Hego-haize zakarreko egun lainotua da. Aztiriako baserri multzoan utzi dugu autoa, eta eguerdian abiatu gara, guardasola lagun, Santa Marina baseliza, bi jatetxeak eta iturridun plazatxo atsegina atzean utziz (607 m). Plazatxoaren ondotik langa batez itxitako pista bat ateratzen da maldan gora, pinudian barna. Basoaren soilune batean goi-tentsioko postearen azpitik pasa behar izan dugu ostera berriro pinu artean sartzeko, xenda arrastoari segika, pista lau batera ateratzeko. Ote artetik pixka bat gorago igoz gero, beste pista paralelo batera aterako gara. Bietako edozein hartuta ere, eskuinera joz, pinu landaketen artetik, Otañora bidean goaz zuzenean. Atzera begira, ikusmira zabaltzen hasten da, Usurbe, Samiño eta Izazpi, eta urrutirago Ernio eta Gazume ikus daitezke. Ederki antzematen da Udalaitzen perfil zorrotz eta berezia ere. Pista lepo batera heltzen da. Bihurgunea egiten du hemen eta borda bat dago eskuinean. Pista utzi eta bordaren ondotik pasaz norabide berean jarraitu dugu. Bordaren horma batean "Otaño" irakur daiteke (765 m). Pinuen artean ibiliz jarraitzen dugu bidezidor garbi batetik. Zuhaitzak bakantzen eta belardia zabaltzen hasi dira; gertu dugu gailurra. Geldiune luze eta lasaia egiteko aproposa den belaze eder bat da Otañoko kaskoa (842 m); bertize geodesikoaren ikurra, aizkoradun ohiko postontzia, eta hildako mendizalearen oroitarria, mendien izenekin: Aconcagua, Illimani, Mont Blanc, Aneto. Aizkorriren ipar aurpegiko malkarrak bistan ditugu parean; gaur lainoak itsatsita dituzte. Beste aldean Aztiria ikusten da behean.

Ekarritako bidearen norabide berean jarraitu dugu oinez, mendiaren beste aldeko bizkarretik behera, bidexka bati segituz, pista batera atera arte. Borda txukun bat dagoen lepo batera heldu gara horrela eta bidegurutzean ezkerreko (hegoaldea) bidetik joan (744 m), bordaren ondotik pasaz. Bidea laua da, pinudian barna doa ehiza postu batzuen ondotik. Eta pista berriro, lepo bateraino jarraitu duguna. Arrainoaitz aldera segitzen duen gailurreria utzi, eta langa bat pasaz, beheranzko bideari heldu diogu, Aizpea aldera zuzen. Bidegurutze batean, eskuinean zelai bat daukagu bere bordarekin. Ezkerrekoa hartu dugu hemen. Altuera galduz, bihurgune batzuk eta gero, Aizpeako lehenengo baserrietara gerturatu gara; Aristizabal eta Urrutikoetxea. Pistak Aizpeako auzora heltzen den errepide txikiraino eraman gaitu, eta hortik malda gorari ekin behar ostera (400 m), goialdean dagoen Mantxola baserriraino. Hemendik Aizpe Goikoetxeara igotzeko bada bide zaharra, baina sasiak erabat hartuta dago, eta ezinezkoa da bidea erabiltzea. Norbaitek esan du leku hau beste nonbait balego eta ez hemen, bidea garbitua eta zaindua egongo litzatekeela... Horrela bada, beste modurik ezean, baserriaren ondoko zelaian sartu behar izan dugu txarrantxa saltatuz, eta belardiaren ertz-ertzetik, goiko sagastira sartu hesi gehiago saltatuz. Sagastitik gora eta gero pinudian topatutako bidetik, goiko auzora heldu gara, beste lauzpabost baserri bakarti Aizpuruko haitzaren oinetan (485 metro).

Pistatik gora, goren dagoen baserri hutseraino igo gara, Goikoetxea. Hemen ere, bide zaharra pasatzen da baserriaren ataritik gora; eta hemen ere, sasiz josia eta erabilezina dago. Aurrekoan bezala, zelaitik gora igo gara ahal bezala, bidea ezkerrean dugula. Basoaren erdian galdutako borda batera heldu gara. Pista bat topatu dugu hor, eta eskuinera segi beste borda erori baten aurrietara. Tarteka bidezidorretatik, atera gara basotik azkenean. Txarrantxaren ondotik (Mutiloa eta Zerainen arteko muga) Ollargain deitutako bizkarrean gora, gorosti asko ikusteko aukera izan dugu. Igandeetarako txabola hesitu batera heldu garenean, meatzen lur mugimenduak antzeman ahal izan ditugu argi (670 metro). Pixka bat beherantz egiten badugu beste txabola pare bat dago. Hemendik Aztiria auzora itzultzeko pista segitu besterik ez dugu egin behar.