Botere ekonomiko-finantzarioek pentsioen erreformaren inguruan agertzen duten ezadostasuna komunikabideetan azaldutako hainbat jarreratan nabarmendu da. Ezin da ahaztu komunikabide horietako batzuk beren eskuetan daudela. Horren adibide gisa, "Expansión" egunkari madrildarraren editoriala aipa genezake. Honelako izenburu esanguratsua zeraman: "Pentsioak: saguaren erditzea".
Editoriala argitaratu zenean Gobernua aurreakordio batera heldua zen CCOOrekin, gaur egungo pentsioen sistema aldatzeko. Horren inguruan egunkariak honako jarrera agertu zuen: "adeitasunaren aurkako mugetan dabilelarik ere, lekuz kanpoko txantxa txar baten antz handiagoa du Espainiako ekonomiak behar duen egitura-berrikuntza batena baino, nahiz eta CEOEk ere itunarekin bat egin eta, azkenerako, UGTk berak ere sinatu". Zioenez, pentsioen arazo nagusia "sistema horrek epe luzez irauteko duen ezintasun finantzarioan datza", hiritarren bizitza itxaropena geroz eta luzeagoa delako eta, egunetik egunera handiagoa den per capita errentaren eraginez, prestazioen kopurua ere goraka doalako. Horrek guztiak, editorialak zioenez, kostuak murriztera behartuko du, eta gizarteari garbi erakutsi beharko zaio Ongizatearen Estatua ez dela dohainekoa eta nahitaez oreka bat egon behar duela hari ematen zaionaren eta harengandik jasotzen denaren artean.
Editoriala idatzi zuenaren ustetan, dagoeneko aurreko legealdian Alderdi Popularrak planteatutako pentsioen erreformak bi ildo nagusitatik egin behar zuen aurrera: erretiroa jasotzeko eskubidea ematen duten urteen kopurua igoz eta lan merkatua 65 urte bete aurretik geroz eta lehenago uzteko aukera ematen duen aldez aurretiko erretiroaren aukera lehenbailehen ezabatuz, bestela lantegietako langile kopuruak Estatuko aurrekontuen kontura egokitzeko neurri kaltegarria bultzatzen baita.
Zentzu horretan, aldizkariaren ustez, Espainiako Gobernuak bultzatu duen akordio hau "atzera pausoa da bi ildoetan". Erretiroa atzeratzeko pizgarri batzuk eskaintzen diren arren, zabaldu egiten da aldez aurretiko erretiroa hartzeko aukera, oso eragozpen gutxi jarriz. Nahiz eta 2003. urtetik aurrera gaur egungo 15 urteak baino gehiago kotizatzeko ahalegina gehitzeko premia aipatzen den, ez da inolako konpromisorik ezartzen zentzu horretan. Ondorioa, editorial egilearen ustetan, "etsipengarria da: aukera historikoa galdu da, hiritarren osotasunari onuragarri gertatzeko bidetik pentsioak berritzeko, batez ere etorkizuneko belaunaldiei begira".
Editorialak zioenez, Gobernuaren erreformak, prestazio mota guztiak igoaraziko dituenak eta sisteman ia inolako arrazionaltasun neurririk ezartzen ez duenak, "saguaren erditzea dirudi". Ia denen onuragarri delarik, ia inor behartu gabe, oso zaila izango da inor aurka jartzea, UGTren "kasu galdua" izan ezean. "Egia da -zioen editorialak amaitzeko- Gobernuak, horren truke, neurri batean elkarrizketa soziala berreskuratzen duela, greba orokorraren mamua uxatzen duela, PSOE hanka trabaturik uzten duela eta ohiko Moncloako argazkia egingo duela. Baina, zein da prezioa?"