Emakumeen Mundu Martxak bortxakeria mota guztien aurkako benetako babesa ere aldarrikatzen du. Horregatik, emakumeak eta neskatoak kontrolatzeko xedea duten edozein eratako aginte politiko, erlijioso, ekonomiko edo kultural gaitzesteko eta haien oinarrizko eskubideak bortxatzen dituen erregimen oro salatzeko eskatzen diete giza eskubideen alde daudela adierazten duten gobernu guztiei. Halaber, exijitzen du emakumezkoen aurkako bortxakeria guztiak oinarrizko giza eskubideen aurkako bortxakeriatzat har ditzatela beren lege eta egintzetan, honelako ohitura, erlijio, kultura edo aginte politikorik onartu ezin dela adieraziz.
Emakumeen aurkako bortxakeria mota guztiak desagertarazteko ekintza planak, programak eta jardunbide eraginkorrak ezartzeko eskatzen diete estatuei, eta, horretarako, behar diren finantza baliabideak eta bestelako baliabide egokiak erabil ditzatela. Beren ustez, ekintza plan horiek honelako osagaiak izan behar dituzte: prebentzioa, heziketa publikoa; zigorrak; erasotzaileen tratamendua; emakumeen aurkako bortxakeria mota guztiei buruzko ikerkuntza eta estatistikak; biktimen laguntza eta babesa; pornografiaren, proxenetismoaren, sexu erasoen eta haurren biolazioen aurkako kanpainak; hezkuntza ez-sexista; justizia kriminalera bideratzeko erraztasunak; eta epaile eta polizien prestakuntzarako programak.
Nazio Batuek bertako partaideei presioa egitea ere eskatzen dute, bakoitzak bere herrialdean emakumeen eta haurren eskubideekin zerikusia duten konbentzioak eta akordioak inolako eragozpenik gabe berretsi eta ezar ditzan, bereziki: Eskubide Politiko eta Zibilen Hitzarmena, Emakumeen aurkako Bazterketa mota guztiak Ezabatzeko Konbentzioa, Haurren Eskubideei buruzko Konbentzioa, Langile Etorkinen eta horien familien Eskubideak Babesteko Nazioarteko Konbentzioa, Giza Eskubideen Adierazpen Unibertsala, Emakumeen aurkako Bortxakeria Desagertarazteko Adierazpena, Kairoko eta Vienako Adierazpenak, Beijingo Adierazpena eta Ekintzarako Plataforma. Estatuek beren lege nazionalak egiterakoan nazioarteko giza eskubideen baliabide hauen irizpideak kontuan izan ditzatela eskatzen dute.
Pertsonen Trafikoa eta Prostituzioaren Esplotazioa Desegiteko 1949ko Konbentzioaren berrikuspena ere eskatzen dute, NBEko Batzar Nagusiak (1996) emakumeen eta haurren trafikoaren eta emakume etorkinen aurkako bortxakeriaren inguruan ebatsitakoa bete eta erantsi ahal izateko bertan. Halaber, estatuek Nazioarteko Auzitegi Penalaren Jurisdikzioa onar dezatela eta, bereziki, bortxakeria eta sexu indarkeria gerrako krimen eta gizadiaren aurkako krimen gisa definitzen dituzten xedapenak sinatzeko eskatzen dute. Estatu guztiek desarmerako politikak erabaki eta jardunean jar ditzatela eskatzen dute, bai ohiko armei dagokienez eta bai arma nuklear, biologiko eta kimikoei dagokienez. Baita pertsonen aurkako minen Konbentzioa berretsi dezatela eta herrialde guztiek hitza eman dezatela bakearen alde jokatzeko, armen trafikoa eta legezko nahiz legez kanpoko salmenta desagertarazteko eta gerra gaitzetsi eta arbuiatzeko, biztanle zibil guztien eta, bereziki, emakume, haur eta adinekoen aurkako bortxakeria kolektibo nagusi gisa.
Azkenik, zera aldarrikatu nahi dute: pertsona guztien arteko berdintasunean oinarriturik, Nazio Batuek eta nazioarteko erkidegoko estatuek formalki adieraztea pertsona baten sexu jokabideak ez duela inolaz ere eragozpen izan behar ondoko nazioarteko testuotan ezarritako eskubideak bete-betean gauzatzeko: Giza Eskubideen Adierazpen Unibertsala, Eskubide Zibil eta Politikoei buruzko Nazioarteko Hitzarmena, Eskubide Ekonomiko, Sozial eta Kulturalei buruzko Nazioarteko Hitzarmena eta Emakumeen Aurkako Bazterketa Mota Guztiak Ezabatzeari buruzko Nazioarteko Konbentzioa

ELAko "Landeia" aldizkarian, joan den martxoko alean, sindikatu horretako emakumearen arloko arduradunek osatutako txosten bat argitaratu zen, pobreziaren aurkako emakumeen Mundu Martxari buruz. Txosten horretan honela adierazten ziren Euskal Herriko emakume langileen gaur egungo egoeraren ezaugarri nagusiak:
- Euskal emakumeen %67,2k ez du lanposturik, eta lanposturik gabe dauden 10etik 2k soilik jasotzen du nolabaiteko diru laguntzaren bat.
- Lanpostua duten 10 emakumetatik 3k lanegun zatiko kontratua du. Horrek, soldata eta prestazio txikiagoak eragiteaz gainera, etxeko lanen zama ere emakumeen gainean uztea eragiten du.
- Soldatapeko emakumeen erdiak aldi baterako kontratua dute edo, are okerrago, ez dute inolako kontraturik. Gazteen artean kopuru hori %80koa da.
- Emakumeen batez besteko soldatak gizonen soldata baino %30 txikiagoa izaten jarraitzen du.
- 10 emakumetatik 5 ez dira langile gisa hartzen, nahiz eta, etxean eta beste pertsona batzuei laguntza eskainiz egiten duten doaneko lanean, Barne Produktu Gordinaren %50aren pareko balioa duen zerbitzua eskaini.
- Lanbideak eta lanpostuak sexuaren arabera sailkatzen dira. Horrenbestez, emakumeen esparrura lerratzen diren neurrian lan baldintzek okerrera egiten dute.
- Nekazaritza arloan ari diren ia emakume guztiak inolako langile eskubiderik gabe aritzen dira jardunean, inolako babes juridikorik gabe eta Gizarte Segurantzarik gabe