Gure garapen industrialarekin haranetako ekosistemak suntsitu ditugu, ibai, baso eta padurak hormigoiz estali edo landaketa bihurtuz. Baina honekin ez gara ase eta mendilerroak konkistatzera goaz. Orain arte gizakiaren eragina jasan gabeko txokoak ustiagarri bilakatu dira. Mendiak dira Euskal Herrian ondoen mantentzen diren inguru naturalak. Parke eolikoen eraikuntzarekin gailurren industrializazioa hasi da. Hauek eraikitzeko interesgarriak diren leku guztiak 800 metrotatik gora daude. Errota hauen eraikuntzak, mendiaren apurketa ekarriko du, pista berrien irekitzea eta, ondorioz, orain arte mendiak babestu dituen inkomunikazioa gainditzea.
Baina ez gaitezen engaina, merezitako mendiak ditugu, energi kontsumoak gorakada itzela izan baitu azken urteotan. Kontsumoa jaun eta jabe den gizarte honetan, energia murrizketak kontsumo ohitura asko aldatzea eskatzen du. Nor dago berogailurik gabe negua igarotzeko prest? Eta nork utziko du autoa bizikletari heltzeko?
Noski, energia berriztagarriak beti dira erregai fosilak baino garbiagoak. Kutsadura atmosferikorik ez dute sortzen. Zentral nuklearrekin alderatuz ere abantailak besterik ez ditu. Hala ere, hori ez da kontua, gizarte honen energia eskaera etengabe handitzen ari da eta eskaera horri aurre egiteko, lehengo energia iturriez gain parke eolikoak ezartzen ari gara. Parke eolikoak alternatiba moduan saltzen dira. Ingurumena zaintzen duen energia iturria balitz bezala. Erregai fosilen ordeztaile izan beharrean gure erosotasunen euskarri da. Beraz, proiektu erraldoi hauek geldiaraztea ez da batere erraza, batez ere interes ekonomikoak tartean direnean. Proiektu hauen helburua ez da ingurumena babestea.
Ingurumenean sortzen dituen kalteak oso ondo neurtu gabe egon arren, ez dira hain mespretxagarriak: parke eolikoak eraikitzeko garaian sortzen den lur mugimendua, bai bertara iristeko egiten diren pistengatik, bai linea elektrikoak lur azpitik doazelako, eta baita kontrol eraikin eta haize sorgailua eraikitzeko.
Errotaren 20 metroko hiru besoek hegaztiak harrapa ditzake. Batez ere jarri eta berehala txoriak bertan etsaia dutela konturatu arte gertatzen dira istripu gehienak. Parke eolikoaren kokapena ere kontuan hartzekoa da. Izan ere, Tarifan parke eolikoa egin zutenean 50 hegazti akabatu ziren 2 urtetan. Parkea zabortegi eta sai kolonia baten habi gunearen artean zegoen, zabortegia itxi zenean arazoa konpondu zen.
Behin eta berriz aipatzen den inpaktua paisaian sortarazten duena da. Haize sorgailuaren neurriak ikaragarriak dira, 60 metro luzeko zutabea, 20 metroko hiru beso eta 10x10 metroko oina. Urrutiratzen saiatu arren ez ditugu nolanahi bistatik galduko lerrokaturiko erraldoi zuriak.
Zarata bi motatakoa izaten da, mekanikoa eta aerodinamikoa. Mekanikoa, ardatzak eta motorrak sortzen dutena, asko murriztea lortu da. Aerodinamikoa aldiz, haizeak helizeen kontra jotzean sorturikoa, ezin da gutxitu. Zaratarekin inguruko fauna uxatu egiten dela diote. Parke eolikoek sortzen dituzten kalteak aztertzeko ez da benetako ikerketarik egin. Politikoek nahiago dute beste motatako inpaktuak aztertzea: telebista uhinetan sortutako interferentziak aztertzen ari dira gaur egun.
Nahiz eta orain arte alde txarrak soilik aipatu, izatez parke eolikoak ez dira hain kaltegarriak eta beste energia iturriak ordezkatzeko paregabea izan daiteke. Izan daiteke diogu, energia alternatiboa izateko onurak kalteak baino gehiago izan behar dituelako. Eta gainera, beste energia iturriak ordeztu behar ditu eta ez besteen osagarri izan. Dena den, eta abantailei begira, ikatzaren ordez haize errotek sortutako KW/h elektrizitateak ondorengo kutsadura aurrezten du: 0.60kg CO2, 1.33gr. SO2 eta 1.67 NOx.
Eguzkiaren izpiek lur azaleko airea berotu egiten dute. Aire honek dentsitate baxua duenez gora egiten du eta aire hotzak bere lekua betetzen du. Honekin guztiarekin airea mugitu egiten da eta hori da, hain zuzen ere, haizea. Beraz, eguzkiak lurra berotzen duen bitartean izango dugu energia hau. Hori dela eta energia eolikoa agortezina eta berriztagarria da. Bestalde, ordaindu beharreko gauza bakarra instalazioak dira, haizea doan baita, pribatizatzen ez den bitartean. Errota hauek gainera ez dute inongo hondakinik sortzen, ez dute ingurua kutsatzen eta ez dute urik eskatzen. Inguruko urei kalterik eragin gabe lortzen da elektrizitatea.
Lekutik lekura haize kopurua aldatzen da, leku batzuk besteak baino haizetsuagoak dira noski, baina, hala eta guztiz ere, unibertsala den lehengaia dugu. Haize errota bat kokatzeko haize kopuru minimoa batez beste 6.3-6.4m/s da gutxienez.

Guztien ahotan energia eolikoa badabil ere, badira beste zenbait energia iturri. Gaur egungo energi kontsumoaren aurrean oso esanguratsuak ez izan arren, erabiltzen dira. Ez dira parke eolikoak bezain famatuak ez baitira hain errentagarriak. Nahiz ingurumenaren osasunarentzat egokiagoak izan. Guztietan zaharrena hidraulikoa dugu, garapen bidean dagoen energia industria. Energia mota hau uraren indarrez baliatzen da. Ura desbideratu eta turbinak mugiarazten dituzte. Ingurugiroak jasandako eraginak nabarmenak izan dira orain arte. Gaur egun ubide ekologiko eta eskalen bidez murriztu egin da arrainen gain sortzen zen inpaktua.
Energia fotovoltaikoa beste energia alternatibo bat da, eguzki indarra zuzenean erabiltzen delarik. Egin diren instalazio gehienak edateko uraren klorazioan erabiltzen dira. Baina eraikin inportanteenak irrati errepikagailu eta telekontrol zonetan egiten dira. Adibidez Gerindako parke eolikoan 320 eguzki plaka erabiltzen dira 28.8 KWp-ko potentzia lortuz. Ahaztu gabe nekazal inguruko hainbat herritxo inkomunikaturen argi indar eskaerak betetzen dituela. Energia mota honekin Telefonica ere saiatu zen, kabina alternatiboak sortuz, baina hauetako kabina bat errentagarri izateko hilean 60.000 pezetatik gorako irabaziak izan behar ditu. Beraz, kostako zaigu eguzki plakez osatutako kabina topatzea.
Munduko biomasak sorturiko energia ere berriztagarria da. Energia mota hau batik bat industrian erabiltzen da, paperezko pasta egiten eta egurraren industrian. Dena dela portzentaje txiki bat etxeko berogailuetan erabiltzen da. Erregai mota hau batez ere baso eta nekazaritzako hondakin eta egur industrietatik dator. Azkenik energia geotermikoa dugu. Lurrak barnean duen berotasuna aprobetxatzean datza. Euskal Herrian energia mota honek ez du potentzial handiegirik, baina Fitero bezalako bainuetxeetan erabili ohi da. Energi mota hauek guztiak ikertzeko daude eta teknologiak badu zer hobeturik