Zaborra gizateria baino pauso bat haratago dago. Are gehiago, zergatik dago gizakumerik munduan? Norbaitek egin behar zuelako zaborra". Halaxe justifikatzen du Theodor Zakarrek gizakiaren existentzia. Lionel Zabor lagunarekin batera zaborraren kamioia noiz etorriko zain dago eta, noski, bitarte horretan gogoeta mordoa egiteko astia du. Bilboko zabor edukinontzietan bizi diren pertsonaia bitxi bezain hunkigarri hauek laino toxiko bilakatu aurretik gauza ugari dute aldarrikatzeko.

Gizakiaren tentelkeria du funtsean mintzagai Maskaradak aurkeztu duen azken lanak. "Kontenedore baten istorioak " idatzi, zuzendu eta antzeztu duen Patxo Telleriak zabor bilakatzeak gizakiaren hainbat portaera beste prisma batetik begiratzeko aukera eman diela iritzi dio: "Denok daukagu zaborrarekin nahi baino harreman estuagoa. Askotan zabortegia hirien talaia izaten da. Esan iezadazu zein zabor botatzen duzun eta esango dizut nolakoa zaren".
Maskaradaren azken lana umorez zipriztinduta dago hasieratik amaieraraino eta, beraz, ikusleak irribarrea hortzetan duela jasotzen du lana. Bi protagonistek munduari buruz duten ikuspegiak publikoa hausnartzera gonbidatzen duten isiltasun tarteak ere eragiten ditu. Jokin Oregirekin batera aktoreen lana zuzentzeaz arduratu den Aitor Mazoren aburuz, ikuskizun honetan egiten den umorea erromantiko lez defini daiteke "eta umore hori ez da, inolaz ere, gaur egun modan dagoena. Beharbada ez da sekulako barre algarak botatzeko ikuskizuna, duen umorea fina delako".


«Kontenedore baten istorioak» ikuskizunak errealitatea eta fantasia nahasten ditu, antzez estilo ugari ukituz. Aitor Mazok dioenez, errealitatearen sartu-irtenekin jolasten duen antzerkia aspaldidanik dute gustuko "gaztetan barneratu genuen estiloa da. Kataluniako Dagoll Dagom bezalako taldeak Euskal Herrira etortzen zirenean hasi ginen halako antzerki irreala gustuko izaten". Jolas horrek oholtza gaineko bi pertsonaiak konplexu bilakatzen ditu, hutsaltasunetik sakontasunera oharkabean jauzi eginaz.
Jose Ibarrolak sortutako eszenografia biziak Bilboko bi zabor edukinontzi aurkezten dizkigu, Lioner Zabor eta Theodor Zakarrek sailkapen plantara joan aurretik duten bizilekua, hain zuzen ere. Bi pertsonaia hauek euren patua zein den garbi dute itxuraz, baina zabor kamioiaren etorrerak ernegatu egiten ditu nolabait: "Nire pertsonaiak ipurdian petardo bat dauka, ez dago lasai -dio Telleriak-teorian onartua du zaborra izatea ona dela. Sakonean, baina, sekulako ezinegona du. Horrexegatik da eztabaida sortzen duena". Mikel Martinezek gorpuzten duen Lionel Zakar pertsonaiak, aldiz, nahiago du berehala usteldu eta galdera metafisikoak alde batera uztea, hasieran behintzat.
Patxo Telleriak eta Mikel Martinezek oso ondo menderatzen duten esketx formula darabilte Maskaradaren azken lan honetan ere. Esketx guztiak, ordea, istorio nagusiago batek biltzen ditu: "Esketxekin lan egiteak arrisku bat du: erritmoa laua gelditzearena. Horregatik pertsonaiak hezur-haragizkoak izatea nahi nuen, ikusleak ikusmina izan zezan hauei gertatzen zitzaienaz", dio lanaren idazleak. Edukinontzietako pertsonaiek edozein gaien inguruan eztabaidatzen dute eta euren ideiak indartzeko egoera ezberdinak antzezten dituzte. Hala, futbol zaleak, udaltzainak, obretako langileak edo politikoak ez dira Theodor-en eta Lionel-en iritzi kritikoetatik libratzen.
Muntaia egitean atal guztien arteko oreka eta erritmoa zaintzea izan da lanik konplexuena: "Sarritan ikusten ditugu neurria falta duten antzezlanak. Nik izandako esperientzietan zuzendariengandik ikasi dudana horixe izan da: neurria duen antzezlanak bere kabuz gora egiten duela. Horixe egiten saiatu naiz ni", dio Aitor Mazok.



Bizitza errealean gizarteak hondakin bilakatu izan dituen zenbait pertsonekiko begirunea ere erakutsi nahi izan du Maskaradak. Ikuskizunaren zenbait mementotan bi pertsonaiek hauen oroimenagatik topa egiten dute. "Bilbon oso ezagunak izan diren pertsonaia zokoratuak existitu izan dira. Hauek gogora ekartzeko gogoa. Omenaldi txiki bat da". Hala, memento batez, maitasunak zoratu zuen Arrekibarreko Eroa, Madriles erromes alkoholikoa edo kartelarekin Bilboko kaleetan ibiltzen zen langabetuaren miseriak protagonista bilakatuko dira. Izan ere, gaurko gizarteak sailkapen plantetara heltzen ez diren hondakin mota askotarikoak sortzen ditu krudelki.
"Kontenedore baten istorioak" obra, dena den, ikusleari tarte atsegin bat igarotzeko proposamen bat da, Maskaradaren antzezlan gehienen antzera. Umore garratza dastatzeko aukera bikaina. Behin euskaraz estreinatuta gaztelerazko bertsioa moldatzeari ekingo dio Bilboko taldeak