1895. Getarian jaio zen urtarrilaren 21ean.
1908. Decroll-en soineko baten kopia egin zion Casatorresko markesari.
1912. Parisera joan zen lehen aldiz. Bertan «Magasin du Louvre» dendako arduradun izendatu zuten.
1915. Lehen Balenciaga Etxea zabaldu zuen Donostian. Gerora, 1931n Eisa izena hartuko zuen tailerrak, amaren Eisagirre abizena gogoan.
1937. Parisen bizitzen jarri eta Pariseko Balenciaga Etxea zabaldu eta lehen kolekzioa aurkeztu zuen, sekulako arrakasta lortuz.
1940. Guillom-ekin batera kapela ezarri zuen buru gaineko trentzaren ordez.
1948. Wladzio de Attainville zendu zen, Balenciagaren lankiderik hurbilenekoa.
1950. Balenciagaren zaku soinekoak, baloi gonak eta meloi mahukak egundoko iraultza ekarri zuten.
1953. Lepo handiko berokiak aurkeztu zituen berrikuntza gisa.
1955. Tunika soineko berritzailea aurkeztu zuen New Yorkeko Ambassadors hotelean.
1958. Ohorezko Legioko Jaun Txit Gorena izendatu zuten.
1960. Belgikako Fabiola erreginarentzako ezkontza soinekoa egin zuen.
1965. Lehendabiziko euritako gardenak sortu zituen, material plastikoak baliaturik.
1968. Erretiroa hartzea erabaki zuen. Paris eta Bartzelonako etxeak itxi zituen. Lurrinekin soilik jarraitu zuen lanean.
1969. Madrilgo etxea itxi zuen.
1971. Bere azken agerpen publikoa egin zuen Coco Chanel-en hiletetan.
1972. Bere azken lana egin zuen: Cadizko dukesarentzat ezkontza soinekoa. Martxoaren 24an hil zen Valentzian. Getarian ehortzi zuten

Kuban jaio, Gaudiren arkitekturaren errestaurazioaren gaineko tesia egindakoa, besteak beste New York-eko Metropolitan museoko Fashion Institute-en eta Brooklyn-eko museoan lanean jardundakoa, egun Hemen Art enpresako kidea, Julian Argilagos Pi arkitektoa iragan hamarkadaren erdialdean etorri zen Euskal Herrira. Ordura arte gutxi zekien Balenciagari buruz: jostun ezaguna zela, iraultza baino lehen burgesia kubatarra ere haren bezeroen artean zela... Orduan, Getariako udalaren areto handi batean galeria bat zabaltzea erabaki eta udalak eskaera bat egin zion: Cristobal Balenciagaren jaiotzaren mendeurrena zela eta haren inguruko erakusketa paratu behar zuen. «Ados» esan zuen berak, «Non dira jantziak, manikiak eta beharrezko gauza guztiak?». Jantziak bai, baina han ez zen besterik; ezta dirurik ere. «500 bokarta kaxa erabiliz instalazio plastiko bat egin nuen». Arrakastatsua izan zen erakusketa eta Nizatik erakusketa bertara eramateko eskatu zioten, bokarta kaxa eta guzti. Handik Erromara, Erromatik Donibane Lohizunera... hamaika lekutan egon da geroztik Argilagos Balenciagaren inguruko erakusketen komisario gisa. Egunotan Kursaalean ikusgai dagoen erakusketan ere bai.
Balenciaga Fundazioa sortu zenean Argilagosi patronatuko kide izateko eskaintza luzatu zioten. «Nik ordea nahiago izan nuen ekoizpen lanean jarraitu». Horregatik erakusketak paratzen jarraitu du eta, gainera, berea da Balenciaga Museoaren proiektua. Orotara Balenciagaren 700 bat lan ditu egun Fundazioak. «Balenciagaren bezero izandakoak soinekoak Fundazioari emateak merezi duela jabetzen ari dira, honek kontserba ditzan». Horrela, apurka-apurka bilduma aberasten joan da. «Bildumaren kalitateak asko egin du hobera, ez soilik jantziak ugaldu egin direlako, baita Balenciaga aztertzen joan eta gero eta hobeto ezagutzen dugulako ere». Kopuruaz gain, kontserbaziok bereziki egin du hobera. «Lehen edozein modutara gordetzen ziren trajeak. Orain, aldiz, kamera hotz bat badugu, jantzientzako funda egokiak...» Izan ere, arkitekto kubatarrak garrantzia handia ematen dio Balenciagaren lanak kontserbatzeari. «Balenciagaren jantziak elementu arkeologikoak bihurtu dira» diosku, «bere garaiko gizarteaz mintzo diren elementuak. Bezeroak, traje bat erosterakoan, ez ziren historiaren zati bat erosten ari zirenez jabetzen. Orain hortaz jabetu behar dugu».
Balenciagaren lanen irudiak nonnhai ageri diren honetan (orriotan, besteak beste), irudiok gehiegi esplotatzea ez duela gustuko dio kubatarrak. «Pieza konkretu batzuen irudia argitaratu beharko litzateke soilik. Bestela bere magia, bere enkantoa hautsi egingo da». Balenciaga bera estrabagantziarik gabeko gizona izaki, «Balenciagaren etika jarraitzea baino ez da jarrera hau hartzea». Getarian eraikiko duen museoan ere Balenciaga beraren izaera nabari da. Eraikuntza amaitzean egitura sinplea izango dugu begien aurrean. Maisuaren trajeetan bezala, ordea, lana burutzeak konplikazio ugari ekarriko du. Sinpletasuna kanpotik eta lan izugarria barrutik. 2003an lanak amaitzeko, Balenciagaren diziplina ere beharko omen dute

Datorren urriaren 15a bitarte, Donostiako Kursaaleko Kutxaren Kubo aretoan «Balenciaga. Parisetik Donostiara» erakusketa izango da ikusgai. Bertan getariarraren 60 traje ipini ditu Balenciaga Fundazioak, 1912an egindako traje batetik hasi eta Donostiako Eisa etxeak burututako azkenekoraino, Goi-mailako Joskintzaren maisuak bost hamarkadatan eginiko ibilbidea islatzen da. Baserritar jantzi soiletik ezkontza soineko ikusgarrienera, Donostiako Orfeoiaren jantzitik gaueko lentejueladun traje ikusgarrira, Balenciagaren lanaren ezaugarri nagusiak daude bildurik lan horietan. Trajeez gain 40 bat konplementu ere jaso ditu erakusketak: bitxiak, kapelak, jakak... Gainera, hainbat dokumentu ere jarri dute ikusgai: planoak, agiriak, argazki pertsonalak, eskuizkribuak, guraizeak...