ari baitzaizkie. Eta badakite zertan dagoen igoera horien giltzarria: ez produktoreetan preseski, baizik eta artekarietan, banaketako kateetan eta abar. Baina haiei ez diete eskurik sartzen. Eta horrela doakigu KPIa.