Albitxerrikoek erabiltzen zuten sorora iritsi orduko bistaratzen dira Zaldibiko gain eta muinoak zaintzen dituzten baserriak: atzean Miranda, ezkerrean Aldau, eta eskubian Gorriñerekin Biosola eta berehala bistatik galduko dugun Aierdi, Aiestaran erreka auzoaren lekuko.
Berehala iristen da Ibarguren izeneko bi baserri artera. Handik gora jo behar da, ahal dela ezkerretik, larre eta sastrakek itxita egon arren, porlanezko eskailera mailak igoz. Ur erretenak dakarren hotsak apenas isiltzen duen oraindik Larraitzerantz doazen autoen zarata, eta bidean, eskubian, dagoen askatxo bat pasa orduko ikus daitezke Zaldibiko azken kaletxe zirenak: Etxabenea eta Goiko Bikarioetxea, azken hau etxe berriz eta parkinez inguratua.
Eta gora egin behar dudan arren, oraintxe etortzen zait behera, Goiko Bikarioetxean zegoen jostundegiraino korrika jaisteko gogoa. Hango lehengusu jostunak modernoenetakoak ziren eta miradoreko argitasunean oihal koloretsuek are biziagoak ziruditen. Fabrikakoen jostundegian botoiez betetako kutxa izaten bazen gure jolasik kuttunena, Goiko Bikarioetxean, botoiez gain, oihal puskak eta koloretako modazko aldizkariak aurki nitzakeen. Aldizkarietako neska haien orrazkerak eta jantziak ez zitzaizkidan nola-halakoak iruditzen, dena pret-a-porter, minigona eta maxifalda... esan ezinaz eta izan ezinaz okituta neska modernoen aurreneko adierazpide isila; isila eta mutua, artean, plantxak ekonomikan gorituz lisatzen baitziren jantzi eta ametsak.
Baina goranzko bideak, Ñañarriren estanpa aurkezteko Urtsu-errekaz goialdetik dagoen bidea ere aukera nezakeela gogorarazten dit: horiz pintatutako Gorriñek Urtsu-erreka eta Aiestaran erreka bereizten dituen bide aldapatsuan gora doana. Gaur egun mendira doazenek autoz igotzen dute, bide guztian behin Goskindi pasatuz gero desafioan nabarmentzen den Nañarri tontorra Gaztelu edo Enirioranz abiatzen direnean desager dakiekeenik pentsatu gabe.
GR-20 bidean, ordea, hurrengo aldapa igo eta porlanezko eskailera-mailak amaitu orduko azalduko da Aralar bete-betean. Gain honetara arribatuz gero badirudi ingurumarian mundu osoa datorrela eta mundu osoa ingurumari honetatik bistara daitekeela.
Euskal Herriko toki askotan irizten diot ezagutzen ez ditudan soro, baso, pinudi eta larre gehienetan barrena han eta hemen, ez dagoela zokorik inork ikuskatu, neurtu eta maneiatu ez duenik. Hemen, gainera, nire golkorako badakit, inon bada hementxe, bakarren batzuk, txanda pasa egin ahal izango ziotela -eta diotela minari, murko gainean periodiko papera zabaldu eta beren bizitzan jasotako opariak bildu ondoren, amildegi baten ertzean etzan eta burua apur bat aurreratuz izua konjuratuz, ala orbel artean gordetako onddo usainarekin basoaren perfumea biriketaratuz, eta toki honen indarra xurgatuz oroitzapenik gabe ere bideak eta ingurumariak naramate, batean Aizkorrira begira, bestean Usurbe eta Murumendi lerrora eta hurrengo hartan Gaintzako elizari edo Aralarri erreparatuz. Muino honek munduaren erdigunean gaudela sinetsarazi diezaguke, geure baitan oinarrimurik aurkituz gero.
Edozein aldetara begiratuta ederresten dugun paraje hau zeharkaezin eta iristezin bilakatzen da. Bidean beti aurrera eta gora egin behar dugu. Laster iritsiko gara Arruarteko gainera. Suegiraino egiten duen bide honek ez du galerarik, beti gorantz eginez gero Gaintzako errepidera ateratzen baita, eta Arruarte gaineko baserrietara iritsitakoan, deskuidatuta, ezkerra hartuz gero, berriro Zaldibira jaitsiko baikaitu. Beheran Peatzeta, Telleri eta Bentaberri utzita, Gazteluren magal batean Olegi baserria, oraindik zurezko egitura gordetzen duena, eta gorago Ernaitza.
Handik hurrena artzain gazte batek egindako artegi berria pasatu orduko dago Arru, bide honetan zutik dagoen azken baserria. Etxaldera iritsi aurretik, Ñañarri eta Murumendi gainak, Mariren Goierriko bi bizitokiak, parez-pare geratzen dira. Barandiaranek 1921ean, 67 urteko Mª Antonia Aierbek esanda jaso zuenez, Mari "Zazpi urtetan Txindokin eta beste zazpitan Murumendin", bizi omen da.
Mari, "emakume bat, bere modukoa"; Mari, baiaren eta ezaren dama, lurpean bizitzen eta zerua zeharkatzen dakiena. Makina bat zaldibitarrek ikusi omen du gauak sua zeriola zeharkatzen, Murumenditik Txindokira eta Txindokitik Murumendira, zuzen-zuzenean. Baina esan ezin sinesten dena. Denik ezin esan eta ez denik ezin sinestu, gizaldiz-gizaldi iritzi, ideologia eta sineste kontuak aldatu arren iraun duen bizipena.
Baina dagoeneko pasa dut Arru eta pinudi bat zeharkatu eta bost minuturen bueltan, Gaintzatik Larraitzera doan bidearekin egingo dut topo. Zain daude Ñañarriren bizkarraldea, Gazteluren ondoan. Geratu edo itzultzeko ordua iritsi da.
BI ITZULBIDE HERRIKO PLAZARA
Larraitz-bidean behera, Saturdiraino igoz. Larraitzetik Gaintzako errepidean bi bide har daitezke Zaldibirantz. Aurreneko hau autoz trabatua, baina inork Ñañarri berriz eder eta indartsu ikusi nahi badu , beherantz doala Saturdi auzoraino igotzen bada aukeran du. Saturdiko ermitak, kanpotik ez du aparteko bereizgarririk, baina bertan da San Saturninoren irudia. San Saturnino (Saturdiko patroia) eta Santa Fe (Zaldibiko patroia) santu frantsesak direla erakutsi izan zaigu, ahaztuz bazela Nafarroako erresuma zabal bat oraingo España eta Frantziako mugen gaindi eta mendiz oso gertu gaudela. Nafarroatik... eta Gaztelu gotorlekua Saturditik horren gertu ikusten dena.
Edonola, Saturditik lehengo bidera iritsita Zaldibirantz ekiten duenak ez du horretaz pentsatzeko beta handirik izango auto asko ibiltzen baita, astebukaeran batipat. Aukera polita du beheraxeagotik Urtsu errekaren bide-ertzetik jaisteko Peatzetara bitarte. Handik berehala bertan dira Zaldibiko aurreneko kale-etxeak. Orain egin berri diren etxeen ondoan, eskubian, Goiko Bikario-Etxe ederra, eta ezkerrean, Etxabe-enea jauregia eta Goiko Kaleko plaza, non, ilusioz berritzen ari diren bertako jabeak Txamarretxe, Juan Ignacio Iztuetaren jaiotetxea. Iztueta garrantzizko idazlea izan da euskal literaturan, Lardizabal eta Jauregiren ondoan , baina nik gogoangarrien Kontsesirentzat kartzelatik idatzitako kantuaren pasarte hau dut:
Hogeitalau legoaz nago aparte
bitartean badauzkat miloi bat ate
guztiak itxirik
Txamarretxetik behera Urtsu erreka eta Aiestaran erreka biltzen dira Amundarain izeneko ibaira. Atseden hartu nahi duenak, erreka inguru horretan badu non egona. Bestela, kalean behera, Ferratzailenea pasata Zaldibiko plazara iritsiko da. Garai batean ezagun zen kantuak ezagun egin zuena:
Zaldibiko plazan,
hiru atso dantzan, hiruak ez dute
ardit bana poltsan.
Gaintzako kaskotik, ibaiaren ertzetik. Baina Zaldibira itzultzeko bada beste bide bat, oso pikoa izanagatik lasaiagoa dena. Horretarako Gaintza herriko kaskora iritsi behar da, eta han, etxe berriei bizkar eman eta aldapan behera, aldapa pikoan berrogei minuturen bueltan edo jaitsiko da Zaldibira eta porlan-bide utzitakoan, Bilore fabrikarantz zuzendu eta berehala iritsiko da berriz herrira.
Amundarain ibaia bi zubiren azpitik pasatzen ikusi ahal izango du eta erreka bazterretan Kanpain etxea eta errota ederra,eta Karreraenea ikus ditzake. Zaldibiko plaza ixten duen etxean plaka bat dago, Alzaa jeneral karlista fusilatuaren omenetan. Alzaa jeneral karlista zen eta hirugarren karlistada bizteko asmoz etorri zen atzerritik. Lehen bere lagun izandakoak, ordea, ordurako Gobernuaren aldeko ziren. Ezkutuan ibiliagatik ere lagun izandakoek ezagutuko zituzten haren ihesbideak, eta hartan harrapatu zuten nonbait Zaldibiko mugetan eta plazan fusilatu zuten. Destinoa atzeratu samar zetorren bitarte horretan, eta historiak dio tiroak entzun zituela Mugertzako errebueltan -Bilore parean- indultu-agiriarekin zetorren zaldunak. Destinoak ez zuen Alzaa jenerala salbatu beste euskaldun eta mundutar asko bezala. Ez dakigu zaldi bizkorragoa ala herritar azkarragoak beharko zituen, aldamenean. Alzaak, plaza gaineko zeru-muturra besterik ez zuen izan bere oroitzapen eta ametsak babesteko.
ASKATASUNERUNZKO BIDEZIDORRA